173 resultaten.
Recessie
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 367 We staan hier aan de rand van een recessie
en kunnen geen designer meer betalen
ook u moet de Cartier riem aan gaan halen
ik geef u van 't vervolg vast 'n impressie;
U woont straks in een doos van echt karton
maar wél ontworpen door Louis Vutton…
Kunst
gedicht
2.0 met 6 stemmen 4.120 Er liep een meisje
met een dooie hond
aan een riem door
het museum, zij sleepte
hem de trap af
langs de schilderijen
over zijn wollen poten
tilde hem soms op
streelde zijn oren.
Haar meedravende zus
besteedde niet de minste
aandacht aan de hond.
-----------------------------------
uit: 'Van muis tot minaret', 1989.…
desoriëntatie
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 450 links is rechts en rechts nu links
het verkeerde been uit bed
desoriëntatie van a tot z
niets klopt meer en alles tolt
het wiel opnieuw om uit te vinden
klare waarheden ontbinden
opgestaan in boomloos bos
elke stek moet hier nog kiemen
roeien met te vinden riemen…
lichtgeraakt
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 154 het hart op de tong
maar onder de riem
bommen gegordeld die
op afstand met een telefoontje
alle waardigheid opblazen
explosievendienst
opgeruimd staat netjes
het maakt geen eind aan
het gedonder in de glazen
er wordt geschreeuwd in
de microfoon van het leven
het gelijk moet gemaakt
en dan ligt daar
het kind van de rekening
geraakt…
In stilte loop ik naast je!
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 1.213 Een hart onder de riem wil ik je steken,
een arm om je schouder wil ik leggen,
een schouder wil ik je lenen om te huilen,
een zakdoek om je tranen te drogen.…
deeltocht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 548 boven het hart
stolt het bloed
de riem trekt een lijn
tot aan de lendenen
het kruis hangt in het azimut
vanaf hier is het in strepen
zwaar als lood
dat door de aderen trekt
de hartstocht
onder de voeten
het wortelt in kinderen
daarbuiten waait het
de einder verdeeld
oneindig in kruispunten
van jij en ik…
Geen grote daden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 94 Meegesleurd in een zee
van klinkend woord
door brandend deinende golven
langs klimmende rotsen
roeiend met korte riemen
geen angst kennend
zie ik geen spook
die langs mij komt
maar hoor slechts;
“Gooi je netten
aan loefzijde uit!”
en zie, het net staat op barsten.…
Doggy
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 152 een fictief blaffertje
veel mensen hebben
een onzichtbare hond
zei de vrouw in de lift
die zag dat ik naar de riem keek
zit de hond in de zak
die je in je hand draagt
vroeg ik haar
nee hoor giechelde ze
mijn hondje doggy staat
braaf naast ons te wachten
tot we beneden zijn…
Ovidius c.q. Oofje
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 96 Ovidius, jij duivels speels genie
Vanwaar die spot in jouw Metamorfosen
Ik heb jouw koosnaam Oofje
niet gekozen
Dat doen die Latinisten, classici
Ik vond jouw bijnaam mooi
als pseudoniem
Uit eerbied bleef ik liever anoniem
Speels en ironisch roeiend
zonder riem…
moeilijk hè
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.706 de trommel is dicht
koekjes wachten
uit zicht
de verleiding is groot
ik raak hem -voorzichtig- aan
maar LAAT hem staan
nou ja, even dan
gewoon even kijken
door 'n kier
ik ruik de heerlijke geur
roomboter in koek
ik zucht tweemaal diep
voel aan de riem
van mijn broek
"....moet kunnen"…
Liefste
gedicht
2.0 met 125 stemmen 51.249 ik leg mijn handen
op het water, voor jou
bega ik sneeuw,
die naderhand gevlogen,
snijdt tot op de huid,
de riem van wind, aangetrokken
en smal het bed van slakken,
de natte voeten onderin,
de lucht die warm en zwart,
vol van ijzer, aanbreekt -
als - weleer.
