94 resultaten.
Debuut
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 358 Schoorvoetend treedt hij binnen
De jonge debutant
Achttien lentes jong nog maar
Friemelt aan zijn haar
Wachtend op een teken
Dat hij beginnen kan
Kijkend naar publiek
Gespannen jongeman
Vingers zetten toetsen aan
Klanken die door ruimtes gaan
Wiegend op muziek
Neemt de knaap ons mee
Genietend van zijn spel
In het muziekcafé…
Georges Braque
gedicht
2.0 met 20 stemmen 6.295 het kamerlandschap breekt
zich in de broze dingen
van dit 4-dimensionaal bestaan
de doden die ons tevergeefs omringen
zijn hier schoorvoetend langsgegaan
en hebben ons hun kleur gelaten
o vormen die een mens moet haten
o grijze daden in een vreemd beheer
de ruimte door geen kracht meer in te halen
o braque o dwazen die een volkslied…
Met strepen grijs
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 131 de deur al op een kier
schoorvoetend komt ze binnen
het ochtendlicht in eerst kwartier
ze vaagt met strepen grijs
waarin het rood
al naar de hemel wijst
stoeit met resten zwart
die uit de lange nacht
maar langzaam willen wijken
dan kimt de zon
schijnt met warme stralen
de laatste kou uit nevelige dalen…
Parkeerplaats
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 197 Ik wacht en de radio speelt
Schoorvoetend
Een melodie
Een dromerig ondergronds beekje
Borrelt omhoog.
Er is nu wel plek
Maar ik wil niet meer rijden
Tussen de mensen
Maar wachten totdat het stuk
Op de radio uit is.…
Voeling met de grootstad
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 115 Wagenkaravanen schoorvoeten
op bedevaart naar het drukke hart
van de stad, lichtend dag en nacht.…
in de mantel van mededogen
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 276 in de mantel van mededogen
waar geluk zich voortbeweegt
in speelgoed van eigen taal
op aftandse zwenkwielen
schoorvoetend stomend stuivend
op de tast bijeen gedreven
in straten van sprookjesdorpen
waarin je vrijuit mag spelen
daarin leef je op de plek waar
je schuilt in onwezenlijk
schreeuwen en kraaien
in het pretpark van jouw…
De blinde weg
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 165 de pink glijdt schoorvoetend
nochtans gaande
over een niet gekende weg
mijn innerlijke stem
vult het komend niets
en ik, ja ik ben het
die die dobber
uit de stroming dreg
en deze schraap langs
de wachtende vezels, een voor een
in een taal,
veel later dan t’oude Diets
maar wel degelijk vermaagschapt
en met veel daaruit te…
een broze brug
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 378 ik bouw een brug
over een vluchtig dal
ondersteund door
broos gesteente
een verbinding scheppend
tussen
deze en gene wal
mistig is nog
de overzijde
schoorvoetend
ga ik vooruit
niet wetend
wat te verwachten:
een menselijk beleg,
uitstekende handen
of donkere krachten
aarzelend
is mijn tred
heeft het zin
die weg te gaan…
liedje van verlangen
hartenkreet
1.0 met 6 stemmen 2.392 door het ontbreken van de band
tussen jou en mij
ik heb het land
en de smoor in
tegen beter weten in
teveel verlangen
het onmogelijke toch willen
een honger , niet te stillen
een niet te temmen verlangen
opborrelend als gezangen
uit het diepste van mijn ziel
schoorvoetend…
Herfstpaar
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 102 Zomer geeft zich schoorvoetend gewonnen
En in het monotone tikken
Van de regen
De snikken
Van violen
Zoals in Verlaines chanson d' automne.
Als jij mijn herfsthuis binnenwandelt
Oktober en de schemering
In je kielzog.…
Proloog 15 maart 2017
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 132 Bang marcherend,
in lijn der verwachting,
gecultiveerd en schoorvoetend,
lopen wij in de pas.
Onze gekozen leiders,
vooringenomen.
