55 resultaten.
Tuinfantasie - 12e tafereel
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 114 Een woelmuis vult haar buik met plantenloten
of met de wortels van een gele lis,
mij kan het voor geen ene fluit begroten,
het lijkt me stug dat ik er eentje mis.
En vist de reiger met gerichte stoten
de halve populatie windes weg,
dan wordt hij heus niet met een buks beschoten;
zo’n bagatel krijgt mij niet van de leg.…
Taalzoekers
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 548 Poëten dwingen tot betekenis
ze maken water hard en stenen zacht
ze forceren ruwe steen tot smaragd
modelleren taal uit verdommenis
Gewone bijen worden grootgebracht
en zoemen aldoor in de vensternis
ze zoeken buiten zien ontsteltenis
en nieuwe beginsels worden van kracht
Steekhoudende gedachten geel als lis
vergroeien uit versteende dorst…
Lentezang
poëzie
3.0 met 10 stemmen 998 Het beekje huppelt
Zo vlug en fris;
En zilver druppelt
Van bies en lis.
De bomen strekken
Hun armen uit.
De wilgen lekken,
De berk loopt uit.
Al! takken, twijgen,
Al wierookwerk!
De leeuweriks stijgen
Op vlammenvlerk!
En liefde en hopen
Het al doordringt:
Het hart gaat open,
De ziele zingt.
O zonnedagen!
O geur en fleur!…
SCHILDEREN AAN HET STRAND
poëzie
4.0 met 3 stemmen 459 Toch, de pink heeft, meent men, groene boorden,
Hij maakt grijze; dan in strik en lis
Hangen kabeltouwen: — hier zijn 't koorden.
Ook de kleur der starren vindt men mis...
Maar het blijven woorden, woorden, woorden
Voor de schilder, die een vreemdeling is!…
De gehangene
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 85 Ik hang hier aan een knoestige oude eik
want mijn schepper wil niet over me waken
uit zijn handen komen nu voorname zaken
die hem overbekend maken en zeer rijk
hij vulde mij op met hooi en wat takken
het land had zo zijn eigen geschiedenis
onder mij ontsprong een hele mooie lis
de natuur had het voorjaar al te pakken
de kerk bleek plots…
Waar wacht het weerzien?
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 295 Hun oevers bezaaid met hetzelfde riet en lis
een eend en wat wiebelend wrakhout,
vluchtende libellen voor stank en vuilnis,
Tigris en Eufraat, overwoekerd paradijs zo oud
als misérables toegestroomd uit riolen.…
Rivierenlandschap
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 35 omgeven de rivier
Visdiefjes groeten elkander
Je kreeg zelfs het ijsvogeltje in het vizier
Het is of het leven hier meandert
Je wandelt mee met deinende golven
Genietend van een dobberende fuut
Het landschap wordt door rust bedolven
Genieten kun je van minuut tot minuut
Door vrede uit het landschap omgeven
Met bloeiende Valeriaan en Gele Lis…
Onze zomertuin
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 523 Het vijverwater rimpelloos
de goudvisjes nog stil
onder het dauwige lis
daarnaast de ontluikende roos.
Plots wordt alle rust verstoord
een statige reiger
loerend als een tijger
komt tot aan de boord
en snel als een havik
zijn snavel wijd open en alle visjes hopen
"Laat mij het niet zijn!…
Leemte (ode aan Toon Hermans, overl. 22-4-2000)
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 2.633 Wie belicht nú simpelweg
de lelie, lis en roos
de boterbloem, de bosframboos
de heide, groen en gras
de vlinderstruik, het struikgewas
Wie bezingt nú simpelweg
de vlinder, vlieg en mier
de watervlo, de regenpier
de lijster, spreeuw en kraai
de roepie-roepie, vlaamse gaai
Wie omlijst nú simpelweg
het wonder, land…
het leven is algemeen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 539 leven is als Lisse
naast hillegom
vlakbij sassenheim
altijd stippend op de kaart
’s winters is alles kaal
de mannen dragen
manchester pakken
ze tellen bollen
de vrouwen hebben
dikke buiken ze krijgen
kinderen zij zwoegen
hun getijden rond
in het voorjaar
bloeien ze op
als hun tulpen
tenminste bloeien
en hun bollen
zich vermenigvuldigen…
VUUR ZONDER VOER
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 99 De vlam, nietig als een dorre gele lis,
siddert in ademnood, voert verbeten kamp,
wil drinken, zuigt moeizaam met hevig gestamp.
Maar _ aan lavende vloeistof nijpend gemis...
