Alle inzendingen over Kruis

pas later blijkt hoe judas loog terwijl hij naar hem kijkt tijdens hun laatst gezamenlijk avondmaal hoe hij verraden is en opgepakt wordt voor het schijnproces door bezettersmacht hem ontgaat de rechtsorde want leugenaars en spotters in het wuivend geel hebben hem met doornenrood gekroond hij zou in leven koning worden maar draagt zijn kruis…

Onder de spiegel van de zee kruisen wanstaltige kwallen. Kom! Steek een hand in mijn borst en zoek naar mijn hart! Bind me vast aan de pijnhouten mast van dit schip, want angst maakt de dood tot een schuilplaats.…

Wij lijden met Uw lijden mee Maar ons lijden valt in ’t niet De kruisweg U moest ondergaan Met de dood in het verschiet Wij wenen met Maria mee Haar zoon aan ’t kruis op Golgotha Haar tranen wekken de onze In deze smartelijke Cantica Wij danken God voor Zijn Zoon Hij voor onze zonden gestorven Opdat wij levend vrij mogen zijn En door…

Zij draaien, zwaaien blij vergaard In 't dalend hemellicht, Zij ruisen, kruisen dicht geschaard Voor mijn verrukt gezicht. En blijdschap hier, en vreugde daar, Men ziet het iedre dag; Des stem ik nimmer de eigen snaar Op somber wee en ach.…

Vers van de pers afgestudeerd in de Shaolin tempel nog even een stage geheel alleen met de blote vuist de Twin towers neergehaald Master Fighter, je deed het lijken of het een terroristische daad was Mai geri, maai George in het kruis boem blang, Kabang dang naaktslakken in je neus een verstikkende pladijs tussen de kiezen je hebt leren…

voorstelde met de ondergang van de wereld inmiddels zeer aannemelijk in het vooruitzicht maar het vergeten voltooide zich niet er moest opnieuw worden vergeten ik vertrok heimelijk in de nacht naar een dorp in dromenland om het geheugen te ontzien ik vond mijn weg in het schrijven van gedichten en ik droomde verder voelde een hand aan mijn kruis…

steden die hij onderwezen had het was Pilatus er geweest die hem zijn schulden had bewezen en gezeten voor de statie van zijn doodsberichten las Pas door de stad - Pas door de stad zijn dodenpassen door de stad voorbij het Pad van Dolorosa waar hij neerviel op de stenen voor de vrouwen die met rozenblad gevallen hem beweenden voor het kruis…

leven afgesloten met palmtakken toegejuicht getuigt hij de verlosser te zijn een kleine kern volgelingen neemt hij mee naar de koele tuinen van gethsehmane om daar in rust het avondmaal te delen ook judas is daarbij maar vertrekt voortijd verraden wordt hij vastgezet veroordeeld door het romeinse recht bespuugd en gehoond loopt hij met kruis…

Helaas gooi ik meer en meer munt, hoe ik mijn dwaze verstand er ook bijhoud, miljoenen euro's spendeer aan zenuwzieke kwakzalvers met loopse assistentes, waar is mijn houten kruis?, verarmd leur ik met mijn geniale krankzinnigheid, zoals een pin-up girl met haar markante, uitpuilende tieten. Hap-hap, maar wie smult er van mijn woorden?…

En bij de bakker hoefd’ ik enkel op zijn kruis te wijzen en als ie zin had dan zei hij: ~ ’k Voel ‘t stokbrood nu al rijzen.…

Weer verdwenen Vernietigend Alles stuk Heb je bereikt Wat je ooit wilde Wil ik soms weten Vraag ik mij af Ben je beloond Of valt het tegen Is er berouw In jouw geweten Voel je je schuldig Komt er al straf Begint het nu Langzaam te steken Knaagt er al schuld Door eenzaam te zijn Naar het laat aanzien Nu is gebleken Is dit jouw kruis…

Ik werd er niet verlamd, noch blind, noch doof, maar wél krankzinnig van: het heimwee naar zijn haar, de dorst naar zijn vermetel kruis, de honger naar zijn heupen, werden niet minder, maar na elke keer nog erger.…

Donker december duister en zwart ook goud van een kruis op de mijter goed en heilig buiten bootjes waarop spanje kinderen serieus voor de gek krijgen als ze hun best, dan geeft Sint en zij vragen nadien serieus aan elkaar of de ander gelooft nog Instorting van dat teder geloof en wij die ons schuldig hoe voor de gek wij een…

Razende stormen gieren rond het huis mijn zuchten vallen daarbij in het niet Ik lig hier even alleen en draag 't kruis en overdenk wat in 't leven is geschied Zachte winden glijden in mijn innerlijk dankbaarheid, 't blijft een deel van mij Naast mij staat 't schitterend bloemstuk 't is 't oud trouwboeket van ons allebei Strakjes…

Dat op een gegeven moment verdorde lijnen van gerimpelde nervenstelsel overgaan tot het dwarrelen in de open lucht waar ze de verschillende lagen kruisen Een adembenemend schouwspel; fascinerend en weerzinwekkend terzelfdertijd.…

