13675 resultaten.
Zachtmoedig binnendringen
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 793 Vader was een oude aardappel,
wees op het kaboutertje
in de pinda
Moeder was een gapende wonde
die schreeuwde om verzorging
De oudste dochter, Soen, een
slapend spoor in droge aarde
verzamelde afval, at en genas
verborg heel kunstig haar kracht
verbond via sluipende wegen
Bij verandering van klimaat
groeide zij uit tot een boom…
Het zwarte moeras
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 62 ik ken de
witte wieven en
het zachte gepruttel
van het gas uit
het zwarte moeras
de vage zuchten
van oude bomen
als de wind is
gaan liggen en takken
vrij kunnen dromen
toch is in de jaren
het donker verdiept
omdat onbereikbaar
bezit heeft genomen van
ruimte ten koste van licht
waar vroeger het bos
zich transparant opende
met…
De boom
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 1.108 Bladeren in alle kleuren
bloesems met heerlijke geuren
Kleine vruchtjes hangen aan de takken
alle kinderen proberen ze te pakken
In de winter lijkt hij dood
alsof hij geen tegenstand bood
Zo kaal en zo stil
kan niet doen wat hij wil
Maar dan komt de zomer weer
en er komen vruchtjes, steeds meer
In onze achtertuin, zo loom
staat onze mooie…
Boom
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 878 Geen zuchtje ontsnapt
zijn bleek geraamte
wit drukt zwaar
op z'n schouders
Diep geworteld hoopt hij
op een warme bries
die hem weer laat
opbloeien…
Ruizelde zijn kroon
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 60 ik zag hoe
jij steeds op
een bijzondere
wijze contact
maakte met de
wereld om je heen
raakte in de
verte de kleur
van een bloem
die open was
gegaan toen
jij in beeld kwam
streek met je
hand langs de bast
van een boom
fluisterde onhoorbaar
fijne dag lieve oom
hij ruizelde zijn kroon
je struikelde bijna
over een steen
die…
Extremen
netgedicht
5.0 met 23 stemmen 54 het buiten
was kapotter
dan je dacht
had meer
beschadigingen
dan je zo op het
eerste gezicht zag
we weken van
van het nog niet
goed gebaande pad
dat door slechts
een handvol mensen
redelijk en gebruiksklaar
was platgetrapt
de sfeer was
niet zo warm als
weleer toen wij de
bomen raakten en
grappen met hen
maakten over de
gewone…
Lichte nachten
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 43 zacht streelde
natuur de groene
uitlopers van aarde
jij kende het proces
als choreograaf in kleur
timede met zonnewarmte
het bloeien speelde met
wind het voordeligste
groeien in gesprek
met de nieuwe maan
juist in de
lichte nachten
draaiden wortels
en stam de hele fabriek
op het ultieme wachten
pas als jij lachte
vol liefde de…
B O M E N
poëzie
3.0 met 12 stemmen 3.455 Hoe eigen zijn de bomen al,
van dracht en groeibaarheid:
de hulst en bloot zijn takken nooit,
hoe fel de buien bersen;
de beukenboom zijn handen naar
de hemel openspreidt;
en, slaande, schijnt de berkenroe
de wilde wind te dersen!…
MIJN CONIFEER LEYLANDI
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.508 Ik heb hem vaak vervloekt, mijn conifeer Leylandi
zijn twintig meter wanhoop nooit ontzien
hij kon me toch niet aan, die conifeer Leylandi
ach, hooguit als het stormde dan misschien
Soms pestte hij me terug, mijn conifeer Leylandi
en smeet zijn bruine afval op mijn kruin
dan schudde ik minachtend, voor conifeer Leylandi
de uitgedroogde rotzooi…
Herfst
hartenkreet
3.0 met 28 stemmen 728 Boompje, waar zijn al je blaadjes?
Je bent zo kaal. Je was zo groen.
Mis je de vogels, hun liedjes en praatjes?
Blijf je zo leeg, het hele seizoen?
In de lente was je zo mooi.
Vol met blaadjes, bloesem en kleuren.
Je had een volle groene tooi.
Gaat dat straks opnieuw gebeuren?
Word je dan weer een huis voor de dieren?
Voor musjes, muisjes…
Boomgedicht
gedicht
3.0 met 42 stemmen 12.601 Zoveel als deze boom heb ik nooit beloofd:
mijn schaduw is minder, mijn nutteloze insecten tieren weliger,
geen konijnen nestelen aan mijn voet.
