Alle inzendingen over Kleurenpracht

De verandering kwam niet geheel onverwachts, een maskerade in gedoodverfde kleuren verschenen door schaarste in het verschiet bladeren gehuld in geleefde geuren, nog onbekommerd warm uitgedragen in ondraaglijke lichtheid van het bestaan, beroeren stralen deinende kruinen de top van de kleurenpracht bereikt het uitzicht verbluffend.. een…

Wij danken hen voor de kleurenpracht, die zij de ganse zomer hebben gebracht.…

De bloemenvelden voor het duin bloeien als een fleurige bloementuin de kleurenpracht is zo machtig mooi een bruid in lentetooi De klim naar het duin is licht dan een prachtig vergezicht het witte strand met golvenrand de bloemen aan de overkant Een oog dat mij wil tonen in een geweldig land te wonen een briesje door mijn haren ik wil…

Genietend van de schoonheid de schoonheid van de natuur vraag ik me af waarom heb ik voorheen dat mooi niet gezien waarom heb ik voorheen dat schoon niet opgemerkt hoe komt het dat ik niet eerder die pracht heb bewonderd, de grootheid, de glorie, ik ben overdonderd van de kleurenpracht alles wat rijpt en openbloeit alles wat stijgt en hoger…

Kleurenpracht van goud en bruin verschijnt. De regen valt met striemende vlagen, Niemand wil zich buiten wagen. Ik zie al een schoorsteen die rookt. De kachel wordt weer opgestookt. Kastanjes barsten uiteen. Een kind speelt ermee, alleen. De zon probeert nog tevergeefs, De aarde te verwarmen. Want de herfst wil ons omarmen.…

Teder spreidt zij haar vleugeltjes omarmt spontaan het gezichtje leest de droefheid in de ogen en voelt de wanhopige pijn haar kleurenpracht laat de wereld plots verstillen maar zij, zij ziet het niet denkt alleen aan wat was wast haar ziel met tranen van de afgelopen nacht in het warm doch donkere duister danst het toeval over haar…

Korenbloemen Klaprozen Margrieten Ze zit zichtbaar van de kleurenpracht te genieten… De wind speelt met haar lange lokken en wappert met haar zomerjurk. De zon schijnt volop Ineens staat het meisje staat op… Ze rent naar huis terug, De bloemen moeten naar mama, en vlug!…

neer de grond bedrenkt aarde vult en nog veel meer Stroomt overvloedig als zoete wijn en gulzig drinken bloemen schitteren als teer satijn En dansen wiegend in de wind en glanzen in brekend licht door schoonheid bemind Vullen het decor van natuurlijke levenskracht lonkend in de glinstering van een betoverende kleurenpracht…

dus waarom zou je treuren de nacht is pimpelpaars bij licht van zwarte kaars, op bed is deken donkergroen dus wat kan je beter doen dan onder witte lakens kruipen waar nog meer kleuren ontluiken, in jouw dromen van de nacht om het leven op te fleuren opent zich een kleurenpracht…

De schitterende kleurenpracht in de lucht, verbaasd en verrukt me! Mooie vuurpijlen! En dan ineens, bedenk ik me, dat er landen zijn, die NIET de pracht, maar wel de KNALLEN hebben! En dan is het niet eens oudjaar, overlopend naar een nieuw! Af en toe, duik ik in elkaar, maar ik weet dat het morgen ( bijna dan) over is.…

Terwijl ik diepzeeduikte in de Rode Zee zwom ik opeens langs jouw kleurenpracht op land had ik al diverse papegaaien gezien en bewonderd, maar diep in de zee nog nooit het leek wel een LSD-trip en je knipoogde naar mijn verbaasde gestalte in glibberpak je leek wel een levend schilderij van Monet en ik wilde je dolgraag stevig omhelzen…

aan een onbestemd verlangen Zijn zang zit in een dikke keel gevangen Hij wil ontsnappen, vliegen, zijn bevrijd Wil buiten zitten op een hoge tak Licht zwiepen in een zachte zomerwind En om zijn schranderheid worden bemind Verlost van tralies zijn en ongemak En starten met waarop hij heeft gewacht Zijn vleugels dompelen in kleurenpracht…

toonde hij vol trots zijn kleuren maar voelde zich gevangen diep binnenin vloog hij over heuvels en dalen snoepte van de mooiste bloemen worstelde met zijn kracht die zich 'n weg naar buiten zocht vol energie en met zijn gulle glimlach genoot hij van zijn leven structuur was zijn leidraad nieuwe dingen maakten hem razend en bang zijn kleurenpracht…

Verrijkt met zoete kleurenpracht, ontoegankelijk en hemelhoog. Door de werking der natuur onopmerkelijk verschenen. In al haar schoonheid geruisloos en ineens verdwenen.…

Overweldigd als de archeoloog bij het aanschouwen van de kleurenpracht van Luxor's koningsgraf van Toet-Ank-Amon, farao met masker in de sarcofaag die hem in een der kamers wacht Zo was ik overdonderd en verwonderd bij het zien van het wonder van de regen- boog gelijke meren in mineralenrijke bodem van de dunne aardkorst een veelkleurig…

