Alle inzendingen over Kronkelpad OR Licht OR lucifer

De koekoek is een dwangneurotische vogel als 'ie in een klok woont.…

horrorshow in het theater van de backstop van de brexit aan de Thames als Belgische bonbon met Brussels logo haar pleidooi, een voorstel slechts, een schamele fooi werd weggestemd en weer verdween een broze Brusselse praline - papieren tijger in een kooi Hoe nu verder, is de vraag die thans weer op de lippen brandt in Brussel, brexit or…

Kronkelpaden. Onverharde wegen. Boerderijen in de plooien van het landschap weggezakt. Silo's. Het notarishuis. De pastorie. De oude en de nieuwe school. En daar: geboortehuis. Zo levensecht. Zo helemaal gebouwd voor een geborene. Er hangt geen bord. Er staat geen borstbeeld voor. Toch: er werd met ongekende kracht geworpen.…

hoe zou het ze vergaan als de attractie van rechte lijnen verbleekt door vrije curves en ruige kronkelpaden?…

Een lange weg vol kronkelpaden en Bedekt met bladeren waar de maan In verdween, baande zich Door deze diepe dalen, waarin zij dwaalde Totaal alleen. Zij had geen engel die haar bewaakte Zij vond slechts bescherming in het licht dat zwak scheen, en al vroeg wist zij dat niet veel later de wereld weer zijn zou zoals voorheen.…

met ogen gericht op het kerkhof schoof je de rode gloed dichterbij dunne wind legde een geur van benzine op polsen en muren toen je, in en uit van mond naar mond, dreigde met beloftes van ons afscheid lege ramen braakten nacht, handen vol zwavel achtergelaten in het geschreeuw je sprak van doden en morgen lachte je weer om…

spreken kan dan het verstand Druktemakers voor de winkelpuien Witte sneakers hoppend in de rij Voor damesmode- en horlogezaken Dernier cri van dure Noorse truien Overal en nergens tegelijk Smachtend naar 'iets' in de loop der dingen Als hun mobiele camera's gaan zingen Dan zetten zij elkaar constant te kijk To be or…

De Turk gaat door En niet de Noor Durf ik dat zo te zeggen? Wordt Murphy's law Na Montenegro Toch weer Memphis' law? Wel als De Pay Er net zo fraai Weer twee weet in te leggen…

Laat de maan en sterren uw zonlicht zijn Laat mij u begroeten licht uit de duisternis zijn Laat mij u verzoeken u die redactie zijt woorden van leven verzoeken bepaald wat geschreven blijft Over deze songtekst: Het is een vertaling van het bekende lied Yerushalayim Shel Zahav.…

Moet ik zeggen klootzak Grote eikel die je bent Me dagen laten wachten Wat ben je voor een vent Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall…

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

de houten trap van de veranda kleurt groen weg van het mos één met de tuin kronkelpad langs wildernis tot aan het poortje -vergroeid met de haag- en er achter landschapsglooiing schilderwerk met zon als penseel…

Lucifers zijn wij. Brengers van geluk. Lichterlaaiende mensen. Scheppers van levenskunst. Liefdedragers van vredeslicht. Dragers van vuur en vlammen.…

licht…

Ach vriend, sprak hij bewogen, ik vrees, u bent bedrogen Geloof niet wat geschreven staat 't Is grotendeels gelogen Die machtsbeluste bengel zo'n hooggevallen engel Spreek hem tegen, en je krijgt verongelijkt gejengel We hadden een gesprek over 't menselijk gebrek de vrije wil en zo en hij, jaloerse vrek, Hij heeft me pootje gelicht…

Maar dan is er licht Licht van de zuiverste vorm. In mijn poging de herkomst van dit licht te bevatten word ik tegengewerkt door een angst voor het duister de kracht van die angst onderschattend wordt het alleen maar donkerder.…

En droom ik, bij mijn laatste lucifer, van jouw hoofd in vreemde armen. Verdrink ik mijn warmte in mijn pijn. Met een sjaal om mijn hart, en verloren in mijn hoofd, als in een kolenmijn. Flyerloos.…

Zijn vurige hoofd duidt de avond als een ster schittert lucifer…

het licht ontbrandt in z’n kop zoals de zon soms de dag openbreekt waarna het hout verbrandt verkoolt tot het zwart van de nacht en je het van pijn moet loslaten zo gaat het soms met liefde de plots oplaaiende vlam zal gaan dimmen verdwijnen achter beider kimmen en na het echt uitgebrand zijn rest alleen nog die duivelse pijn…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Enkel zuchten ontsnapten langs de kronkelpaden. Zij keilden de tijd de afgrond in en proefden de eeuwigheid van gouden ogenblikken ... Zij hoorden de diepte van de Grand Canyon.…

Mijn gedachten gaan vrijuit terug waar het begonnen is een schilderij aan de muur dat nooit is afgemaakt Vier muren, een ziel en twee ogen die niet langer zien dat jij mij verlaten hebt om elders door te gaan met leven Een stad zonder stem de wereld slaapt zijn roes uit waar ik alleen wakker ben met sigaretten en mijzelf De wereld…

Aan de andere kant van het raam staat een man in gedachten verdronken zonder woorden in sereniteit met zichzelf Kijkend naar de regen die voor het venster langs valt in het licht van de eenzame straatlantaarn tijdens het vallen van de avond Beelden van herinneringen vervagen langzaam in de tijd slechts het verlangen naar de liefde…

ik stak je aan het rode brandde als een lucifer je vlamde in het gaan ik heb je nooit meer uitgedaan…

ik ben als een stad die is belegerd die ik alleen heb opgebouwd onder de milde witte zon waar iedereen aanspraak op wil maken hoewel de stad ommuurd tracht men haar te verbrijzelen bekleed met het licht van lucifer de hemel uit wil kleden naar zijn aard een hoopvol oog kijkt naar de kleurenboog stijgt hoog boven…