Alle inzendingen over Op vleugels van dank

Ondervindt u ook soms hinder in dit neervaljaargetijde van spontaan opborrelende imaginaire woorden fantasiebeelden of beide als bruisend mineraal bronwater met pfizeringrediënten of wat bubbelend moderna, Laat dan de feuilles maar mortes gelijk de indian summer evenals de dode eikels, platgetreden glands mortes…

Op de melodie van: ‘Joy to the world’ Dank Marnix bad we zijn weer nat de dank daarvoor is groot op dinsdag lekker bloterig veel ruimte dus niet stoterig het water lekker warm massages lekker lang dus danken en danken wij het Marnix bad!…

Haar vleugels beweegt ze nog ietwat gedwongen, maar opnieuw gaat ze op in het genot van haar vlucht en reeds hoog in de lucht wordt een loflied gezongen. Want nú pas beseft ze een vogel te zijn, geschapen met vleugels die haar zullen dragen naar antwoorden, die ze nog zoekt op haar vragen. Ja...nú pas beseft ze een vogel te zijn!…

eerste nestwarmte een vrijheid zonder grenzen zwevend op de wind…

Ja, iemand ziet me het schenkt me vleugels, weg van hier, weg van het kwade Vliegend naar het goede. Tussen rotsen tussen bergen. Daar lag ik.…

Als je me onderweg, toevallig dus ziet staan, twijfel dan niet, maar landt dan even en laat me op je vleugels zitten gaan. Dan vliegen we samen, met z'n twee, of willen er nog meer personen mee?…

Ze staat hier en kijkt om zich heen en wiegt haar heupen op weelderige klanken Ze neuriet wat en gaat zitten met haar teddybeer op haar schoot Ze sluit haar ogen en geniet van de muziek die alleen klinkt in haar hoofd De wereld gaat aan haar voorbij langzaam vanuit haar dromen Ze heeft een heerlijk leven maar vliegt weg naar vroeger naar…

we wisten dat wij vleugels hadden alleen zagen we ze niet onze gedachten vlogen al voordat wij konden denken later in de op te nemen wereld werd het echte vliegen werkelijkheid maar fantasie en dromen behielden hun eigen mogelijkheid evenals vlinders in de buik liefde gaf de mens zijn vleugels door het extra kloppen van hun…

Omzichtig toon ik een gevonden vleugel. 'Aan de hand van filosofen laat ik je graag de beginselen van het vliegen zien.' Mijn droom van vleugels wenkt aan de wind in het gras buitelende opgestreken pluimveren ('aangescherpte slagpennen').…

Als zo de dood is, dacht ik gewaagd, dan wil ik vleugels en een staart geen stewardess die mij dan vraagt: mag ik even de instapkaart? Alle vrienden, broertje, Pa ook tante Griet want die is lief; als ik langzaam met mijn vleugels sla, oh, wacht!…

Ik stelde voor 'n avondje "vleugels maken" leek me wel wat voor dichters eerst nog gevleugelde woorden opgezocht in de van Dale daarna papier,bamboe en bisonkit uit m'n lade lekker frobelen 't laat zich raden maar 'n ruzie en 'n twist 'n vuistslag hier, 'n muilpeer daar Snel ging ik op eigen vleug'len was voor ik…

Als een vogel zonder vleugels Die loopt en kijkt, naar boven Naar het boven, waar hij hoort Zonder vleugels is moeilijk geloven In een bestaan. Het gaat voort Zij heeft mij in haar teugels Haar liefde maakt mij zo klein Kleiner dan haar leven.…

Ik gaf je mijn vleugels, mijn liefde en trouw. Ik gaf je mijn woord, van "eeuwig bij jou" Verblind door gevoelens, verward en onthutst, bedroefd door de waarheid door elkaar geklutst. Zijn we te blind en onwetend geweest ? Hoelang ettert een wonde alvoor ze geneest ?…

Hoe het is een vel papier te zijn je zuigt er het harde bruin uit zucht jezelf een azuren hemel beslaat de gewelven met ranke houten planken en speelt er koning over een zelfverzonnen rijk en als je een dagje ouder wordt veeg je alles weer uit zoals de krop in je keel…

als kleuren vervelen vormen niet meer spelen ligt chaos op de loer dan volgen lijnen niet hun natuurlijke baan schieten uit in grillig gaan vlakken contrasteren gaan vloeken in het samen uitproberen een vonk ontbreekt de magie is zoek inspiratieloos het doek en toch beweegt er iets in het klad dat nog geen vleugels had in…

vlieg langs hoge toppen door de lichte lucht zonder vleugels in gedachtevlucht op de offerbank van dood en leven wordt zonder lijden goed en kwaad gescheiden ik kantel en keer terug naar mijn fysieke entiteit die op zijn rug ontwakend weer pure schoonheid ademt…

