voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 40.478):

Chaos in de woonwijk

de woonwijk in mijn hoofd
brengt ogen naar het straatlicht
als een oude vogel vlieg ik traag
langs huizen

ik zie de linker
en de rechterbuur
en de bovenbuur rimpelt
in het raam mijn naam

de buur drie deuren verder
lijkt ook op mij

ik voel hun binnenkant, hoe ze tasten aan chaos
in de winterkamer en steeds wisselt de scherpte
van de lucht

het is het leven van alledag

ik heb je lief, schreeuw ik
tegen hen

langzaam wijken de vleugels
uit mijn lichaam

ik stort neer
in de zesde strofe

de regen druilt verder

*
(met dank aan Marion Spronk voor de titel)

Schrijver: kerima ellouise, 21 augustus 2011

Geplaatst in de categorie: psychologie

chaos in de woonwijk

1
2
3
4
5

3.2 met 26 stemmen

413

Er zijn 8 reacties op deze inzending:

Hilly Nicolay, 14 jaar geleden

De wirwar van verbonden draden, in woorden bijeen gebracht. Mooi.

Hanny, 14 jaar geleden

Schitterend werk...ik stort neer in de zesde strofe - super -...en ontdek dat het alweer een druildag is ;-).

Wim Boeser, 14 jaar geleden

Prachtig.

Irmlinda de Vries, 14 jaar geleden

" ...Ik voel hun binnenkant, hoe ze tasten aan chaos..." Dieper kan een mens empathisch gezien niet gaan. Prachtig!

Gerhard Burgers, 14 jaar geleden

levendig beeld, ik zie het zo voor me, en de roep naar de buren (buurt) ERG MOOI Kerima

jan haak, 14 jaar geleden

Mooi intens gedicht. Graag gelezen !

LadyLove, 14 jaar geleden

Je kreeg zeker een wel verdiend applaus voor dit werk?

julius d, 14 jaar geleden

super gedicht

Geef je reactie op deze inzending: