91 resultaten.
Onzorgvuldig
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 84 als 'n spiegel die in duizend stukken breekt
glijdt tijd gestaag als zand tussen haar vingers
bloed sijpelt langzaam door haar jurk
naar de oppervlakte
het litteken niet zorgvuldig genoeg verbonden
ondanks de liefdevolle handen die haar
verzorgden, bleken deze achteraf
van papier…
Dat wat oud en vergeten was.
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.621 Daarachter zie
en voel ik voor het eerst weer
een jeukend litteken
dat om bloedend vlees gewonden is.…
Samengesmolten
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 141 Samen vlieg ik nu met jou
de kustlijn als scheids
tussen gevangen en vrij
De kamers onzer harten
samengesmolten
tot het absoluut grootste
Het litteken op mijn ziel
fluctueert grootte
in verweesde omschakeling
van hébben naar houden van
goed genoeg nu, ken ik jou
beslist de mooiste blootste…
Drenkeling
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 142 Wie zo ernstig is beschadigd
kan het litteken weerspreken
slechts door falen en gebreken
is de dichter begenadigd
wie van woorden is verzadigd
mag de blinde vlekken lezen
want door vragen, stom gerezen
is de dichter begenadigd
wie zich tot drenkeling verwaardigt
beschouwt het leven als een stunt
als water naar het laagste punt
is de dichter…
Tijd
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 521 Bij onoverkomelijke gebeurtenissen
bij onvoorstelbare voorvallen
Tijd heelt alle wonden
bij oorlog bij verdriet
bij van alles, tja wat bij eigenlijk niet
Tijd heelt alle wonden
Maar laat altijd een litteken achter.…
Zelfmedelijden
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 694 tussen vrienden toch alleen
gevoel van einde na begin
bliksem wil er niet omheen
tegen beter weten in
gevoelens worden spiegelbeeld
koud vervangt blij warm
nieuw litteken toebedeeld
aan de ziel onder mijn arm
even vlinders, bonzend hart
kleuren warmer dan normaal
weer terug naar wit en zwart
en tweedimensionaal…
vakantie
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 237 De berg, een diep litteken,
zonder beweging
valt eeuwig het water.
Ik word bevangen
door onmetelijke rust,
steen op steen op lucht.
Voor mij de wereld
die zich ontvouwt,
onbeweeglijke zon.
Dan
even later......
Balans van duizeling
weegt mijn schaduw
meer dan de rots?…
Trauma Haiku
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 428 De wond kan helen
De tijd reist jaren verder
Het litteken blíjft
Beelden vervagen
De film vertraagt en vertraagt
Maar niemand roept 'cut'
Stemmen verdwijnen
Geluiden verminderen
Het gefluister blíjft
Geuren verdwijnen
Totdat ze er plots weer zijn
Terug in de tijd
Herinneringen
We kunnen ze verdringen
Maar weg zijn…
GAZA
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 1.706 strook van Gaza
13-jarige Iman
schoten vanuit wachtpost
daar komen doden van
gevallen schooltas
gevluchte Iman
militair eng gedacht
daar komen doden van
een aanslag vermoed
het vuur geopend
doorzeefd met kogels
de 13-jarige Iman
de ambulance komt
een uur te laat
vindt schrift en boeken
van scholiere Iman
niet goed gezien
geschift…
Mijn eigen stille verdriet
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.108 Al gaan we als vrienden verder,
het wordt nooit meer als voorheen,
het litteken zal altijd blijven
en ik voel me nu alweer alleen.…
Pijn
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 805 kapot gemaakt
vloeiende gedachten
snerpende angst
scheur in een wit blad
verwrongen
stroom van pijn
druppels verdriet
warm vocht
uit een koud hard
beschadigd
leven vol eenzaamheid
schreeuw zonder geluid
rode tranen
over je eigen huid
leeggestroomd
en langzaam
gaat alles wet
blijft er alleen nog stilte
en een litteken…
Littekens.
hartenkreet
4.0 met 19 stemmen 818 Een wondje wordt een litteken
al blijf je dat altijd zien.…
pleidooi voor een deukje
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 118 volmaaktheid bestaat niet
en laten we daar maar blij om zijn
blij met elk deukje of schrammetje
een ieder z'n eigen schadegevalletje
met het litteken als herinnering
aan een pijntje van gisteren
we lopen uiteindelijk allemaal
wel iets op een scheur breuk wond
of wellicht een gebroken hart
maar het geneest na verloop van tijd
en je…
Gedicht voor alle elitaire snobs in Nederland
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 468 Laten we vooral niet overdadig zijn
en zeker geen champagne
over onze polders spuiten,
laten we bepalen wat èchte poëzie is:
een kaalgeschoren idioot in een dwangbuis
een kwijlende mond boven een kotsbak
het litteken van de lobotomie
de stront van de criticus.…
In de naam van de vader
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 237 Ik zag je litteken op je linkerhand,
die keer dat de lading vastzat
of toch ook weer niet.
Je had een donkerrode pyjama aan
met zwarte en witgrijze verticale streepjes.
