236 resultaten.
Rust in onze orkaan
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 90 Zoals vrede regent in de oase.
Zoals rust stormt naar het oog,
van een brullende orkaan.…
Ommekeer
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 12.122 woestijnzand verblindt
zieners en dolenden
verhindert zicht op einde(r)
oase van nuchterheid
en werkelijkheidsbesef
vervangt fata morgana
het paard wordt achter
de wagen gespannen
de karavaan keert om…
Opgedroogde ziel
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 822 Een glinsterend meer
zij heeft stralend gehoopt
op een oase in de woestijn
dichtbij en teer
haar toeverlaat blijkt
enkel een fata morgana te zijn
wijkt naar ver
zwarte tranen huilt
haar diep zuchtende ziel.…
De alkoof
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 51 verkoelend
hangt
witte stilte
in de alkoof
doorschoten
met pril groen
rust het na een
verfrissend bad
zonder tocht
en kalkvlekken een
schitterende oase
door ieder gedragen
uit eerbied voor
het leven dat zo
ontzettend veel
heeft te geven…
Tropennnacht
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen 179 Achterhaalde woestijnen doemen op
Dorst en waanideeen zijn hier genoeg
Zweet verdwijnt hier als bier in de kroeg
Een echte oase of rest mij de strop?
Gelukkig zijn dromen vaak nog bedrog
En lijkt alles te verdwijnen in mijn kielzog…
nostalgie
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 447 een dromedaris
en haar jong
liggen in de zon
te dromen van een oase
als plots het wijfje
in een geeuwbui
over haar schoffeltanden heen
haar nostalgie
de vrije loop laat
en haar bult
in gedachten
door de woestijn
over zandruggen heen
op en neer gaat…
Aandachtig
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 828 Zonnestralen badend in de oceaan
Een oase aan blauw vergezeld in een collage
Van dansende kleuren, tinten, en stralen
In de taal van de stilte
Jou gevoelens verzaligd
In een oogopslag sprekend:
“De duisternis is ontdaan. Wat zijn die dagen toch stralend”…
onbereikbare weerspiegeling
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 168 de weerspiegeling
in mijn droom
gaf een close up
van je ver gezicht
alsof ik je even
kon aanraken
met ogen dicht
zelfs op de tast
onbereikbaar blijf je
als een fata morgana
van een liefdes-oase
in een eenzame nacht…
Cappuccino
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 287 Genieten van koffie voelt als reizen,
naar een stille oase binnen....onszelf.…
Geen fata morgana
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 442 in niemandsland
pak ik je hand
in ogen op verloren
stappen in het zand
van de woestijn markeren
slechts je laatste sporen
mag ik in groen weer de
oase zijn nee geen fata morgana
wel je paradijsje na alle pijn…
Let It Snow!
snelsonnet
3.0 met 4 stemmen 305 Terwijl de buitenwereld maar bleef razen,
Genoten zij van hun privé-oase.…
Oase op de heuvel
gedicht
3.0 met 15 stemmen 9.630 er is geen water,
alleen maar dorst
en aan die anderhalve cactus
is ook geen eer te behalen
en in de verte
blaken
twee kleine heuveltjes
in de zon
En dan ineens springt die
oase mij in het oog,
liggend op een heuvel,
zacht glooiend
met fijne sprietjes gras begroeid
en met prille dauw bedekt
daar leg ik mij neer…
een grijze oase
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 382 als de woestijn alleen de hitte verdraagt
van dorheid en struiken met stekels
kan ik nog zo hard worden uitgedaagd
en roepen uit een nabije verte
ik zou geen enkele voet kunnen verzetten
of woorden vormen tot vruchtbaar zaad
jouw zinderend zwart zal het beletten
in de schaduw van een grijze oase speel ik
een lied op de gitaar zonder snaren…
Extase in de oase
netgedicht
2.0 met 19 stemmen 1.144 Spuitend water, een oase,
mannen en kamelen,
de woestijn een tamboerijn,
een rinkelende zandstorm.
Het donker kreunt,
het zonlicht dreunt,
een roodgekoonde horizon
rolt aan over de heuvels.
