Alle inzendingen over Nazomer

Een nazomerse zachte nacht had zich van seizoen vergist, met je ogen, zo klaar zonder mist, waarin de rijzende maan op liefde wacht. Het speelse spel beroeren elkaars lippen, aarzelende golven van harten strelen. Hoe broos, zachte woorden te prevelen. Je zwak belicht gelaat zal mij nooit ontglippen.…

Veel babyboomers maken zich zorgen, dat na de zomer van hun leven, geen warme nazomer komt, maar veeleer een kille herfst. Ik hoop dat ze ongelijk krijgen.…

ik voel de oogst in het zacht nazomer rijpen geen storm meer van verwijten maar een samen kijken naar wat het jaar ons heeft gebracht er is geen vergelijken met seizoenen die in goede doen hun vruchten hebben afgeworpen zon en regen laten zich niet korven maar jij bent lente en een nieuw begin ik dacht mijn leven terug daar kwam…

vogels flierefluiten vol overtuiging een nazomers positief reisadvies luist’ren naar de natuur is het devies bij zo’n vrolijk stemmende betuiging een verwarmende trek naar het zuiden om drukbezette terrassen te beproeven zonder jassen in volle zon te vertoeven en het carillon op ‘t Vrijthof horen luiden nu de wind uit het oosten hoogtij…

Terwijl natuur langzaam berust in nazomerse dagen kom jij tussen zieltogend lover nog snel om aandacht vragen. Wanneer de zon oktober kust kom jij weer op het herfsttoneel zij 't maar voor enkele dagen, jij, schitterend rode bosjuweel.…

sla de lakens om je heen besta in een tweede huid kan de nazomer zich herhalen? -al herfstig terugbladerend kan een leeftijd zich verjongen mag een toekomst bevriezen? waarom blijft mist hangen geurend naar zachte aarde?…

zeg haar dan de winter valt best mee De wind waait toch reeds warmer Slechts op 't grote plein licht er nog wat sneeuw Haar Zuiden is zo ver niet Daar kan ik Net zo goed Eenzaam zijn als hier Gewoonweg Eenzaam zijn als hier Gewoon Weg Mocht je haar zien zeg haar dan de lente is niet ver Je ruikt haar in de wind net zoals zij die nazomer…

Inktzwarte wolken breken het blauw uit de lucht De doldrieste wind jaagt vogels uit hun nazomer vlucht Schuimkoppende golven beuken de kust Het ziedende water kent geen moment rust Boten worden op de kade gesmeten vernielzuchtig, compleet opengereten Slagregens slaan de oevers aan gort Hemelse toorn in volle kracht uitgestort Daken worden…

Ik ben in de put van de nazomer en mijn hart aan het uitkijken naar de komst van mijn held de enige echte veel gedupliceerde Gevelkerstman De wereld is één grote toep met vanille, mokka, banaan en nootjes Ik voel mij een vibrerende garnaal in het zonneke van de schaduw van mijn communiebank die ik afgeluisd heb op de vogelmarkt…

nazomer niet langer lomer of slomer van de hitte kun je niet langer mee zitten plannen voor het najaar sporten, solliciteren nog even verder leren alleen de gedachte doet haar opveren en kwieker lijken dan de afgelopen dagen zou ze daar nog in slagen dat zal…

Van zomerdagen Nog wat zon Ook wind en regenbuien Nagenieten…

Hoe dan ook een nazomer nadert die mij zal meenemen naar een wereld vol verrassingen waarin ik langzaamaan overga naar herfst maar elke keer weer met een fantastisch gevoel van intensiteit en levendigheid die mij gelukkig maken; een raken nabij.…

Voorbij de storm, de grijze luchten, zie ik jou weer, zie ik je daar staan. Je ogen donker, je lach ver te zoeken, je gedachten dieper dan ooit tevoren. Je zei dat je moe bent van 't vluchten, van het alsmaar verder moeten gaan. Je zei dat je zelfs God hoorde vloeken, dat je het die nacht goed kon horen. Hier staan we dan, met zijn tweeën…