Op de muziek vooruit lopend.
Pure verwaandheid.
En wij geëvalueerde kuddedieren,
beïnvloedbaar.
Gedrild en gehersenspoeld.
Wij volgen.
Kleur bekennend, volgen wij populisme.…
bedropen ramen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 260 over
de ogen van de huizen
huizen zijn onverzettelijke mensen
doen alsof ze stokstijf zijn
ongeboren wezens schuilen
onder de bedropen wimpers
de oogkassen gevoegd in verband
de pupillen geëtst met kinderen
zij ontwaren elkaar
moederloos
aan de overkant van de straat
de blikken schuins en steels
het erkennen van de andere trekt
een schoorvoetende…
meelsoep
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 96 mamma er is
soep vanavond
het kind verstart
staat stil met de
beker in de
kleine hand
staart naar de
natte plekken
op de grond
moeder zwijgt
uit haar roerloze
opgezette hand
druppelt water
traag trekt het kind
de deken over
mamma’s benen
dan loopt het schoorvoetend
naar buiten
het in tranen
gedrenkte stukje grond…
één moment
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 631 langzame voetstappen
op bladeren
die knisperen
zonnestralen die 't bos
nog één keer goudgeel
willen schilderen
zacht fluisterende
stemmen
die zwijgen spontaan
om bij gekerfde namen
in oude bomen nog
één moment stil te staan
schoorvoetend gaan
aarzelende passen verder
tussen de kalende bomen
wervelende gedachten
over vroegere…
traag
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 137 het verlies
in volle vaart
de ruimte binnen
na de plompverloren plof
op de stenen vloer
zet de stilte kil
en oorverdovend in
we staren naar de
zich verdringende
grijpgrage tentakels van
het onaanraakbare ding
zoals de slak
zonder oog of talent
voor de versnellende pas
bijt het verlies zich vast
in slepende schurende tred
schoorvoetend…
Père-Lachaise
hartenkreet
0.0 met 1 stemmen 541 Schoorvoetend scroll ik langs de zerken.
Mijmerend bestudeer ik zo hun werken
mij van de eindigheid meer bewust.…
"Leve de Toekomst"
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 538 Kunnen we schoorvoetend
elkaar toegeven :
"Ik heb zolang mezélf
niet echt herkend ."
Ik verloor niet alleen jou
maar ook mezelf
uit het oog
in deze "strijd" ...
Het is genoeg , het is klaar ,
ik ga weer léven
in het volle licht
en met m'n armen wijd !…
De zoekende stilte
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 797 waarnaar
ik soms verwonderd kijk
als immer draaiende spiegel
in een gevoelig schemerlicht
dat kaatst naar alle zijden
om het gedoofd lawaai
nog verder te verspreiden
met grote ogen
zoeken mijn zinnen
de oorsprong van
het eenzaam zijn
in de hartslag van
duizend vragen
tot ik krachtig ben
om het antwoord
te kunnen dragen
schoorvoetend…
Prille eeuw
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 631 't Wordt schoorvoetend licht,
een dun laagje sneeuw:
ijl tintelgedicht
in een prille eeuw.
Een prille eeuw,
met hoop - die doet leven-
op een gouden tijd,
ook al duurt het maar even.
Schemer zuiver en broos,
is dat niet genoeg?
Maar de dag is nog jong,
dus juich niet te vroeg!…
Schaduwrijk ?
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 356 Met een schaduw voor mijn voeten
omdat de zon achter mij staat,
niet weet waarvoor ik zal boeten,
beweeg mij schoorvoetend op straat
met die lange schaduw voor mijn voeten,
ik hoop dat de zon nog achter mij staat.…
Revelatie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 228 Zij droomt zich dolend en bedroefd
door gouden bergen en dood hout,
de eens bewaarde talisman
kan zij nergens verbergen
en op het pad
waar zij schoorvoetend gaat
ziet zij de poppen van geluk
die zij ooit spaarde
maar nu in duizend stukken slaat.…
Op een voetstuk
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 448 'Schoorvoetend' dringt het tot mij door,
voeten hebben vaak 'een voetje voor'.
