Alle inzendingen over Pomp

meisjes van drie-en-dertig jaar hoog opgeleid goed gevuld met weetjes van wanten flexi in allerhande varianten contactueel zo hoog begaafd ziet ze toch pompen of verzuipen zijn het de genen die het doen een veter in een oude voetbalschoen de biobreuk die krijst en knaagt door hoeveel bronnen ook gelaafd ze knakken op één mankement…

arend die zo hoog vliegt dat hij dichter bij de geesten kan vertoeven aan een magische machine met klepjes en buisjes zit een tube die nauwkeurig hemelse lucht in je longen blaast we varen rond jou in een witte zee van louter zoute druppels we zoeken krachtige kruiden om je boven aardse pijn te helen hoe mysterieus is de pomp…

Laat me mijn gewoonten Laat me, laat me binnen Geef me een schuilplaats Geef me een kus .....Neem mij .....Bescherm mij .....Geef me jouw magie .....Geef me wat ik nodig heb Dan geef ik jou mijn bloed Ik pomp het naar buiten Ik bloed op jouw buik Ik bloed in jouw mond .....Overal is gevaar .....een klap dichtbij .....Overal is liefde…

Ik zwengel mijn pomp met eigen hand en laaf mijn barre wildernis. Ik guts en giet het roestig water over mijn stekjes en mijn weideland vang regen op in een ton voor later en meng mijn klei met schelpenzand.…

Genesis 1 - 6:8 Het water stond tot aan het dak De golven liepen hoog Ze rolden van het oppervlak Tot in de hemelboog En Jahweh ging weer aan het werk Dit keer met pomp, al gauw Verdween het water uit het zwerk De Hemel kleurde blauw Beneden was het nog wel nat Maar boven lekker droog En God zei: ~ ‘k Ben op ‘t goede pad ’t Is netjes…

De mangedachten zijn niet langer kuis: de zuigers en de pompen en de peilstok, de spuitmond en het spruitstuk slaan de mijlklok, dan zijn er nog de drijfstang en de kruis- en topsnelheid en inspanningsvermogen. Aan alles moet je denken als je bak- kenist bent voor een wereldtopcoureur, E.…

Hier weiger je de ranzige rotzooi, In de schaduw van een schoot waar het zaad wemelt en vecht voor Later Voel je de geduldige pomp? Ze vertakt zich tot in de verste punten. Prop je vingers in de oren en hoor de diepe sapstroom. Ze voedt spieren die zich spannen wanneer ik jou optil of springlevend vil omdat je smaakt naar hinde in mei.…

Jouw creatie straalt een Postuur van vertrouwen Dat lopend in het licht van de maan mijn hart als Een gek doet pompen daar Reflectie een logisch Gevolg is van de helderheid Die jouw zijn omarmt Jouw ademhaling als Vrijheid van dagen Die dus ooit verwarrend Liep, daar de schoonheid van jouw vormen voor eeuwig Staat beschreven en bovendien…

Vastklampend pomp je vacuüm, mijn vlees weekt zich in je los De onvolkoren halmen toornen bitter in de zon. Piramides van bloemen, pluimende fakkeltoortsen, brandende geuren gonzen mijn eindeloze nederlaag. Bloedzuigers werpen tongen, wespen steken zich krom. Zo wijzen alle wegen als assporen naar jou.…

vagijn en rok boven dat al voor aanlok in hemels verre vergezichten hij voer door zeeën grif recht toe recht aan op die ene bodemloze af om één tel er vanaf te zien klaar onder te gaan in een ruimtelijk graf de man is zo aquatiel dat ’n dagje doggersbank gister hem al teveel viel hij riep tij voor vertrek alle boenders aan dek pomp…

Soms schrijf ik maar wat Iets dat boven komt drijven Ik doe het zelden in het klad Wil het niet dubbel beklijven Zo ook nu is het deze weg Van dat wat bij mij binnenkomt Het is alsof ik een gekookt eitje leg Die ik losjes uit mijne hand pomp Doorgaans zonder water op het hoofd Dat hoort bij de arbeidende klasse Die van vrijelijk denken…

Van een pomp die nog altijd trouw zijn werk doet als een betrouwbare vriend. Niet eerder tot slijten geneigd zal zijn dan als een laatste mokerslag deze van al zijn plichten bevrijdt.…

Het is voorbij Je zit naast me je zwijgt Ik denk aan toen aan jou en mij Vleugjes verdriet pompen door mijn aders bij elke hartslag Stukjes herrinneringen razen door mijn hoofd bij elke ademhaling Flarden heimwee waaien door mijn ziel bij elk zuchtje wind Het is voorbij Maar jij bent nog lang niet uit mijn leven Je woont in mijn hart,…

Er vlot een walm door de kamer Het verschroeide weefsel Die bloederige pomp die doorjaagt Getuigt nog van een bitter gisteren Je nipte van mijn gevlei zonder verpinken Bijna hoorde ik jouw tanden knarsen Alsof het glazuur afbladderde Jouw greep verslapt, verkilt.…

meer de juiste richting aan Deze weg is niet meer bruikbaar Sinds de zoete liefde argeloos Uit werd gezet door jouw schakelaar De toekomst werd voor mijn voeten weg gegraven Het vallen in de kuil bleek onvermijdelijk Maar ik ben er weer helemaal uitgekropen De brandstof voor passie en liefde was gewoon op Dus je kunt wat mij betreft naar de pomp…