Het Bijbels Openluchtmuseum kiest een bijdetijdse naam: Orientalis. De bisschop vindt dat dat toch niet normaal is, omdat het zijn identiteit verliest. Intussen, in het Heilig Land, besluit men nu te kiezen voor de Rode Ruit.…

En dan behangt Liduina van Schiedam je uit de hemel met een KRUIS of je dat nu gelooft of niet. OF SOMMIGEN HET NU SPORTKRUIS NOEMEN,of zilveren kruis,of elfstedenkruis, of juweel van Sneek, of akelige leeuwen op een wapenschildkruis, of het kan wezen kruis en munt om het even. Maar het is een lief fries kruisje. Stil en sprekend.…

Achter brede blinde poort Kruisen eindeloze gangen en portalen Waar men tijdeloze tijden kan verdwalen Tussen echo's die men klaar vermoedt en nimmer hoort. Weet ook gij dat stille diepe huis Door welks schaduwige vree Voet zo licht en onvermoeibaar stijgt en daalt langs tree na tree?…

Maar wat achterblijft, is een landschap in nood, waar geweend wordt bij een vers graf en een kruis.…

jouw stem is een donker water, waarin zilveren spiegels boten met gehesen zeilen, de belofte van verre eilanden je stem is de dood die ik vergeef, de klok aan de hals van een kruis naar de stad loopt een woestijn, straten herinneren zich niet zichzelf in je stem worden zonen overhoop gestoken, en huilen alle moeders je stem is het…

Moeizaam op zoek naar de liefde voor het leven diepbedroefd verdwaal ik in mijn eigen geest misschien wel op zoek naar mijn kinderlijke ziel een zee vol herinneringen en vele frustraties hobbelige duistere wegen,oneindige velden grimmige gezichten en wazige gestalten kruisen mijn pad geen horizon te bespeuren, geen sprankeltje hoop die mijn…

rivieren van verdriet en leed In het diepe duister, dáár huilde zij pas Pas wanneer ze nèt niet ingeslapen was lag er geen masker over ‘t droef gezicht Dan werd zij de eenzaamste van de klas een kwetsbaar meisje zonder evenwicht Pas wanneer ‘t volledig stil was in huis overstroomden haar grote golven smart Pas dàn sjouwde zij haar zwaarste kruis…

letter geeft een onbekende taal, geen bibliotheek waar ik je boek vinden kan 33 becijfert gefronst de Delfts blauwe schaal, liggend in de tekening geen betere talisman O hartje een naderende datum als het cijfer, de gedachte even angstig als het eerste thuis Je diamanten ziel versnelt naar moordende ijver, een oude onschuld betraand een gouden kruis…

Soms beeft mijn voet bij 't treden Over de vlonderplank; Het water daar beneden Gaf zulk een wondre klank; En aarzlend, waar twee wegen Zich delen tot een kruis, Bid ik mijn God om zegen, Want één voert vast naar huis. Ach, weergevonden vrede, Uit een diep leed gegroeid, Geef, dat de hof van Eden In deze streek herbloeit.…

Mijn knie belande in zijn kruis krimpend lag ie op de grond ik vervolgde mijn weg naar huis ben wel benieuwd wat ie van mijn knietje vond. Want toen ik omkeek was tie verdwenen en ik moest stiekem lachen, op mijn twee benen.…

Kruis of munt, Wat zal het zijn? Een toeschouwer zal altijd de verliezer zijn. Hij weet het niet hebben wordt niet benijd. En ook dat van wat je niet hebt raak je nimmer iets kwijt. Hij staat aan de zijlijn en heeft geen idee.. Vraagt zich af blijft bij afzijdig of speelt hij mee. Bepaalt een speler zijn eigen spel?…

I Vraagt iemand, waarom ik drie kruisen voere in 't schild? 'k Rep niet van 't koggeschip, dat ze eertijds placht te dragen, Noch breng de charters bij, die van Persijn gewagen. De aloudheid schuilt in mist, - 't waar' moeite en tijd verspild.…

'k Heb naderhand ('t is waar) mijn mannelijke tijd (Gestuit door uw genâ) wel aan uw dienst gewijd, En 't heil omhelsd, aan 't kruis door uwe Zoon verworven; Maar noch kleeft mij, helaas! de zonde aan, tot mijn smert. Och, Heer, wees gij mijn Borg! verlos mijn zuchtend hert!…

o Vrijdag, die het kruis geplant, die zaagt het heilig stromen eens, aan de boom der bomen, van Jesu Bloed, dat Adams ras en schuldig bloed genezend was: zij God in u geprezen en Zijn bermhertig wezen!…

Waarom moest ik zo’n kruis dragen, God? Na een eindeloze tocht, kwam een lichtstraal ik ging naar buiten en voelde mij één met de natuur. Ik liet de wind mijn huid en haren strelen en ook de littekens op mijn hart en ziel werden geheeld. Had ik maar vroeger geweten dat God dan toch geen traantje vergeet!…