Fatima likt tergend traag
de druppels van haar vingers,
de nacht was wild, de ochtend
naakt met dauwbedekte bloemen.…
oase onder vuur
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 623 Ik zou versjes kunnen vlechten over
de vonkende staartjes in het veld
waar in het donker de konijntjes vrij
hun gang kunnen gaan en
haasje over spelen in het gras
Maar wat te doen met de stralende vuren
door wentelende wielen voortgejaagd
die het veld de maat nemen en
zijwaards blind het cordon
rijgen, onderweg naar
De konijnen zijn…
Oase van rust
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 91 langs wijkende bomen
in zachte glooiingen
van het landschap loopt
het eeuwenoude pad
een natuurlijke oase
van rust geflankeerd
door het groenende leven
van boom struik en blad
generaties zijn langs gegaan
met uitzicht op morgen
huis en haard achtergelaten
verdronken in zorgen
anderen zijn gekomen
hebben in het volgen
van vroegere…
Oase van liefde
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 245 Tijdens een winterstille februarinacht
verbleef ik in de liefdesdroom
van jouw door tederheid
ontwikkelde
oase
je sprak over genegenheid
alsof je de nevel
uit een zoete droom beschreef
ik voorvoelde
dat mijn hersenschimmen
soms verdwaalden
ergens boven jouw graf
omringde de mistdroom
de hortensia
alles wat de liefde
aan stilte…
Het groen van de oase
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 174 hij hapte zand
in de woestijn
liet toen zijn kamelen
de toeristen dragen
beantwoordde
hun vragen
over piramides
en de koningsgraven
maar even verderop
staat op de rots
zijn nieuwe huis
in het groen van de oase
zijn kamelen zien geen
onderscheid alle mensen
zijn gelijk hij hapt zand
met dollars in zijn hand…
Een kleine oase
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 504 we hebben
rotsen gebroken
gestapeld als stenen
rond de bron
die we vonden
een kleine oase
waarin we elkaar
zonder woorden
verstonden in de
bloemen die bloeiden
ja we groeiden
jij kleurde
je eigen bestaan
ik geurde het komen
en gaan van seizoenen
nooit zal de bron
droog kunnen vallen
onze zorgen verwateren
en klateren de…
Oase in het park
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 65 De schaduw in het park
voelt als een oase
even voel ik dat je naar me kijkt
je weet tegen wie je praat
want vroeg of laat
komt afscheid nemen
het waarom waardoor
we uit elkaar fladderen
is zoals de stille geheimen
van zwaluwen in de zomer
het gesprek verwaait met de wind
woorden dansen in spelonken
steeds meer mensenvlees…
Groene oase
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 29 De tuin, het is een
verademing
om er te mogen zijn.
Kleuren bespelen het
aanzicht.
Met onze handen
wieden we het onkruid.
De rozen bloeien in
wonderlijk roze.
De varens zijn prachtig
groen.
De Hortensia's
schitteren
in al hun kleurenvariatie.
Enkele musjes hippen
over het zachte groene
gras.
De lupine is wonderlijk
en…
groene oase
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 130 hoe wij -klimaatgevoelig als we zijn- onze
kleine achtertuin ontdeden van de meeste
ooit zelf gelegde plavuizen en tegels
hoe zon en regen onze tuin stilaan een mooie
groene aanblik gaven en wij ons weldra
in een geurende oase waanden
hoe planten en bloemen onstuimig hun plekje
in het zonlicht bevochten en wij de oude tuin
met nieuwe…
Ontwikkeling
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 921 tijd raast voort
waarin ik
mijzelf heb
geaccepteerd
de wereld
ga verkennen
aan anderen
kan wennen
jij in een oase
wachtend op mij
warmte en liefde
voel me vrij
de toekomst
is kleurig
in rust
vol rode rozen…
Blikken heg
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 117 Vrijdags namiddags
Met vaste tred
Trekken wij onverveerd
Met stapels gewapend
Naar die oase van rust
En zacht murmelende mensen
In deze ruimte
Van gelijkgestemden
Wisselen wij de voedingsbron
Voor de geest
Blij dat die blikken heg,
Voor even dan, is geweest…
als dan
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 68 wanneer dan
in aarde op mijn buik
de enten van mijn liefde
wortelend zelf geboorte geven
dat dan de wereld
in vrede mag zijn
een oase de aarde rond
van rust en vrijheid
waar om, voor en met elkaar
gewoon de mensen zijn
omdat anders zijn of menen
niet langer wortels klooft
omdat anders geloven
mensen nieuwsgierig maakt
waardoor takken…
Luchtspiegeling...
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 985 In de verte zag ik jou,
plots dichterbij
stilzwijgend
gebroken rede
onvruchtbare oase
de luchtspiegeling voorbij..…
Allah-nieuws
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 468 in 't land
van duizend
en nog 'n nacht
blijkt Allah
heel anders
dan tot nu
werd gedacht
ze leeft
in Nirwana
als Tabula Rasa
speelt kiekeboe
geeft Fata Morgana
bij droogte
en morgenstond
ze heeft ook
'n oase
met catering
voor eigen
rekening…
Blikken heg
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 292 Vrijdags namiddags
Met vaste tred
Trekken wij onverveerd
Met stapels gewapend
Naar die oase van rust
En zacht murmelende mensen
In deze ruimte
Van gelijkgestemden
Wisselen wij de
Voedingsbron voor de geest
Blij dat die heg, door
Niet-zielsverwanten met blik gevuld,
Voor even dan, is geweest…
De getrooste dood
gedicht
2.0 met 193 stemmen 65.629 Zo wordt zijn baan naar kinderen berekend:
Zachte oasen tussen zand en klippen
Der menselijke onverschilligheid.…
Park
gedicht
3.0 met 33 stemmen 22.385 Papieren arken op een vijver van beton.
Spreeuwen harken pieren in een grijs gazon.
Bomen met roos: uit hun kruin vallen duiven
als Noach seniel met de broodzak gaat wuiven.
----------------------------------------
uit: 'Gedichten 1962-1992', 1993.…