Ik dacht het beeld kwijt te zijn
of toch ook weer niet.…
Onbereikbaar
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 1.942 Het maanlicht verlicht de dodennaam
die in mijn ziel als een pijnlijk litteken zal voortbestaan
Mijn bloedende tranen voeden de rozen
die met hun doornen jouw grafsteen beschermen
tegen het verdriet van onze verloren vriendschap
Ik reik mijn hand uit in het oneindige
Onbereikbaar leef je verder
nooit zal ik nog iemand ontmoeten zoals jou…
Trojaanse vrouwen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 424 Doorzichtige illusie
van verkruimelde muren
nodigt hypocriet
de Grieken uit
Wees welgekomen
maar niet voor mij
ontsnapt tevergeefs
aan de mond van
verzilte weduwen
Wat moet de hel
nog ónder mij
Uitgewrongen trots
zorgt voor het
gapende litteken
op de zuurzoute toekomst
van de overlevenden
Laat de hoop maar
varen
Onder…
Vermoorde onschuld 23-1-09
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 404 door
Het staal trekt een spoor
In de ontzetting van de ziel
Met de stemmen in zijn hoofd
Beroofd van enig moraal
Dief van werd beloofd
Aan de onschuld van het leven
Waant hij zich weer even baas
Over wat hem niet werd gegeven
Met ogen zwart, vaal gezicht
Gedachten verward, doelgericht
Uithaal naar elk besef
Van realiteit
Het laffe lef
Litteken…
Schizofreen
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 1.299 maakt mijn leven kapot
Verdwijn toch een keer
Je hebt het beloofd
Donkere vlek
Voor mijn ogen
Als ik even niet oplet
Ben je er weer
Waar moet ik heen
Zonder jou tegen te komen
Altijd ben je daar
Je beheerst mijn leven
Meer kwaad dan goed
Donkere vlek
Voor mijn ogen
Alles vergeten
Ik was het niet
Denk ik
Pijn in mijn hoofd
Als een litteken…
DE TIJD
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 1.333 Het litteken in mijn hart
is niet meer zo rood gekleurd
toch zal ik nooit vergeten
wat er in het verleden is gebeurd.
De tijd zal de wonden helen
en tranen blijven drogen
tijd die niet stilstaat
een tijd waarin we hopen mogen.…
Eindeloos Dichtbij
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.212 Met een kapot gezicht
Moet ik mij afwenden
Van het geziene leed
Dat ik in mij kerf
Eindeloos ver weg
Toch zit jij naast mij
Ik kan je warmte voelen
Maar jouw warmte is niet voor mij
Als een litteken
Is mijn gezicht vertrokken
Zoals jij nu ook bent
Vertrokken, voor eeuwig ver weg
En blijvend dichtbij
Eindeloos heen, en ver van mij…
Geen titel...
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 710 waar jij
mij kon besturen
Stilletjes door mijn
geweten sluipend
heb jij mij
Als een pop met touwtjes
sleurde jij mij mee
over bruggen en naar
mijn grote angst
Over het water liep ik
jij hield mijn touwtjes
van elastiek
als ik trok
trok jij mij terug
In de grot
vond ik een fakkel
ik brande je weg
tot een groot litteken…
afwijkend gedrag
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 156 hoe ik bepaal in wederopstanding waar tijd
zich verontrust in een zorgzame houding,
dient het leven zich als ingeschaald
vermogen bij mij aan
ik weiger deze conceptuele benadering
die mijn hersenen vergroten op een banale
wijze, ofschoon een late lobotomie slechts
een eeuwenoud litteken als een stigma achterlaat
ga ik mijn weg als tollenaar…
Lieve Andrea
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 2.128 keer
Je blijft mijn lichtje in het donker
Dat ene sterretje zonder geflonker
Ik hang boven het ravijn
Nog vasthoudend aan de rand
Jij staat daar, op de stabiele kant
Toen ik ging zien waar ik blind voor was
Hield ik mijn ogen krampachtig gesloten
Maar ik ben toch op de waarheid gestoten
Nu op mijn been
-jouw naam-
Jouw eigen gemaakte litteken…
Navigatiesysteem...
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 2.484 Jouw lichaam ken ik als
een landkaart van streken
die ik vaak bezocht;
elke glooiing, elke bocht
moedervlek of litteken...
Ik navigeer heerlijk
met mijn handen over je huid.
Onweerstaanbaar, begeerlijk.…
nagelaten
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 200 ver terug in de tijd
liet jij je brieven na
zijn het impressies
van jouw binnenruimte
een onverwachte diepte
in wie je eigenlijk was
lees ik je waanzin het diepe
litteken verzonken in je huid
jij schreef de brieven
wie ben jij dan
het onmiskenbare handschrift
zet aarzelingen in draf
voor lange tijd maak ik
jouw brieven zoek…
(kanker 9) litteken
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 64 de wond wat schuin dwarsover
heelt al goed, de restjes bloed zijn
weggeveegd, de snede lijkt niet groter
dan de breedte van mijn hand
mijn verstand rangschikt naarstig
wat mijn speurzin op zich neemt
niets vreemds zo lijkt het, niets is blauw
slechts deze vlugge ogen
en dit bewustzijn ordent gauw
hun waar gezicht dat is gewogen
in de…
achter de bocht van vloed
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 282 wij zochten regels
die we ademen konden
een waanzinnige liefde om
afstand te dragen, ons staande
te houden in elkaars lichaam, en uit
zoals de slaap van vogels naar zee
die nooit afscheid nemen van poëzie
van zon en uur, almaar meer
hoe verzonnen wij de echtheid
het ruiken van de duinen, de vele manieren
van gemis en hoe je het litteken…
Troostmeisjes
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 186 Afgedwongen
brandt de liefde minder boeiend;
gloeit die na in een litteken,
dat nimmer meer echt genezen kon.
Troostmeisjes voor Nippon,
verloren meer dan een leven
met visie op zicht. Verloren
hun eer na de oorlogsschaamte,
verloren hun menselijke ziel
voor een troostende oorlogsplicht.…
eelt op je ziel
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 201 je krijgt eelt op je ziel
als verdriet gewenning wordt
door leren hoe je pijn bekort
want vaker ondervonden
ben je minder te verwonden
omdat litteken een pantser wordt
je krijgt eelt op je ziel
als je vol vuur je verweert
maar een ongelijke strijd je leert
dat je nooit zult overwinnen
en langzaamaan van binnen
een kille kou je vlam verteert…