Doorschijnend wordt de kruin en wind doorspeelt zijn takken alsof die heel de kleurenpracht voorgoed wil uit gaan vlakken. Hoe lang staan nu op afstand weer de dragers die elkaar omarmden. De vuren die ons hart verwarmden met zonnegloed, zij zijn niet meer. Is alles broos en zonder vastheid, is weemoed d'enige kleur die blijft?…

Duizend rozen heeft mijn tong gegeven Fonkelend en vlammend, ware kleurenpracht Eender aan het blozende stilleven Door en door met eigen falen voortgebracht Langs de afgrond manoeuvreert mijn stem Onuitgesproken val ik over randen Hoop en vrezen zetten mij nu klem Tussen doodstille zwart besproken tanden Praten doet nu niets meer tegen muren…

hart Wonden zijn nu gedicht Het bloeden is gestopt Van liefdespijn verlicht Zon op mijn rode haren Strelend over mijn huid Parfum geurt mijn zinnen Ik lach mijn verleden uit Voel weer en wentel me In golven vol tederheid Mooie dromen ontwaken Overwonnen is de strijd Ogen kijken naar binnen Zien een ziel vol met vuur Krachtig in kleurenpracht…

uw nachtelijke streling langs mijn voorhoofd stemmen overheen met penselen welke kleurenpracht in ogen mij tot liefdesafschrift heeft gebracht nimmer zal vervagen evenzeer wanneer uw bijzijn andere drijfveer wenst dan vermoeid poseren in mijn licht en leven al houd ik hier uw warmtestraling liefgevangen om mij heen beminde Saskia…

Vol kleurenpracht verblijdt kerstversiering huiskamer, nachtelijke winkelstraat. Dansend licht geleidt gezellige praat. Met lichte weemoed verdwijnt de schittering. Moge van de knusse, plechtige viering een nietigheid blijven, die steeds rond gaat, ieders geloof sterkt, met helpende raad voor denkend gemoed bij wilde wenteling.…

Waar het Friese land door aderen stroomt jaagt mijn bloed van onvervuld verlangen heldere lucht heeft mij weerloos gevangen ademloos worden mijn grenzen omzoomd pure kleurenpracht heeft mij totaal verblind blote voeten in het gras voelen leven de natuur omarmt mij als haar kind, even word ik door hartstochtelijke stilte bemind in dit stukje…

Het lekt en likt ternauwernood de onbeschermde schenen Legt blarend billen bloot en vindt zijn krachtig element in pijlen als in stenen Is in verlichten van de zee waar vóór het vallen van de nacht de Asunción zijn zeilen bolt in ademloze kleurenpracht We spelen er gevaarlijk mee Gebald rolt het de hemel uit met orenpijnigend geluid…

elke bloem en plant krijgt zijn eigen dracht ook de bomen staan bol met groene pruiken zon en regen doen het gras frisser ruiken waarin madelief en paardenbloem glimlacht iedere morgen ontroert mij het ontluiken wat 'n aprilnacht aan magie heeft gebracht de zon die tussen een onweer komt opduiken en de lentetuin laat schitteren in kleurenpracht…

wees blij leef als de vlinder ontwapen iedereen die rondloopt met een hart van steen met je eerlijkheid met je eenvoud en levenslust met je kleurenpracht met je ongedwongenheid met een vrijheid zoals zij ook ieder bloempje kust met je heerlijkheid met je onschuld met het ook zo willen zijn met verbazing en sympathieke lach met verwondering…

De zomer sterft aan herfst en laat de warmte achter Soms leeft de zomer even op in warme zwoele dagen Om eindelijk de laatste warme adem uit te blazen De herfst in haar onstuimigheid, zwiept takken en velt bomen Zo blij dat nu de storm tekeer mag gaan en al haar kleurenpracht kan tonen Dan komt de winter aangewaaid op koude bleke voeten…

Mees, merel, vink en winterkoning zoeken plek voor geschikte woning schuchter klinkt hun eerste zang hun activiteit bekoort onze oren de koude duurde veel te lang straks streelt ons weer het zonnegloren toont de wereld weer een kleurenpracht ’s avonds zingt de nachtegaal zacht.…

Wij lagen na het middagmaal hoorden bonken tegen het raam Ben opgestaan en trof een pimpelmees op het binnenkozijn, in mijn hand gedaan Ik riep je naam en je kwam kijken was net als ik geroerd door kleurenpracht door onvermoede tederheid zo dichtbij Voorzichtig de vogel op het balkon beschut tegen mogelijk gevaar er een vetbol bijgezet…

individu Waar sommigen van kleine spinnen trillen Een spin wel kunnen villen Blijf jij ambassadeur van zeldzame heidenatuur En geeft ieder kennershart lentevuur Zo klein maar zo markant Zoeken naar een speld in de hooiberg als trend Vrouwtjes levend in donkere holen Hun hele leven ondergronds verscholen Mannelijk schoon met zichtbare kleurenpracht…

Reeds is de zon in purperbrons gezonken en sleept na zich een laan van gloed, die 't landschap verwt in kleurenpracht en 't haantje van de toren fonklen doet....…

perspectief weerspiegelen ‘t spectrum intuïtief luisterrijk ontsproten vanuit ’t niets Invalshoek en licht bepalen de toonkleur beroeren alle aspecten naar willekeur ‘n briljant scheppend Zielenschouwspel Door de liefdevolle omarming van de zon zal jouw kristal vanuit je Goddelijke bron in alle facetten tot wasdom komen tot een unieke kleurenpracht…