Uitgeblust, ontdaan van het vroegere vuur spreekt zij op doffe toon de woorden van as slechts één nazomerse windvlaag zorgt al ras voor de leegte waar ze bang voor is, de muur biedt geen bescherming heeft geen ontferming Met aarzeling betreedt ze het pad waarover ze niet zal wederkeren en elk uitzicht is het laatste, zo veronderstelt ze.…

stilte trekt voorbij het raam ik luister naar de eeuwigheid verbonden aan een koord een alfabet van zegen en hoop mijn zoektocht naar jou is nimmer voltooid zo jij mij laat dromen over de toekomstige nazomer jouw stem is een droomgebied mij terugbrengt naar een melodie zonder disharmonie een onderdak waar schoonheid woont als een…

in nazomers zonlicht strooit eens groen lenteblad warm herfsttapijt aan de voeten van de bomen waar daaronder de belofte van vernieuwing groeit aan de losgelaten schaduw van wat verleden is om later dan weer in nieuwe levenslust te bloeien daar waar wij gezellig de volle oogst genieten korten zich dagen sneller naar lange nachten de grijze…

Machtig het zwijgen..eeuwenoud schilderspalet nazomers sterven, herfstbladeren dansen ballet. Onder een zucht van voldragen pracht dat zwicht bewaart hij de tijd, warm gekleed in avondlicht. Herfsttij, oude wijze boom mijn vriend.. buig je sterke eikentakken..jij kende mij als kind.…

bloemenpluim, daar rondom heen vliegt blauwig groen, doorzichtig een waterjuffer heel voorzichtig verderop in wilde orde, omgord met ruigte, staat gewapend met stekelige stengel, de bramenstruik de geurende vrucht, door zon gerijpt lokt hommels in zoemende vlucht als zaden zijn gezet, de gerst gerijpt het hooi geurig ligt te wachten, is de nazomer…

San-Francisco, zomer 1988 Sint-Petersburg, nazomer 1997…

'Vroeger verzamelde ik in de winter puntenslijpsel,' aldus mijn adellijke collega, de douairière Marie Joliette, barones van Heemstra tot Fledermausen 'en bij het naken der prille lente, tot diep in de indiaanse nazomer en het tere dwarrelende okergele loof der gouden herfst vergaarde ik paardenstickers, in de traditie der korenaars Doch…

geen pen beschrijven tranen in een kinderhart sindsdien voer ik gesprekken met jou mam het lijntje naar de hemel er is geen glasvezel of kabel voor nodig het heet liefde dat wat ons verbindt ik mis je mam dat is wat ik je wilde zeggen juist nu vandaag want mam er liggen weer twee eitjes in de pan mag het mam een beetje geluk in de nazomer…

wat rest van de zomer is een rechte lijn oranje rood verlicht waarop je kunt schrijven in gedachten verzeild liefst een gedicht met vulpen ultra marijn van gevoelens piekend in golven bij spetters blinkende lijven speels onder spatten bedolven waar je soms nachten mee deelt…

pompoenen zijn gegroeid snijboontjes gerijpt, en de tomaten kleuren tussen basilicum en tijm die zalig geuren de kleine moestuin lijkt helemaal volgroeid augustus ; de maand om rijk te oogsten volle korven vruchten als voorraad op te slaan met een glas wijn uit Zijn wijngaard toasten op een geslaagde zomer; heerlijk en aangenaam De nazomer…

De rethoricus Verhagen praat en predikt, onverstoord pleegt gevoelsmatig broedermoord op immer herhalende kamervragen Toch is het knap hoe één ChristenDemocratisch man zijn ministers redden kan op basis van debat en een goed getimede grap Geert Wilders is een bloedzuigende langpootmug in de nazomer van ons zwetend kabinet.…

Het Zeeuwse festival dat is gestart, Biedt een theaterstuk met vele vloeken, De SGP eist dat snel op te doeken, Want dergelijke taal vindt men te hard. Maar dat beknotten van een muzisch werk, Is net zoiets als vloeken in de kerk.…

jonge bloesems niet rillen mei komt in haar koninklijk gewaad dat in een zee van kleuren staat eind juni is het jaar halverwege de vakantie lonkt als een zegen juli zetten wij de zorgen aan de kant en zoeken bergen, bos, hei of strand augustus nemen wij een weekend bij de vakantie is voor velen al voorbij september geeft ons een nazomer…

Het einde van de milde nazomer twijfelt, is het genoeg geweest of zal ik nog doorgaan met mijn stralende zonneschijn in alles onbewolkt en onbezorgd, de mooiste dromen voorbij er is altijd iets grillig, onvoorspelbaar en weemoedig in het geelbruin verschijnen van herfstkleuren die herinneren aan tochten uit onvergetelijke jeugd en mensen…

Door 't licht kom ik aangedwerreld In dovende nazomer-wereld, Luchtig gelijk een veer, En daal als een sprookje neer, En wenk als een fabel op Met mijn gespriete kop.…