238 resultaten.
Jarig
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.629 Wat een dag
nu jij hier
niet meer bent
voor jou
geen nieuwe lente
zoet
werd bitter
je was nog niet
uitgeleefd
een onvoltooid
gemis
als de lucht ooit
optrekt
en de hemel
kleurt
durf
je weer te geloven
in een droom
voor nu
zijn we verstild
en fluisteren zachtjes
jouw naam…
Onvoorstelbaarheid
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 34 Eeuwigheid scheppen
uit onvoltooide tijd.
Wat voorstelbaar is
onvoorstelbaar maken.
Zo leven mensen die liefde delen.
Zo voedt liefde een moedig mens.…
hulpeloos
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 353 hulpeloos in mijn badjas
bleef ik steken in het
onvoltooide onbenoemde
stil stokkend in mijn poëzie
gestoord gedroogd vanuit het bad
trok ik woorden door
het schuim – in wording
mijn naakte huid opgeschoond
woorden gedragen in nevel
vederlicht stollend
in een nieuwe inspiratie…
Oh, singulariteit
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 111 Roodverschuivend zweefde je
Door vier of wat dimensies
Tijd en ruimte
als jouw onvoltooid toneel
Stiekem was je uitgedoofd
Als een kleine ster, lichtjaren weg –
We zagen het alleen nog niet
Oh, singulariteit
Oh, allerlaatste zonnewende
Ik hield al van je
Lang voor ik jou kende…
zwijgend wit
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 70 bedachtzaam baadt ze
in het kleurloze water
deze zacht vloeiende taal
ontsloten noch beschreven
de onvoltooide woorden
van een niet gerijpte taal
badend in het bad
van vloeibare onwetendheid
behoedzaam wachten tot
het daglicht draaglijk is
en ik word bewogen voorbij
het zwijgend wit…
aanname
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 49 met nog een uur te gaan
vastgelegd in de genen van tijd
stokt een adem
na alles wat is gezegd
over voortgang en
bij tussentijdse evaluatie
blijft er nog een open veld
wachten op bewolking
op het volstrekt helder onvoltooide
waaronder ons eigen gelijk
verder geen nieuws
en telt niemand zijn dagen…
sterven bij leven
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.323 als een dichter sterft bij leven
heeft de ebbe zich te vroeg doorgezet
en verschraalt het kunstig zinnenweven
tot knopen van een versleten letternet
hij teert slechts op zijn scheppend verleden
dat stilaan zo zijn glans verliest
een poëet dient tot de dood zijn rijmen te smeden:
een onvoltooid vers is waar hij voor kiest…
Ween niet mijn lief.
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 62 Ween niet voor wat gestorven is,
de kim blijft gericht naar het
onvoltooide licht, onttrokken aan
de duisternis in een smetteloze vlam,
die de menselijke ziel heeft ingericht
uit al het as van mensen die ik lief had
en werd ontnomen, een gebalsemd hart
een drijvende kroon in een gelauwerd bad,
hun hoofden gekranst met geurend
duizendschoon…
Toekomsteinde
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 571 Je denkt
ik heb het al
in handen
Het grote gat
onder het teken
van de vraag
Maar het glipt
onzeker glijdend
richting duisternis
De toekomst wacht
wijd open
en vol vragen
Onvoltooide brand
van liefde
en van wonden
Ouderdom fronst
gerimpeld
zonder tanden
Onvermijdelijke dood
het einde
van het aanstaande…
Onvoltooid hart
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 824 Bij toeval las ik een gedicht
van jou, aan mij gericht.
Ik heb stiekem om je gehuild
ook al wilde ik het niet.
Ik houd je woorden tegen,
en houd je bestaan verzwegen;
ze kunnen nooit worden herhaald,
nooit meer in dit leven.
Misschien dat ik het papier ooit,
wanneer ik mijn hart heb voltooid,
over jou zal vertellen, misschien
blijven…
Liefde,onvoltooid...
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 930 Het lijkt zo lang geleden en
voor iemand anders dat jij danste
in je brandnetel jurkjes,
oogverblindend,
met ijzel schoentjes.
O Liefde!
Kijk naar mij!
De oude zottin
en boze teef
die blijft
(aan wat over is)
maanbot knagen.…
Onvoltooid verleden
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.809 Nog niet vergeten
nog zoveel vragen niet gesteld
er is zoveel dat ik moet weten
wat je me nooit hebt verteld
de weg loopt dood
een kans op weerzien is er niet
zoveel verlies
zo groot de leegte
het verdriet
ik leid een goed leven
krijg alle liefde die een mens kan wensen
toch mis ik jou
het meest van alle…
onvoltooid applaus
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 1.196 kort voor Tarifa rechts
kronkelt een nieuwe asfaltweg
glimmend haast spiegelglad
richting zee
daar kruip je dan
bijna tot in zee
tot op het strand
o stad
zo diep gelouterd
tot in je grauwe stenen
het is hier stil
het is hier beter
niet te spreken
want stenen
spreken niet met woorden
maar met beelden
het forum ligt verstomd…
Bij: de onvoltooide van Schubert
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 648 Licht en donker botsen
stilte en staal
tederheid en oergeweld.
Alles is nog onderweg
de einders wijken
oeverloos verlangen.
Stroom en zee
eindeloos vervloeien
tot klaarheid.
Getemde drift
en hunkering
tot in de nacht.
Herboren worden
tot licht en vrede
regen in de woestijn.