Dat weer kleur krijgt met kunstmatige lessen; verbonden met pompen en zuurstofflessen. Een leven in harmonie met zijn omgeving is pas een volwaardige organieke samenleving; als op de rand van het interne- en externe voortgaan de longblaasjes zuurstof brengen in een circulair bestaan. ( Thema: 'Het zieke kind')…

tijd we volgen online de media die ons weten te volgen Het medium vormt graag de boodschap waarvoor we de oren mogen spitsen Het individu trekt zich sociaal terug Narcissus schiet zichzelf een spiegelbeeld Mondiaal gaat 1 beeld vlot viraal De mens die een selfie opneemt Fraaie omgevingen worden plat decor om bleke ego’s kleurrijk op te pompen…

In een holle spier liggen ze zij aan zij Twee gelijkgestemde pompen Die hun kamers met kleppen scheiden Een zuigende, stuwende, lillende brij Zo broos achter dat borstbeen Bestuurd door een knoop van cellen Het plant zich door vezels verder Tot het verste kootje van mijn kleine teen Het eerste bloed stroomt naar de long Wisselt van stof…

hij in onschuld fris en vrij goed te eten volop drank en een lekker wijf aan zijn zij hij gaat mee met de gevestigde orde het kan hem niks schelen weg er mee al dat gedoe wij zijn toch met te velen En natuurlijk moet die J.S.F er komen efficiënt opruimen schoonschip napalm in de bomen Geen voedsel hulp dat heeft geen zin geld besparen we pompen…

Toen Noach varend met zijn dierenlogement na maanden pompen op een bergtop was gedreven, zond hij een duif uit om op zoek te gaan naar leven. Die ouwe Noach bleek toch maar een slimme vent.…

Er was in die kamer verder niets dan het geluid van de pomp. Die stond daar koud en lomp, en jouw kreunen af en toe bevestigde mij: jij was je pijnen moe. De uren tikten traag voorbij en jij, was jij je nog bewust van mij, toen ik je mond weer vochtig maakte, zachtjes je ingevallen wang aanraakte?…

Boezems pompen door de polders: trotseer de wind; overleef het toerisme. Naast dat kloppend hart van Kinderdijk kwam draaiend de ligger tot leven. De witte De Regt maalt weer graan. Gerecupereerd. Nieuwe wieken nieuwe kap, Zijn vernuft getuigt van de jacobsladder. Maalvaardig vooralsnog alleen met motor.…

Pluk de dag puf de pomp van licht en lucht blaas je eigen leegte op bol je wangen laat je oren niet hangen kijk omhoog...regenboog. Droom de droom bitter en zoet dromen zijn groen dromen zijn mooi geef jezelf bloot en om groter te doen moet je eerst door rood.…

Bomen pompen hen vol. Zerken vastgelopen rookpluimen boven een stad, huizen waarin mag worden geleefd. Gras groeit nog een paar dagen nadat het is gemaaid. Alles weggestopt, keurig zoals de kelders die in dochters worden verborgen.…

Warmte pompen, panelen op je dak en windmolen parken te land en op zee. De groene stroom vliegt door het netwerk en beleidmakers voelen zich ok. Maar toch moeten we oppassen, oppassen voor het stijgend water van de zee. Ons land zal onder lopen want we zijn te laat begonnen met de reductie van Co2.…

sprankel en parel breng ik slecht nieuws, dan bries je door een tuit de paarse prop van jouw lippen, wankele wervelwind die over de schuit kantelt, een wieg van wrakhout ons onverwekte kind ligt guitig te fluiten in mijn kop de glazen toverstaf strooit gensters over jouw huid ik leg mijn oor aan jouw bloedarme borst de rikketik van een pomp…

daar hoor ik ze niet stuiven over het parket plassend in 't bad het kindergewas onder het plafond een ruisen het kiemen van wasdom wijl ik afdaal tot de onderbuik wortelend in de kille keukenvloer de pit een want van warm aardappelvocht pompen van schuim tijd en dampende dis het broeden op doorknede sloffen sjokkend met aarden klompen…

Aan de piazza lag een stip die de stroom brak Een ader van traag staal kromt zich er rond In dat lillend hart, die pomp van Rome Rees de tempel uit zijn rechte hoeken Gewijd aan Mars en Venus Genesteld in hun glazige greep De koepel is een log puiloog Gestut door wanden van beton Hun draagkracht fijn berekend Een lichtkegel valt binnen…

Lopen lopen nog eens lopen toch nog vele meters lopen naar de pomp... voor het dagelijks water voeten bloot of in een klomp. geloven dat het beter wordt duimen dat de oogst niet weer verdort de dood door ziekte...opgeschort vrolijk blij geschater juichend bij het geklater.…

roze bloesem het erf met zorg geharkt en met de roodstenen vloeren zo glanzend geboend leek het huis mij te willen bevallen In de keuken prikkelende geuren van köttelpearkes in de pruttelpan van houtvuur en een volle koffiekan jouw moeder bij het brandend fornuis Even was ik in een andere tijd toen ik water pompte met de koperen pomp…