-------------------------------------
uit: 'Vlammend Marmer', 1984.…
Alpe de Huez
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 95 Voor hen,
die voor de tiende maal op rij
alles opzij zetten
om de mensen die eraan stierven,
of eraan lijden
een groot hart onder de riem
te steken.
Geweldig toch?…
gesprek met een oudere vrouw
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 357 ze zit naast mij,
ik zie haar onzekerheid
maar ook haar gram
onlangs verloor zij haar zwager
herinnering, te vroeg gestorven
echtgenoot
veel kwam terug,
maar niet de aandacht
die zij nodig had
ik zie de eenzaamheid
ik tracht te troosten
we praten over de dood
en genieten van de zon
ik steek mijn hart onder haar riem
op een bank…
HET BUITENLEVEN IN MEI
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 112 verlangen naar een hemel van vergeet-me-nietjes blauw
naar lange lichtende dagen vol van zonneschijn
met avondlijke geuren van meidoorn en jasmijn
in de rozentuin met mijn vrienden waar ik van hou
een verstrengde lockdown heeft ons uit elkaar gedreven
in mei de riemen wat losser, mogen wij weer buiten leven!…
passend
netgedicht
3.0 met 40 stemmen 2.347 hij is te groot gegroeid
de kleren van zijn vader
passen al lang niet meer
pa blijft nog even groot
eens 's nachts klopt hij aan
op de kastdeur van binnenuit
in het maatpak van zijn zoon
mouwen, broekspijpen omgeslagen
vraagt om een degelijke riem
de broek kan niet meer dicht
verzoekt dan om mee te gaan
samen naar het verre licht…
Vergeten te leven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 440 Hij staart achter zijn ogen
waar geen antwoord wacht
alleen van buitenaf is beweging
zij trekt de riem wat steviger
hoe vreemd kunnen ogen kijken
splijt hun wereld uiteen
hij loopt naar de verkeerde kant
het kind wrijft aan zijn kin
de man stamelt “oude gewoonte”
geeft hij zijn naam aan haar in herinnering.…
terugspoelen met geselende riemen
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 182 gepurgeerde dood
en hij speelde voor lijk
omdat hij er tijd voor had
gefakete choreografie
een stilettogevecht
met de gevreesde Hein
gekielhaald onder z'n matras
terugkeer van het zompige luchtbed
verstikkende overdaad van de slaap
de geestrijke windschaduw
in de wereldhaven van de schepping
deed de aarde onder zijn bed kapseizen…
Loopje
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 353 grijns
en een glinster in zijn ogen
de zon brak even in hem door
hij deed een bombastisch loopje
uit het niets
overviel mij de drang mijn passen te vergroten
zo deed mijn vader dat
omdat hij daar zomaar zin in had
antwoordde hij
op de verbazing in mijn ogen
de grijns trok weg
en hij ging gebogen
zijn rug om niets
gestriemd met een riem…
warmer
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 87 de zon is trouw vandaag,
ze schijnt in elk opzicht net als toen
en net als op die dag vergeet ik,
dat je dan het best kan doen
of alles niet bestaat
geen kwaad
geen broodnijd en geen kou
slechts flauw de wind verzoeken
niet te snel in kracht te groeien
maar te roeien
met de riem van mij – als vrouw -
waarbij de ander de meander van…
Harde droom realiteit
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 185 De genezing was het uitzicht
maar jij bleef ziek
en ik beleefde inzicht
tussen het struik snoeien
en woord bemoeien
strikte ik droge veters
op het moederschip
van vader aarde ziel
bracht jij mij terug
naar het zingen
van het doorvoelen
overvoeden van het dagelijkse
en ik repte van de riemen
roeide soms met overmoed
maar nooit te…
Klonen
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 454 Niet de dagen dat wij stralen
steken riemen onder harten
