Chaos in de woonwijk
de woonwijk in mijn hoofd
brengt ogen naar het straatlicht
als een oude vogel vlieg ik traag
langs huizen
ik zie de linker
en de rechterbuur
en de bovenbuur rimpelt
in het raam mijn naam
de buur drie deuren verder
lijkt ook op mij
ik voel hun binnenkant, hoe ze tasten aan chaos
in de winterkamer en steeds wisselt de scherpte
van de lucht
het is het leven van alledag
ik heb je lief, schreeuw ik
tegen hen
langzaam wijken de vleugels
uit mijn lichaam
ik stort neer
in de zesde strofe
de regen druilt verder
*
(met dank aan Marion Spronk voor de titel)
Geplaatst in de categorie: psychologie