Alle inzendingen over Nabij

we keerden binnenmens naar buiten besloten onder onbetaste huid te schuilen overzagen een horizon langs de kusten van het hart aan de zijde van gedroomde waarheid werd onze afstand vormvast een gedachte bleef nabij, het lichaam veraf de weg erheen hulde zich in avond ons naderend lijf als verwijzing naar morgenstond…

noem mij dichter en ik kom nader...…

Dat leidde hij als bijbelkenner af Uit het nabije kindermassagraf.…

Honger! Honger! Honger in het land, Wordt geschreeuwd, geyeld, De voedselbank platgebeld - Waar blijft mijn groente, Waar mijn brood! Want wat ik van gister Over heb ligt nu allang Schaamteloos in de sloot…

‘k Hore tuitend' hoornen en de navond is nabij voor mij: kinderen, blij en blonde, kom, de navond is nabij, kom bij: zegene u de Alderhoogste, want de navond is nabij, komt bij: ‘k hore tuitend' hoornen en de navond is nabij, voor mij! (8/8/1860)…

Samen draag je licht – al zie je ‘t zelf niet; het straalt voor anderen nabij en veraf. Samen draag je licht – het wijst een weg die je zelf niet ziet nabij en veraf. Samen draag je licht – een toekomst wenkt die er zeker komt nabij en veraf. Samen draag je licht – maar in aarden vaten die gegeven zijn nabij en veraf.…

onbereikbaar maar altijd nabij nauwelijks voelbaar soms dichterbij dichter in mij kust mij voelt mij zo bereikbaar voelbaar nabij voor mij…

Blijf bij ons Heer, als het donker is En wij geen licht meer zien En dwalende zijn misschien Wees dan ons licht in de duisternis. Blijf bij ons heer in bange tijden Wanneer wij moe en verdrietig zijn Als wij veel zorgen hebben en pijn Wilt U ons vast houden en leiden. Wil altijd bij ons blijven Heer Dan zijn wij veilig en geborgen Als…

De zegen van God onze Vader Die hemel en aarde gemaakt heeft En nog alles onderhoud wat leeft Dat Hij ons allen nabij moge zijn. De zegen van God onze Heer Die ons door Zijn Geest wil leiden En nooit van ons zal scheiden Dat Hij ons allen nabij moge zijn.…

De zegen van God onze Vader Die hemel en aarde gemaakt heeft En nog alles onderhoud wat leeft Dat Hij ons allen nabij moge zijn. De zegen van God onze Heer Die ons door Zijn Geest wil leiden En nooit van ons zal scheiden Dat Hij ons allen nabij moge zijn.…

De snaren zijn al gesprongen… De Zomer is voorbij… Mijn liedje is uitgezongen… Herfst en Winter nabij… De snaren zijn al gesprongen: Al-treurnis is nabij… nabij... ---------------------------------------------- vedel: snaarinstrument, voorloper van de viool…

Wat een troost om dat te mogen weten Dat God de Heer ons altijd nabij wil zijn In vreugde, maar ook in verdriet en pijn Hij verlaat ons niet en zal ons niet vergeten. (Woorden uit de Bijbel)…

nabij De Veluwse zandgrond en de zompige klei Ik houd van dit landje Met haar stranden dichtbij Ik houd van de verte, de verte nabij Het afval gescheiden, groen bij groen glas.…

in het donkere dempen van de fijnstof decibellen klinkt jouw stem helderder dan ooit natuurlijk duurzaam is de transitie waar jij vast in gelooft jouw tonenscala kent geen stress omdat stembanden niet door verkeerd gebruik zijn verpest door hardnekkige poliepen die aangetast net even anders piepen als ik in jouw nabijheid verkeer…

Ergens ver weg Huilt een jongen Traanloos staart hij Naar de horizon Hij huilt om pech Is van de pijn doordrongen Bewegingloos gebaart hij Naar de plek waar het begon Ergens ver weg Staat een jongen Naast hem ligt de leegte Te wachten tot ik kom…

Betekenis verloren Waarde achterhaald Beleving als concept Tranen vrij vertaald…

Hoe 't antwoord ook al mag verschillen - we zijn immers uniek en vrij - het is geen ruzie wat we willen, alleen de ander echt nabij. We zijn zover niet, zal 't ooit slagen? Alleen met kleine stapjes ooit, maar de Nabije wil ons dragen tot alles eens zal zijn voltooid.…