zielen zonder kathedralen
putten kracht uit eigen smarten
niet de uren dat wij vrijen
leggen een bodem in bestaan
zielen zonder monnikspijen
versmelten buiten elke waan
in mijn ogen zal je wonen
als het licht lijkt te verdwijnen
wij zijn identieke klonen
in beheer van zielenpijnen…
Onderstroom
netgedicht
4.0 met 31 stemmen 1.197 me in de uiterwaarden
achter het riet van de rivier
volg het karrenspoor der paarden
en breng je diep verlangen hier
wil mijzelf met jou vermannen
tot natuurlijk vrouwelijk schoon
vul de kruiken en de kannen
met passie uit de onderstroom
tussen lelies wil ik dansen
tot we samen overvloeien
op het veld waar levenskansen
met de laatste riemen…
parabolen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 85 ik blijf hoopvol gestemd
en sla mijn kreten bewust
in voorbije dagen is mijn
wolk blijven hangen
na versnelling volgt
korte gewichtloosheid
dat past bij stukjes
kaas en late avonden
laten we geleidelijk in
gewoontes terugvallen
daartoe zijn onze riemen
reeds vastgemaakt
kom, blijf gewoon dezelfde
voordat alles wijzigt…
"Carpe Diem"
netgedicht
3.0 met 35 stemmen 6.323 Een aai, een streling, lieve woordjes
’n welgemeend hart onder de riem
gevlochten energie in koordjes
met raad en daad: ”Carpe diem”.…
De Veerman
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.051 hij neemt de munten van m’n ogen
en draagt me naar zijn boot
ik voel me opgetogen
al ben ik kennelijk dood
er is het wiegende
bewegen op het water
de besliste haal waarmee
hij aan de riemen trekt
de zachte schok een tijdje later
waarmee de eindreis zich voltrekt
een zwijgend wachten tot ik opsta
een knik – als groet bedoeld
terwijl…
Herinneringsbeeld
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 64 Brunel de
beeldschone herder
ja nog
een ik
schrijf dit
alles met
plezier
de schitterende
Newfoundlander deze
buurthonden gedenk
ik hier
de eerste
herkende mij
zelfs door
de sneeuwstorm
zijn verzorgster
zag het
totaal niet
de tweede
blafte ook
trok zelfs
aan de
riem wat
een hondenliefde
hè weg
waren de
zorgen en
verdriet…
de roeier
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 94 Nu de man de rivier over vaart
ziet hij het groen, hij staart
hoort een verre stem
De stad krimpt achter hem
tot een maquette van steen
de man lacht, hij is graag alleen
De warmte trilt in stille lucht
vogels dansen er in hun vlucht
de riemen klieven in het water
De man denkt nu aan later
als hij weer over het water kijkt
en zijn tocht…
de mastodont ( Rutte )
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 95 hij vertolkt de wederdiensten
die zijn zelf gestroomlijnde
effecten buiten het genormaliseerd
volk naar de buitenrand van deze
aarde duwen
alles is hem vreemd, zelfs
de tandheugel waar zijn
slipkoppeling de riemen
doet gillen van pijn deert
hem niet, hij vervlucht
telkens in zijn demonische lach
hij is zelfs de tijd meester
en draagt…
Opslag
netgedicht
2.0 met 20 stemmen 5.087 Klemtoonwaardig struikel ik
tussen neus en lippen door
en spuit mijn binnenste
uit tomeloze onvrede
zijn gezichtveld in:
gij weledele miezerige wurm
- nu geplet tussen reuzentanden -
geen uitstel meer
beveelt door tong en riem
uw gebeente wees gewaarschuwd
ik spreeksel ijzeren woorden
en mijn beurt is hier
op staande voet gekomen
wachtend…
Lijf vol leven
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 1.343 Verstild in volle vaart en ren
Gesprongen naar de andere kant
Gisternacht nog in ’t aardse land
Nu ademloos, maar nog warm
Trouw en vrolijk, zestien jaren
Zo voorbij, maar toch zo lang
Samen met elkaar nooit bang
Met haar riem aan mijn arm
Zie haar hondenogen zielloos staren
Of rent ze terug, springt ze hoog?…