Dus kom ik tot dit 'lichtvoetig' besluit,
leef je 'op grote voet' of ben je arm,
dit is mijn 'voetnoot', 'ten voete uit';
hou het hoofd koel en de voeten warm!…
de hemel was dichtbij
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 79 ik leefde
zonder einde
in het middelpunt
op de platte aarde
elke dag een nieuwe zon
waar was de vorige gebleven
wachtte ze tot zij weer mocht
misschien was ze opgegeten
aan de koepel
de vastgeplakte sterren
ze gaven licht bij duisternis
de hemel was dichtbij
onbekommerde kreukels
en onvolkomen barstjes maakten
schoorvoetend…
dichterbij, kom maar
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 489 zeg me niet wat ik schrijven moet
dit is jouw boekje niet, noch
kan jij in mijn hoofd kijken
en tevoorschijn halen wat nodig is
om hier en daar een punt te plaatsen
nee, jij niet, absoluut niet
maar je mag wel luisteren
terwijl de woorden zich schoorvoetend
over mijn zenuwbanen fluisteren
en zich nestelen in jouw oren
waarop ik, eerlijk…
Morgen probeer ik het weer
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.038 Schoorvoetend liep ik naar de telefoon
toetste de nummers in
eindelijk vond ik de moed
om jou te bellen
de zoemer ging over
vijf zes keer
en ik wachtte
met een brok in mijn keel
maar het bleef stil
er werd niet opgenomen
de moed zakte in mijn schoenen
tranen sprongen in mijn ogen
driftig veegde ik ze weg
morgen probeer ik het weer…
lichaamstaal
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 1.270 hier huizen hoofd en hersenen der natie
een linkerhand doet zaken op de pof
de rechtervuist is handig met verlof
het warme hart schoorvoetend uit de gratie
de middelvinger zorgt voor consternatie
een gladde tong is dubbellang van stof
geheugen wordt geplaagd door Korsakov
de huid heeft zelden last van transpiratie
wat klieren bekken onbehoorlijk…
straat (te Den Haag)
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 729 Tienhovenselaan
Waar in de koffietent iedere maandagmorgen
schoorvoetend op gang kwam en ik in het
woonhuis van mijn kleine geboortepoort
tussen natte was woonde.
Tienhovenselaan er verbleven
eenvoudige portiekheiligen
bij gebrek aan snollen of hoeren,-
hoe zou mijn moeder ze ooit hebben herkend-
Nee, dat waren andere wijken.…
Een tuin vol dichtersdromen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 124 schoorvoetend bezocht ik
een tuin vol dichtersdromen
onder een paraplu verscholen
tussen rozen en platanenbomen
ik vond er stemmen
als zingende nachtgalen
die zonder aarzeling het leven
in zinnen wisten te vertalen
van droevige hartenkreten
tobberige hersenspinsels
oprechtheid, vrolijke noten
wellicht ook eigen verzinsels
handen…
Als de nacht weer knaagt
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 375 en nee
rook onthult het angstsyndroom
dat telkens slaapt en wakker wordt
door steeds hetzelfde beeld
dat stampend in het hoofd
ontploft en puinhoop achterlaat
in overspannen geest zonder eigen wil
verlamd door flitsen van herinnering
die zich oogverblindend openbaren
in een nieuwe nacht
zwarte bange kinderogen rollen
schoorvoetend…
Vierde dag
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 72 de tweede dag
Werd het gewicht me
Te zwaar, en richtte
Ik mijn blik naar binnen,
Op de derde dag werd
Ik overweldigd door het
Donker dat ik in mijn
Binnenste aantrof -
Op de vierde dag
Durfde ik voor het eerst
Naar buiten te kijken,
En ik zag de zon, die
De klaproos bescheen,
Het licht kwam langzaam
Bij me binnen, en
Schoorvoetend…