1104 resultaten.
Berusting
poëzie
3.0 met 10 stemmen 1.876 In dit spel van wind en water
Schouw ik peinzend heel de dag
'k Vraag niet meer naar toen en later
Ik draag wat er komen mag.…
Berusting
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.741 Tussen dit ogenblik en mijn dood
ligt misschien een lang leven;
ook een groot?
de hoop daarop heeft mij allengs begeven;
maar is het groot of klein niet om het even
voor wie gelooft dat wij pas met de dood
gaan leven?…
berusting
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 457 er stroomde veel water langs
heel veel water
zodat de scherpe randjes
behoorlijk zijn afgevlakt
de te lange winters
temperde het felle vuur
in mijn bloed
berusting zette zich vast
in mijn aderen
de krachtige hopen
van weleer waarmee ik
zó dikwijls de zorgen
als vruchten van me afwierp
zijn geworden tot keiharde
keutels die me dwarszitten…
het berusten
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 156 er stroomde veel water
heel veel water
dat de scherpe randjes
behoorlijk heeft afgevlakt
te lange winters
temperde het felle vuur
in mijn bloed
berusting zette zich
vast in mijn aderen
de krachtige hopen van weleer
waarmee ik dikwijls
de zorgen als rotte vruchten
van mij afwierp
zijn geworden tot keiharde
keutels die mij soms…
Berusting
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 135 Het monster
dat zich in mij
heeft genesteld
mijn liefde voor jou
langzaam ontmantelt
kan en wil ik niet
in de ogen kijken
Ik was even in de ijskast gezet
Spijt is zinloos
echt warm wordt het niet meer
Ik zal het monster
niet bevechten…
Berusten
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 97 We laten de dingen zoals dingen zijn,
alles is wijn, tij ontwikkelt ranken steeds
zoals reeds is gebleken al vele weken,
het is zoals gras aangroeit en gemaaid
weer groener oogt, elke dag verfraait.
We hebben geen angst dat alles vergaat
ook de zomer straks niet in haar volle glorie
opstaat en graan als goud zo fraai verhult,
we betrachten…
In berusting
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 177 In berusting van verlies
voelt het liefhebben
als groeien in verdriet
waar men de hoogste toppen
van het leven wil bestijgen
het dal van tranen ziet
waar kluchten witte meeuwen
in schier onbewolkte luchten blauw
woorden van oeverloze liefde schreeuwen
verder laten dragen hemelhoog
in dagen van stille berusting
zullen woorden zwijgen…
Authentiek
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 81 de vingers lang
pezig gespannen
aan haar hand
zij lachte een
paar tanden bloot
kakelde wat woorden
leefde op in aandacht
waarvan zij genoot
toch werkte ze
onverstoorbaar door
met noten en olijven
vroeg ons nog te blijven
voor een volgend glas
zij was authentiek
paste precies in het
grieks orakelplaatje
dat ik in de lessen
mythologie…
Een muze aan mijn zij
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 65 Een muze hoorde ik zingen
een muze zag ik dansen
met klanken van viool en harp
vermengd in wervelend gedicht
een muze heeft mij zacht gestreeld
en heeft mijn lippen geopend
ze heeft mij hartstochtelijk gezoend
deed mijn hart van liefde overlopen
helaas is mijn muze heengegaan
maar heeft haar zang achtergelaten
zodat ik nooit met een mond…
Moi ennepe
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 93 Vertel me: waar vind ik een muze?
Het maakt me niets uit hoe ze heet,
al is het Elly, Ans, Ageeth,
Nadine, Jill of desnoods Suze.
Vertel me: waar vind ik een muze?
En ik bedoel geen lustobject;
mijn vrouw is immers al perfect.
en ik bemin nog continu ze.
Vertel me: waar vind ik een muze?…
Voorbij
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.823 Wat kan ik anders doen dan machteloos berusten
nu zij me schrijft over haar lage lusten
en dat ze hoopt dat ik sportief aanvaard
dat zij en die ellendeling elkander kusten
Dat ze het schrijft is 't onomstotelijk bewijs
ik schaats riskant op in haar lente dooiend ijs
verkleumd en eenzaam bezig aan een hopeloze reis
Warm maar sportief gekleed…
Nieuwe morgen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 597 ik heb bemind in armoede van
hebben en groeipijnen van zijn
liep vaak verloren in de doolhof
die het leven als verleden tijd
in gedachten achterliet in ouder
worden kwam eindelijk de rust
wat ik heb en wie ik ben vloeien
naar een nieuwe morgen als een
bron die naar de monding vliedt…
Onnatuurlijk breekbaar
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 740 zoals je daar nu ligt
onnatuurlijk breekbaar
tussen de witte lakens
zou ik van je kunnen houden
je kijkt me aan
zonder iets los te laten
maar laat eindelijk
wat houvast zien
ik beantwoord je blik
in stille aanvaarding
toen ik wegging
bleef de deur open
jij kon hem niet meer sluiten
en ik heb dat nooit gewild…
Schikken.