Wel is mijn schors schor en hees
en ik overschreeuw mijzelf dagelijks met kinderen en bladeren.…
Lentezuchten
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 379 lome bomen
langs de sloot
hangen jong
te lanterfanten
onderlijvig
zwiert het mee
om er liefde
voor te planten…
Lijken
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 769 o, wat zijn die bomen kaal
zo vaal en anorexiaal
niet twee - niet twaalf
maar abnormaal
niet eentje niet
maar allemaal
lijken
ze skelet
die geef je hooguit een kwartaal
dan gaan ze dood-
kalm en massaal
voor plantaardig
vet…
De vrije hand
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 74 de meeste bomen
willen enkel bos
laten hun zaden los
dicht bij de stam
groeien samen tussen
beschuttend struikgewas
in eerste levensjaren
later snel naar hogerop
zij ruizelen warmte
van de zomerwind
buigen voor de vlagen
als storm ze gaat plagen
vaak zonderen zich
wat exemplaren af
willen een ruimer bestaan
in hun gaan van wieg…
In jaarringen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 120 het is windstil
geen blaadje ruizelt
zij zitten aan mijn stam
genietend hand in hand
ik heb ze gezien
als baby en kind
hun stemmen opgeslagen in
jaarringen die ik mag dragen
samen zijn we gegroeid
alleen hadden zij dat
niet in de gaten omdat wij
samen nooit konden praten
ik ben er altijd
de grote machtige eik
maar pas de laatste…
beukenboom
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 706 de wind speelt
een symfonie
met de bladeren
in rake noten
de wind raakt
de boom zichtbaar
zodat ze plots
huilt van het lachen
de wind wiegt
als een moeder
takken in slaap
totdat de boom droomt
de wind staakt
haar wilde bui
de boom komt tot rust
de laatste noot valt…
treurwilgen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 231 als edele ridders staan zij
langs de waterkant in een rij
jarenlang staan zij daar te treuren
zijn door niemand op te beuren
echter de lente kleurt hun hout
met fijn groen en fonkelend goud
in deze groengouden sluier glinsteren
de tranen die de wilgen al zolang hinderen
verdriet omdat zij alleen naar beneden kunnen groeien
niet in staat…
De vitale vibraties
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 78 van tijd
is ook voor mij de spirit voorbij
het zachte avondrood
legt lieflijk de waarheid bloot
van een ouder wordende boom
ik fluister en hoor weer je kroon…
door de bomen
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 693 door dit pad
in het bos
zag ik de
bomen weer
keek er naar
en raakte
zo ontroerd
door dit pad
niet één blad
die naaktheid
slechts de stam
zo prachtig
ik was er
zag het pad
daar lag het
nam het mee
slechts een blik
met een klik
stralend licht
zonneklaar
er weg van
digitaal
vastgelegd
voor eeuwig
deelname expositie…
Eik
gedicht
2.0 met 270 stemmen 49.922 Zie onder 'eikel'. Wijs in stoffig groen,
gekloofd van bast, gelobd van blaren.
Wat staat hij al die jaren toch te doen
behalve het stilzwijgen te bewaren?
Zijn wortels graven diep, al wat ze kunnen doen
om niet opeens ten hemel op te varen.
Bang om te vallen in de blauwe kom
van het heelal, houdt hij zich stoer en stom.
Robuust orakel!…
Osmotische oases
netgedicht
3.0 met 201 stemmen 49 ik lag
in het gras
aan de voet
van de boom
te luisteren toen
jij in tedere
omarming zacht
tegen haar fluisterde
je vingers haar
groeven in de
bast volgden
smaller naar hoog
breder naar beneden
waar zij het warm
pulseren van
leven voelden
in de cryptische
communicatie
kon ik jouw taal
nog verstaan maar
voor antwoorden
zou…
Een weg bomen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 132 Bomen razen langs,
Zuurstofsnakkende takken,
Wortels in asfalt.…
plataan te Collias (dep.Gard)
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 383 ik hou van deze plataan
wellicht door zijn dwarsheid
hoe de boom balorig
en met lak aan regels
zich vergrijpt aan
het verbodsbord...
bomen laten niet altijd
met zich sollen
blijkt hier weer eens
en daar heb ik dan
weer een zwak voor…
even bomen
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 992 In mijn armen wieg ik de wind
en draag mijn takken tot de hemel
mijn wortels blijven in de grond
waar ze de wormen voedsel geven
Mijn bladeren verdragen elk verhaal
doet rupsen glanzend weer ontpoppen
en stuur ze dan de wereld in
om elders weer iets nieuws te zoeken
Mijn twijgen zijn steeds nestbelâân
opdat de vogels rustpunt vinden
totdat…
Zuurstofsieraad
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 197 Misschien weet ik wel wat ik bedoel
maar zonder bomen geen gevoel
van lente en een stille droom
gewoon het natuurlijke dromen
van een statige berkenboom
zoals die in de stilte staat
gouden zonneschijn op het gelaat
grijze wolken rond de hoge kruin
een zuurstofsieraad in de tuin
die takken als zijn armen strekt
tot in het zuiver…
Ik laat je niet beknotten
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 243 Ik laat je niet
beknotten
in je eindeloze bestaan
jij wilg met je groen
zilveren blad
die je laat glinsteren
elke zonneschijn
geeft me als ik buiten kijk
de rijkdom van mijn leven
je takken rijken hemelhoog
zij hebben me al veel geluk gegeven
want als winden over
het landschap glijden
breek jij ze keer op keer
geen storm is jou te…
- Tijd gaat de groene bomen vellen -
netgedicht
4.0 met 45 stemmen 245 De natuurlijke indicatieziekte van de boom die
door de windval brak.
En weer is er een nieuwe cyclus,
een tijdsseizoen begonnen, tijd gaat jou vertellen
dat er ooit grote groene bomen waren.
Groei...kleine prille okkernotenboom.…
Bomen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 111 Die dag in mei, toen jij me niet kon vinden
maar niet opgaf en me zocht en vond,
de avond viel en alle bomen stonden
roerloos om maar niets te missen
om ons heen, hun voeten in de grond.…
Het bomenhuwelijk
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 327 ik
maar je voelt je meer een bespit
hoe voelen de vogels onze kruinen
dwalen gedachten achter horizon
en zullen wij nooit meer verdwalen
want we weten waar de bomen staan
waar we de bomen kunnen vinden
ook al gaan wij zelf hier ooit vandaan
de bomen waaien met de winden
het bomenhuwelijk is onze trots
we halen zuurstof uit de bladeren…
capillair
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 142 sapstromen zuigen
knoppen op volle spanning
bomend de lente…