Het bomenhuwelijk
Beweeg niet achter mijn schaduw
de weg naar huis gaat langs stille getuigen
bomen zwijgen over ons huwelijk
terwijl wij niet zwijgen over de bomen
want wij zijn natuurkinderen
volwassenen met zwerversbloed
wij zwerven langs oevers van rivieren
hoe zou ik zijn als eik vraag je
maar ik voel me meer een eikel
hoe zou jij zijn als es vraag ik
maar je voelt je meer een bespit
hoe voelen de vogels onze kruinen
dwalen gedachten achter horizon
en zullen wij nooit meer verdwalen
want we weten waar de bomen staan
waar we de bomen kunnen vinden
ook al gaan wij zelf hier ooit vandaan
de bomen waaien met de winden
het bomenhuwelijk is onze trots
we halen zuurstof uit de bladeren
is ons ego soms nog als een rots
het denken komt in onze raderen
bedenk een leven zonder bomen
dat wordt het einde van alle dromen
dus houdt het huwelijk trots in stand
gelukkig in dit prachtige bomenland.
Inzender: Henk van Dijk, 1 februari 2010
Geplaatst in de categorie: natuur