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 755 Spoel het grauw maar van mijn hart
met liters regen,
en pak de draad op van mijn bestaan
Eindig ons maar in verwijten,
laten we denkend aan de eblijn staan
Wijs ons na met honderd vingers
doe het mooi van gister
maar af als zot
Zijn we natter nog als buiten,
dan schik ik me,
dan schik ik me wel jankend in mijn lot.…
Stilstand
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 457 Ik pluk verlate bloemen
uit eigen rozentuin
en oogst van schrale malus
de allerkleinste appels
de rode berberis omrandt
het dunne gras in 't veld
waar onkruid nog wil bloeien
maar muurbloem wacht op herfst
toch tjirpt in stille middagzon
de krekel mateloos
en is de snelweg verderop
nog nauwelijks te horen
als ik me neerleg bij
de…
Als ik al
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 414 verbazend stil
zet ik mijn boosheid
in de aard zeg jij
is dat berusting
in wat pech zou zijn
en als ik al
zou vragen naar de zin
dan zou ik die
niet willen weten…
Lichtpuntjes
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 791 Er waren mooie tijden bij
In mijn verrotte leven
Jaren van geluk met mensen
Om wie ik heb gegeven
Tijden dat de zon zo vrolijk scheen
En warmte gaf als jij
Tot je onder ging, verdween
Verzadigd was van mij
Er waren dagen bij
Nutteloze dagen
Waarop ik wist, niets wordt beter
Waar alles tegenzat
Niets lukte, voor geen meter
Dat ik, die…
Bittergarnituur
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 50 wolken dalen neer in helder water
plengen rimpels over vlakte
schurken aan tegen randen
aan verte, nauwelijks zichtbaar
regen versteent, stuit op
blindheid van muren. Ik vroeg
het raam om vergezichten
tussen lamento en bittergaar
er is geen ontwaken
geen opstaan, geen vlucht
uit de dodengalerij op
de rug van roemloze slaap…
Zijn Muze
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 84 Zij was zijn Muze
helaas zag zij hem niet staan
zijn liefde werd alleen maar groter
hij kon zijn Muze niet laten gaan
Het verlangen naar haar bleef groeien
ook al kwam er een nieuwe liefde in zijn leven
hij deed zijn best niet te vergelijken
maar die ander kon ‘het’ hem niet geven
De Muze was gewend haar zin te krijgen
en hij deed alles…
Muziek der sferen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 62 van het liefdesdicht,
Erato en die van lyriek,
Euterpe en Kalliope, de muze
van filosofie, het heldendicht
en retoriek
Melpomene, de muze van
het treurspel, de tragedie
vaak voorgesteld met knots
en zwaard of masker in de hand
en op het hoofd een krans
van druivenblâren
alsmede Polyhymnia,
de muze van de retoriek
maar ook…
Odeon
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 80 Dat het niet meevalt, merk ik
om me heen
Ik kijk als dichter en zie
in de rondte
Dat, zover ogen reiken, horizonten
Verkrimpen tot een ziggurat ineen
Die metamorfoseerde in een heuvel
Waar ooit een Muzenberg lag, iets te hoog
En de Hippókrenè staat nog steeds droog
Door overdaad aan wereldlijk gekeuvel
Weet iemand nog de weg naar Helicon…
inspiratie
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 573 aan met uw bezwaren
Want daarvan krijg ik het benauwd
Het is toch zeker niet mijn fout
Dat muzen zich mij openbaren…
De maan verrijst
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.873 Het duister doet de tinten samenvlieten
En dekt met fulpen nacht het schel azuur.
Nu gaat de glimvlieg heen en weder schieten
Gelijk een star, gelijk een dansend vuur.
De stilte bidt. Een tempel is natuur
En de aard voelt zich met vrede als overgieten...
Het is de zelfde heilige avonduur'
Als toen ik 't eerst heur aanblik mocht genieten.…
Muze Anna Achmatova
hartenkreet
3.0 met 28 stemmen 3.688 Elke nacht wacht hij op haar
en sterft een duizend doden
tot zij hem roept telkens weer
met voldoende woorden door hem
in een spinnenweb gezet
dat haar omsluiert iedere dag
en door haar in de middag afgelegd
voor het nieuwe kind, dat slechts
in haar zichzelve vindt en wacht
op haar stem in de lange nacht.…
De Muze
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 1.398 Wat moet men toch met de Muze?
Na haar ontwaak, verdwijnt de slaap
en rest er slechts de poëzie
De gaap met de dageraad,
de haat jegens haar
mijn gedachtes,
de woorden
Zullen nimmer verwoorden;
de indruk die zij achterlaat……
Jij bent mijn muze ...tanka
netgedicht
3.0 met 40 stemmen 956 Jij bent mijn muze
mijn bron van inspiratie
woorden van liefde
rollen over mijn lippen
als ik aan je denk - liefste…
Nanda
netgedicht
2.0 met 607 stemmen 73.509 En als de muze weg is,
goed beschouwd als dood;
maakt alles wat ik met u schreef,
al klinkt het nog het mooist van al
zo leeg van woord, een weduwnaar.
Geef dan dit als laatste daad,
van uw as gewicht dit dicht;
dit requieum niet zwartomrand
voor u, niet jou, verlaat mijn hand.…
IGNA
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 652 haar vinger maant
voor de gesloten mond
op de achtergrond
haar opgemaakt gezicht
met ogen dicht
hoor toch hoe haar stem
weerklinkt van alle dierbaren
in hemel, hel, op aarde
in het niets waaruit
de toekomst geboren wordt
als kraaiend kind
haar ogen openen licht…
muze
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 727 hij is niets meer
dan de schaduw
van wie hij
zou willen zijn
als hij bewonderend kijkt
hoe zij haar schoonheid draagt
want zij is de vraag
die geen antwoord kent
en woelig raast
in zijn gedachten
zij,
die niet weet
dat ze zijn muze is…
de muze
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 1.933 als de woorden
niet meer komen
blaast zij leven
in mijn dromen
waait zij letters
in mijn geest
als de zinnen
zijn vervlogen
kleurt zij zeven
regenbogen
maakt zij dichten
tot een feest…