Alle inzendingen over Poëzie OR Muziek

Klassieke muziek, drank en poëzie in verder ademloos stille nachten. Prachtige avonden van formaat indien geen tentamen op me wacht. Proberen de volgende dag te vergeten, de middag voorbij te slapen. Verdoofd door Koning Alcohol - slechts de lol die telt - word ik gapend wakker en zie weer de Avond me lachend verleiden.…

plooiend, open, dicht dat wat ik herken de knipoog naar vriendschap zo emotievol in het verliezen breekbaar als een licht op de bleek hetgeen ikzelf soms ook ben * n.a.v. een zondagmiddag vol poëzie, muziek en zang rond de dichter Willem Wilmink op 18 maart 2012…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

zijn huppelde blij verder door gedichten land inspirerende poëzie of muziek droevige gedachten houden me in de ban slechts voor even dan want ik moet de mijne nog verwoorden dan het oordeel der lezers afwachten…

En met die klanken keert dan even de poëzie weer van het eerste lied dat we leerden - als muziek in de nacht, ver weg, langzaam verdwijnend...…

ik hoor het ruizelen van woorden uit de bomen van mijn dromen die ik optuig in mijn geest het is een feest van groene blaadjes prille tonen op muziek van lente als de winter is geweest in kleur bloeien akkoorden als zinnen zich formeren volgens regelen der kunst schrappen en opnieuw proberen wind draagt traag wat inspiratie aan als…

jij bloeide ooit in woordenschat de mooiste bloemenpracht schilderde poëzie met de fijnste penselen en kleuren uit je hart toch ben je terug gegaan het echte grote werk trok je artistiek niet aan jij stileert eenvoud en precisie in een stil levende positie raakt met een enkel woord het groot orkest en koor waarbij zinnen…

op het bot dieven van mijn nachtrust laat de schaapjes tot mij komen en verder onderdoor naar beneden stortende watervallen in het duivelsgat van Iguazu de zon brandt op de grens van Don’t cry for me Argentina en weer terug naar het strand en het zand van Copacabana, Ipanema en Bahia eenmaal weer thuis verdrink ik in al mijn muziek…

Haasje overspelen en ontdekken dat er verschillen zijn, wie de haas en wie de over Christina Branco zingt een fado Er klinkt gedruis van buiten terwijl gaslicht sterker wordt in juni valt hagel op koepelruiten…

een vage klank wat losse tonen op een rij nog net geen melodie maar in herhalen vormt zich langzaam het refrein dat de basis van een lied zal zijn ritmisch vormen zinnen strofen dragen het gevoel in klank naar boven het is mijn lied over de liefde maar muziek en woorden zijn uit verdriet geboren…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

de schitterende scherf van het gebroken glas de taal die me aarzelend bij de hand neemt naar ongeschreven poëzie…

vernieuwing wil niet komen chaos schrijft in gedichtenland omdat ieder alles van poëzie denkt te weten zijn slechts spielerei en gekte overgebleven…

blijf hopen op genoeg voor iedereen Nergens armoede en verdrukking Overal, zwart of wit, elk mens gelijk Gelijk het ritme en metrum in zeer geslaagde poëzie Pas als de mensen dat zouden accepteren Dan hoorden we weer zang en muziek Maar wie zal van geweld ooit vrede leren Zo niet, dan stuit mijn zoektocht slechts op kritiek.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

het uiterlijk van de dichter werd zacht wanneer het de gevoelens weerspiegelde waarvan het hart sprak verlicht door een glans van liefde goedheid en waarachtige toewijding des te sterker voelde de kunstenaar in het bewogen hart de angel van de duivelse kwaadaardigheid steken, hier en daar en overal waar de echo’s van het kwaad weerkaatst…

De poes van de buurvrouw krijgt hopelijk voor heel even de schrik van haar leven Haar langdradige poëzie met miauwende decibellen begon me gruwelijk te kwellen Toen ze met veel kattengejank haar werpselen wilde uiten rond middernacht in de tuin buiten De stank is niet meer om te harden te zacht om op te tillen rottende sheba uit die…

kunstenaars schilderen er hun ding, dichters schrijven poëzie tot de avond valt, de harlekijn ongecontroleerd de beiaard zijn uur laat slaan…

zij liepen de muziek achterna die hen bracht naar het strijdtoneel al werd er niet gestreden maar er werd poëzie gevierd het behouden huis de leidraad welke op velerlei manieren de passie had aangewakkerd evenals het opgestookte vuur één voor één namen ze de vloer en lazen hun pennenstreken voor over liefde, intens gemis zandkastelen…

dichterlijke zegen het zwijgen in de woestijn dat is poëzie, niets anders dan poëzie…

, de dichter zijn poëzie Muziek, tekst, wij gaan ervoor...…

poëzie' 'of een gedicht'?…

Zij die voor mij kwamen en dichters waren, Zij hebben hun droefenis, in de Herfst, uitgesproken En éénheid gevoeld tussen hun gebroken Leven, met het vaarwel aan de drommen hunner dromen, En het sterven der zonneblaren aan de dorre bomen. Zij hebben gezegd: de Herfst was 't schoonste getij, Al was hij dan ook droefeniszwaar en de baar van de…

- O kinderkens, wier lieve tred Het hart ons in verukking zet, Wanneer gij huppelt langs de vloer En dwaalt als scheepjes zonder roer, En, dartelend, zonder dat gij 't weet Of wilt, op 't ouderlijk kleed In onschuld treedt, Wie weet, Of ge eenmaal al te met, O smart ! Uw voet niet zet Op 't ouderhart! ----------------------------------…

De blinde bedelaar langs de stille straat, en met een stem, die beeft van koude en honger, zingt hij een liedje van verwelkte bloemen. Doordringend klinkt de klagende romance. De man is oud en grijs. Onordelijk fladdren zijn dunne lokken op de vale jaskraag. De hond, met wie hij elke bete broods deelt, zijn trouwe metgezel in wel en wee, ziet…

Ik zocht een bloem, die op de bergen wast. En aan mijn voeten grijnsde ene afgrond, diep Als wanhoop na een misdaad, en ik riep: - 'Wie redt mij?' Ik voelde een hand, die greep ik vast. En over het zwarte water, dat daar sliep, Wees mij de hand, als brug, een dennenmast. Ik vroeg: - 'Hoe draagt die boom ons beider last?' Hij sprak: - '…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…