Eerste hartaanval

In een holle spier liggen ze zij aan zij
Twee gelijkgestemde pompen
Die hun kamers met kleppen scheiden
Een zuigende, stuwende, lillende brij

Zo broos achter dat borstbeen
Bestuurd door een knoop van cellen
Het plant zich door vezels verder
Tot het verste kootje van mijn kleine teen

Het eerste bloed stroomt naar de long
Wisselt van stof en keert terug
Stuwt dieper naar dun weefsel
Bloed dat in de slaap trager zong
In een grote achtbaan die doorgaat
Die zelden faalt, het slaat, slaat

Tot het ritme breekt
De kleppen ontsteken
De kransslagader slibt dicht
Een klonter die in de hersenstam steekt
Tol van jaren opgehoopt vet

Maar eerder nog dan dat zal
Ik zwichten voor jouw lome oogopslag
En krijg ik mijn eerste hartaanval

Schrijver: Wim Veen, 2 juli 2005

wim.vandeleenetelenet.be

hartaanval

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 360