Storm en regen gaan het lichtje worgen,
dat bijna verzinkt, dan echter opspringt,
ondanks noodweer blijft laaien tot de morgen.…
Molshopen en bergtoppen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 85 Als ik mij op U verlaten mag
Dan zijn dingen zoals ze moeten zijn,
Omstandigheden teruggebracht
Tot hun kale bestaan -
Dan zullen bergen
Niet anders dan bergen zijn,
En molshopen niet meer
Dan onooglijke hoopjes zand
En is er niemand die
Ze nog verwarren zal…
Wilde Flora viert feest
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 764 Wanneer de Blauweregen zacht
zijn druppels glanst aan Zonnedauw
walst sierlijk het Juffertje in ‘t Groen
met een rood blozende bol Pioen
die lacht naar de grote Bereklauw
Afrikaantje bespeelt als ‘n fanaat
een fijnbesnaarde Akkerviool
de ranke Florentijnse Lis
blaast trompet op een gele Narcis
de vrije Meiklokjes klinken frivool
Jonkvrouwviolier…
smartlap
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 1.062 prop van jouw lippen, wankele wervelwind
die over de schuit kantelt, een wieg van wrakhout
ons onverwekte kind ligt guitig te fluiten in mijn kop
de glazen toverstaf strooit gensters over jouw huid
ik leg mijn oor aan jouw bloedarme borst
de rikketik van een pomp, de goudklomp
die klopt in een kier, een koor van blikken
de dorst naar het lis…
De omgeving van Soest, een fraaie ring
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 185 Een gele lis begeleidt dit nieuwe evangelie!
Aan de bosrand bij Soesterberg lichten orbsen op...…
FRANCISCUS EN DE VLAAMSE GAAI
gedicht
4.0 met 2 stemmen 1.652 Noch lucht noch water leek verpest
De vogels bouwden er hun nest
In geurig groen, bij riet en lis
Nog nooit dreef er een dode vis!
Acht eeuwen gleden sinds voorbij;
Het water werd een grauwe brij,
De wolken drijven zwart als roet,
Geen vogel die nog rustig broedt…
Alleen de Vlaamse gaai hield stand.…
HET LENTEWEDER
poëzie
3.0 met 19 stemmen 2.471 Lieflijk vloeide 't zilv'ren beekje
Langs, met lis bekroonde, zomen.
Alles lachte en alles juichte,
Maar! hoe los en ongestadig
Is het lieve lenteweder!
Hoor nu eens de winden loeien!
Door dat olmenbosje loeien!
Hoe onstuimig is het beekje!…
Herfstwee.
poëzie
4.0 met 4 stemmen 542 En lijze, onhoorbaar haast,
doch zichtbaar aan den drijf der avonddomen,
blaast
een dodenadem nog een loverke uit de bomen,
rolt het, glazig-nat en ners,
alover 't streuvelende gers,
tot in de biezen die de beek omzomen;
en laat het dan,
gevallen, van
het laagste lis, heel langzaam boven 't water stromen.…
De langste nacht van het jaar
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 56 Museums werden veelvuldig bezocht,
ik zoek je in het Kunstmuseum, het Rijks, van Gogh, zo snel
mijn voeten mij kunnen dragen, zoek ik je in Het Louvre,
op de Chance de Lise, mijn hart raakt steeds voller,
door alle schoonheid, waar jij zo van hield, op te snuiven,
en zo kom ik uit bij de duinen van Den Haag, waar jij zo graag vertoefde,…
toegang
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 429 gaas een metershoge stokroos
met talloze rode bloemen torent hij hoog
boven de braam die met zijn doornen
een rode bessenbos innig omhelst
ervoor er achter er doorheen seringen
door bloeiend fluitenkruid omlijst
een witte roos op voorgrond prijkt
voor de wilde pruimenboom
links een exotische berenklauw
met daaronder in de sloot de gele lis…
GETEMD
poëzie
3.0 met 29 stemmen 6.546 Dan worden eerst zijn boeien hem geslaakt;
Hij voelt zich vrij, maar zie, daar beurt zich schaatrend
Te mid van bloeiend lis en krokend riet
De nymf des meers, zoo wedergaloos-wit,
Als waar' ze uit enkel zilverschuim geboren.…
Een simpel gebed
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.767 1
Regen geselt het dek,
de vermolmde sloep die naar het lis drijft.
het anker gelicht,
En het verheugt ons
hoe de oever in de stroom valt.
Regen die de visser verjaagt
met een lege fuik en aas dat wemelt
Het zog van een laatste schip verdwijnt in spatten
‘Een reus drinkt uit een rietje’ zeg jij.
We dralen langs het grint.…
LENTEWEELDE.
poëzie
4.0 met 5 stemmen 4.208 Het jonge lis en lover,
Geschaard op d' oeverglooi,
Buigt, spieglend, zich voorover
En denkt: wat zijn we mooi!
't Ziet alles fris en fleurig
En bloost van kracht en moed:
De lucht is lauw en geurig
En 't ademhalen zoet.
De wei, vol grazend leven,
Gelijkt een groen fluweel,
Van 't koolzaadveld er neven
Bezoomd met goud en geel.…
Stem van generzijds
poëzie
3.0 met 3 stemmen 1.776 De wind bestreek de fonkel-vlieten,
de golfjes plapperden in 't lis,
't ging al van 't zoete licht genieten
en blonk van dauw en ruiste fris.
Ik was niet angstig om te sterven,
maar 't zag zo luisterrijk op aard,
als had al 't schoon, dat ik ging derven,
zich in één uiterst uur vergaard.…
Mei (Boek I)
poëzie
4.0 met 54 stemmen 7.332 Zoo hoorden het een visch
En een zeevogel; dien dag was het lis-
Bosch vol geplas en wuivend wit geveert,
Meeuwen en grijze reiger, die weerkeerd'
Des avonds naar zijn boomnest. Op zijn reis,
Zag ik zijn vleugelslag uit het rijs,
Mijn wiegekamer. Nog weet ik het wel.…