Ineens wat vreugde zomaar aangewaaid tezamen met de blauwe luchten; ineens het laten gaan van al te zeer om eigen zorg en moeite moeten zuchten; Ineens de glimlach zien van 't kind dat speelt en lacht en zonder vragen de dagen plukt zoals ze komen en niet te zwaar aan eigen last wil dragen. Ineens weer weten dat het leven mooi is al blijven…

Mijn grootmoeders huis had een tuin vol geheimen, verborgen viooltjes die ik mocht zoeken. Zij maakte mijn kop chocola in haar kamer, die vol stond met foto's, diepzinnige boeken. Mijn grootmoeder wist zich omgeven door geesten. Zij zag de kleuren van het goed en kwade en las je gedachten. Zij was onbevreesd, dit had zij bereikt door haar…

hoor ik heb een onzichtbare buurman en een zichtbare de onzichtbare maakt geluiden lang wist ik niet waarmee die geluiden te maken hadden de zichtbare maakt geen geluiden ik zie hem werken en werken onder de lamp. ------------------------------------- uit: 'In plaats van alleen', 2003…

God is nabij! - Ik voel zijn adem waren In 't wuivend woud, dat suizelt, vroom en blij. Ik voel zijn adem huivren door mijn haren - God is nabij!…

De pastor leek bewogen door het leed dat hij zo heel nabij voor ogen zag en veraf klonk zijn stem een heeft voor jou geleden en hij leed onverdiend Wie kan het lijden van een ander weten en waagt dit lijden af te meten?…

Nabijheid en verte, verbonden door staal met jou als geen ander in de klanken van taal.…

nemen zo het komt zoals in vroege zomerzon de liefde vederlicht kan zijn gewichtig zijn ging om vrij werden wij in 't op- en neergaand tij, we wekten gretig golven van verlangen zuchtten gevangen om elkaar gelukkig en, voor jou, ontankerd maar zocht ik naar je hand bij nacht en op mijn lijf dan was hij daar dat heb jij mij gegeven nabij…

Die dag werd ik, als laatste, opgewacht in de rokerige zaal. Bezwete hoofden. Uiterste concentratie. Met kracht stootte ik de zaaldeur open, ging wijdbeens voor hen staan. Vragen werden niet gesteld. Ik sprak: 'Wij bevinden ons al geruime tijd precies in het hart van deze eeuw. Ondertussen droogt mijn wijsheid op. Ga dus, nu dat kan, heelhuids…

, als zijn komst zo betrouwbaar, zo naast mij in aarzelende zinnen van adem in en adem weer uit met telkens dat even onneembare obstakel dat weloverwogen weg wordt geslapen, zo luisterrijk, zo naar binnen gedropen als muziek, al die adem samengekruld en deinend van minuut tot minuut op een snaar in mijn hoofd, een spinnende fuga, zo nabij…

Waar ben ik Heer als ik er niet meer ben hier bent U bij mij alle dagen en dan ben ik dan elke dag bij U? dan kan ik rustig ademhalen.…

ik woon in woorden die ik achterlaten zal zei je toen toen je wist dat je zou gaan in mijn woorden zei je kun je me vinden altijd het moeilijk deelbare woont daar mijn diepste binnenste het tomeloze verlangen woont daar en het vallen en opstaan mijn doodse stilte en mijn snerpende gekrijs in mijn woorden zei je kun je me vinden…

Deze namiddag was ik in een afdeling van bejaarden, dement en blijkbaar ver weg van deze wereld. Welke wereld is de onze, wat hebben we gemeenschappelijk? Kerstmis nu, een Kind, wat herders en de hoop op vrede. Waar is hun geest? Wel zijn hun lichamen veilig en goed doorvoed en verzorgd, gekoesterd zelfs soms, maar waar zijn zij? Hoe met hen…

Heer blijf ons nabij in vreugde, verdriet en pijn Dat we mogen weten dat U ons nooit alleen laat Maar dat U ons steeds in grote liefde gadeslaat En dat U er voor alle mensen op aarde wilt zijn. Amen…