Machteloos, slaat zij haar vleugels teleurgesteld opnieuw uit, hoog in de lucht en vlucht............ opnieuw richting vrijheid, zorgeloosheid, ze slaat de ballast met haar vleugels van haar af, wil het kwijt eindelijk die ontevreden zwaartekracht weer kwijt.…

Een lied... een lied, uw leven lang!... Och mocht gij 't weten, lieve vrinden, Dat — zij uw harte blij of bang, Gij hóger lust noch rust kunt vinden, Dan in gezang! Van wàt er aamt in veld en vloed Heeft niets een schoner, zaalger leven Dan 't vooglijn, dat met frisse moed, In duizend liedren, onder 't zweven, De schepping groet.…

Rotsen vormen bergen Bergen om te beklimmen Bergen om van af te valllen, vleugels uit te slaan en de wereld te bekijken. Maar boven op die rots, midden in het meer, zal de basis zijn. De haven ver van gevaren. De weg ver van de branden. Buiten het zicht van Lucifer. Deze plaats heet Moeder.... Daar gekomen, rust gevonden.…

de aangezegde dood in bootjes van papier aangespoeld wachten op zilte handen de zwaarte deinde stil en licht tussen hen in de tranen raakten bevriend met de verliezen ze weven nu de dagen losjes aan elkaar lopen door de avonden naar de nachten vandaag is niet meer wie zal vleugels geven?…

mensen vielen uit de hemel engelen die vrede kwamen brengen hoopten we maar ze hadden geen vleugels stukken van mensen regenden neer op onze daken en tuinstoelen in onze velden en akkers tussen gras en graan mensen kwamen tevoorschijn uit de wolken als vogels hoopten we nog dat ze geen doden waren ik heb je zoon gevonden en zijn vrouw…

Hij kon zijn eenzaamheid niet vergeten Nu moet hij het nog meer alleen uitzweten Hij heeft zijn hand geil overspeeld Het bolgeblazen imago uitgekleed De lucht betrekt de wind voelt guur De hemel sluit en rust is duur Tobbend groeit wroeging zuur vilein Zijn hoofd knelt van wrang chagrijn Hij straalde door warme studiolampen Na het applaus…

ik dank God voor de zomer die 't verstilde leven weer opwekt Ik dank God voor de liefde die met zonnebalsem de winter toedekt Ik dank God voor de warme zon die mild over ons leven schijnt ik dank God voor haar helder licht die de donkere wolken wegdrijft Ik dank God voor de landschappen die nu veranderen van uur tot uur de merel…

Haar naam is onlangs vaak gesignaleerd Bij de Romeinen stond ze in de gunst Godin van wijsheid, wetenschap en kunst Door Rembrandt werd ze knap geportretteerd Maar als ik nu weer dat portret bepeins Doemt er vooral een rare, enge grijns –…

Kiezen tussen bevriezen, of moedig voortleven. Zwevend tussen wanhoop en moed. Daar waar illusies sterven. Daar waar mensen moeten capituleren. Daar waar eerlijkheid dwingt. Daar waar mensen de goede dood, in de ogen moeten kijken. Daar worden overlevenden, tot leven gewekt. Uit liefde. Uit noodzaak.…

(elfje) zonnebloem zo groots zo Van Gogh kijkt op mij neer zomerweer…

Dank je wel voor alles Voor wie je bent en wat je doet. Hartelijk dank voor alles. Tot ziens, het ga je goed !…

opnieuw van simpele dingen en het licht dat steeds blijft Ontroering maakt zich meester En ben ik mezelf heel even "kwiet" dan kan ik met dichtgeknepen keel toch nog zingen van verdriet ~ met dank aan Daniël Lohues, n.a.v. zijn CD "Allennig II"…

uit mijn lichaam ik stort neer in de zesde strofe de regen druilt verder * (met dank aan Marion Spronk voor de titel)…

Stank voor dank heb je gekregen van hen die eens jouw vrienden waren zo ver verwijderd van hen slijt je nu langzaam je laatste jaren.…