Niet te verdragen
bron die terugkeert…
onvoltooide toekomst
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 953 Die dag stopte je hart
met kloppen
en ik je moest afstaan
aan de dood
Er was geen God
die jou bescherming
bood
Nu stijg je boven
alle dingen uit
in de onaanraakbare
oneindigheid
Die dag
reis je met me mee
in m'n hoofd
en in m'n dromen
tot ook mijn zijn
is gedoofd
en we elkaar
op een dag
toch weer
tegen zullen komen?…
Onvoltooid verleden
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.019 Ik wil me wijden aan een droef sonnet
Over ontroering waaraan ik heb geleden
Over een ver en onvoltooid verleden
En van een snaar die toen werd stilgezet
Ik wil me wijden aan een boos sonnet
Over een liefde die ik eens heb beleden
Over een band die toen werd doorgesneden
En van het ijs dat daar werd afgezet
Voorbij is nu de tijd die mij…
Onvoltooide reis
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 342 Waar is de loopplank om als
dichter bij je aan te leggen,
help tijdsbrokken te verleggen
in het onvoltooide lied van
vroeger, als dwaas te dromen
van reizen en te zeggen ik
ging vrij jouw wereld rond,
wordt die valreep mij ontnomen,
hecht ik waarde aan elke
herinnering en leg het oor aan
elke rechtgeaarde schelp.…
Onvoltooide dingen?
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 83 Met het schudden aan de boom
treuren tranen in het vangnet
van de voorjaarswind, het zijn
de wilgen die het lot bepalen
tot de waterspiegel hen vindt
De witste seringen uit het verhaal tonen
de geurigste kleuren van het avondrood
in het groenste kroos gaan ze ten onder
in de ademnood van de onvoltooide dingen
De hemel richt zijn bühne…
Onvoltooid stuk
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 73 Onderhuids blijf jij
mij vervellen
aan flarden
word ik afgeworpen
niets buitensporigs
maar in wezen
kom ik er nooit
heelhuids van af…
Onvoltooide dans
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 171 Tranen glinsteren nog
aan je wimpertjes
Zoals je daar
heel breekbaar
en klein
Verlangend
en verlaten
Alleen gelaten
in eenzaamheid
Zo voor me staat
En ik voel
Je kleine handje
in de mijne
Samen zijn we
Eén
Sla liefdevol
mijn armen die
troosten en verwarmen
veilig om je heen
Tot de dag is aangebroken
en je dansend verder…
Onvoltooid verleden
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 98 Zij begroette mij onder een sterrenhemel
en danste voor mij met een lach
als een vallende ster wandelde zij
waar wij jaren afzonderlijk sliepen overdag
zij praatte met weinig zinnen
maar deelde kostelijke woorden
we leefden als een God in Frankrijk
waar we duurzaam woonden
elke vers schreef zij met melodie
en zong dit als een nachtegaal…
onvoltooid (voor Michel)
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 165 op de begraafplaats
legt de winterstorm
het verzwegene bloot
een witte bleke steen
niet langer geborgen
onder laagjes dunne sneeuw
het onvoltooide weerloze
leven verstopt in inktzwarte
schuldige aarde
murw van zwijgen
en wegkijken
zing ik je naam
samen met jou, Michel
kruipt de ijzige kou
onder mijn huid…
Onvoltooid gemis
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 138 Duistere gloed
gesloten geest
gapende wond
die niet geneest
De dagen gaan traag
en lijken op elkaar
ik kijk in een leeg glas
dat eens gevuld was
Schaduw van dagen
waar blijft de tijd?
het mes van verdriet
snijdt onmenselijk diep.…
ONVOLTOOID OPTREDEN...
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 239 buikspreker grijpt plots
naar het hart van zijn kniepop,
die een doodskreet laat…
Zielsbelofte
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 907 In dromen vloog ik
tegen glazen hemelnachten,
zelf geen vrijheid in gedachten
altijd op reis, onvoltooid moeizame vluchten
tot in mijn ziel gebonden!
Als je in je droom
Niet dromen kunt...
Dan is het tijd om uit te breken!…
Achter gesloten deuren
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 746 schreiend
naast lijken
en gebeente
leg ik woorden
in de kast
blaas het stof
uit zinnen
van verhalen
en gebeden
de echo raapt
een holle schaduw
in de hoeken
van de kamer
schraapt
verbleekte
maar nog nooit
begraven schedels
vingers verstijven
gegil verstomt
geschreven is
de onvoltooide
grafrede…
Onvoltooid verleden tijd
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 815 zoals het langzaam de zee in glijdt
het boek nog onbeschreven,
onvoltooid verleden tijd...…
dat jij
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 348 onvoltooide woorden
zingen zinnen
van verleden heden
in mijn hoofd
verstilde aderen
vergeten gevoel
tot in de botten
van mijn ziel
verdoofd
waarom
heb ik geloofd
in vooraf
vergeten
beloften beloofd
en even
heel misschien
verwacht
dat hij
die het boek schrijft
naar de maan
kijkt
aan mij denkt
en glimlacht…
Afdichter worden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 416 Uit een onvoltooid verleden.
Vol schuldgevoel en spijt.
Opgelucht opnieuw beginnen.
Met een schone lei.
Bevrijd en onbelast.
Onze ware ziel beminnen.
Een afdicht heelt een open wond.
Afdichten schrijven is zeer gezond.…
Osmose
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 94 water proeft zich aan, dringt tussendoor
tot verdrongen ruimte naar volstrekt
vergeten, volmaakte droogte
tot dorst zich aandient, borden vol honger
zich ledigen boven verzadigd vlees
in uiteindelijk gemoed
als fragmenten zich rapen, zich schudden
tot vloeibare scherven zijn geplengd
te elfder ure, onvoltooid…