Alle inzendingen over Spartelend dier?

dier die in zijn adem steeds weer jokt.…

herhaling van partijdigheid van elk conflict wordt het beeld van het verleden vervangen door een kille wind in de fictie van het nieuws, als spartelend dier in de touwen hangt wat naar adem snakt, hoe noemt men ook weer dat schrander dier?…

Mooie dieren geraakt door dood verliezen al spartelend, strijdend de ongelijke strijd. Ogen vol angst een bek open, zo wijd niet voor wat lucht, wat leven maar om dat laatste restje lucht, adem te verliezen..... Niemand die het ziet aan het eind van jouw tijd. En het regent ook nog.…

Ik voel mij weer een dier. Ik heb speeksel. En bloed. En ik heb klieren. Ik ben weer een dier. Ik weet niet hoe ik moet leven. Ik leef maar een klein leventje in mijn dwaasheid zomaar. Zomaar een leventje. Ik werk niet,ik lig alleen op bed,en ik spartel van angst op bed. Ik durf de mensen niet in de ogen te kijken.…

Mistig in de morgen, dieren spartelend op het meer. Draaiend in de stilte, dansend van vreugde. Rust bracht mij verrijking. Er was geen belemmering om al dat moois waar te mogen nemen. De stilte, excentriek zo fraai bewustwording rust geeft een mens voldoening om weer verder te mogen in het dagelijkse ritme van de dag.…

Ik hang spartelend over opa's been, hallo -- glanzende schoenen!…

pluk je langzaam uit de warme veren terwijl in het wegvluchtende winterlicht de nacht struikelt over blote zomerkleren Hemelwarmte wenkt ons in het ontpopte land steeds frivoler wuift het geel van voorjaar ik ontkoppel jouw handen los van verstand We dartelen rond als het vroegste vee sneeuwblind met zomerkolder en zonnesteek duiken en spartelen…

weids klonk haar lokroep rendieren ver daarachter ze zwaaide met een stok in haar korte spijkerbroek het rendiermos was zachter dan ons dekbed, sphagnum kneep ze uit op haar borsten het spartelen indachtig erna ik speel op de verlaten piano foto’s dichterbij, belevingen er is onweer op komst, het riet buigt dieper dan ervoor…

Zilveren dansers kussen de daken buitelen, spartelen in regengoten door regenpijpen zilveren regendansers bazelende waterdragers buitelende regen.…

Het spartelende monster wordt als een bal onder water geduwd schiet dan -met ontembare kracht- omhoog. Ik word overspoeld schud me als een natte poedel en druip af.…

Donker gat met blauwe randen ik kan alleen nog spartelen in deze oceaan; hulpeloos gemaakt door de warmte van de beweging voel ik mij opgeworpen op golven van verlegenheid, neergegleden in dalen van genegenheid…

Toen zij de bokaal liet vallen en ik wanhopig spartelend en ademhappend trachtte te overleven op de harde vloer dacht zij wellicht dat ik probeerde te bijten en pinde me vast onder de stilettohiel van haar elegante laars.…

Doofkloppend eigenwijs, Spartelend tegen de stroming in, De reis naar het onbekende. Omstreden toekomst, Ongrijpbaar als water... Kristalhelder Later, bij terugblik.…

uit een bladknop spartelen een leven lang hangen aan één enkele boom en bij zon en wind en regen of in avondlijke stilte van andere bomen dromen tot de herfststormen komen en dan bevrijd naar de aarde dartelen…

Gans in het wonderbaar verhaal verloren, Terwijl hij mijmrend in de haardgloed staart, Lijkt het hem of, door God daartoe verkoren, Hij met zijn dieren over 't water vaart.…

de mens gedraagt zich als een edel paard en zint zoals een vos op slimme streken hij heeft de kater uit de boom gekeken of pronkt zoals een pauw loopt met zijn staart een enkeling komt van gegoede huizen de meerdeheid gelijkt op grijze muizen…

Er zijn dieren die piepen. Zo zijn ze geschapen, tot piepen. Hun tieren te iel in de mist. Er zijn dieren die loeien. Zo zijn ze geschapen tot loeien. Hun roepen te rauw in de mest. Er zijn dieren onhoorbaar. Scharrelend. ------------------------------------------ uit: 'Fladderen voor de vloed', 2007.…

Oh dieren. Hun geslachte karkassen, ze briesen. Als laatste avondmaal staan ze daar rond open vuur. Hun schreeuwen overstemmen het gejank van een slachting, vol verachting begaan zij de moord op een beest en op de droom van de vrouw die nog een meisje was Het dier is vergiftigd.…

De mensen ja de mensen zijn beesten de beesten zijn dieren en de dieren zijn menselijk haast. Zo zijn de mensen op een paar haren na menselijk…

Fladderen als een vlinder steken als een bij vliegen als een vogel zo heerlijk vrij zwemmen als een vis niet gevangen, jammer die was mis wandelen met de hond in de buitenlucht lekker gezond zo kan je heel wat over dieren schrijven maar ik stop, want je kunt het ook overdrijven!…

Terwijl mijn lichaam jonge dieren opneemt die dartelen in weiden naast club copacabana en naast de graven van naamloze Amerikaanse soldaten blijf jij mijmeren over de frituur die je vader overliet aan je jongere broer.…

Nog nooit heb ik gehoord van een vlinder met mazelen, evenmin van een vlo met vlooien, nog niet eerder maakte ik mee, dat een mier, een gebroken poot had, maar wat zou ik ervoor geven, om gewoon een dier te zijn, want mensen, die doen elkaar alleen maar pijn!…

Er zijn dieren die piepen. Zo zijn ze geschapen, tot piepen. Hun tieren te iel in de mist. Er zijn dieren die loeien. Zo zijn ze geschapen, tot loeien. Hun roepen te rauw in de mest. Er zijn dieren onhoorbaar. Scharrelend. ------------------------------------- uit: 'Fladderen voor de vloed', 2007.…

vier oktober... oktober 4…

o het dier, wordt wakker hier stem met dat papier op hen, het helpt geen zier op andere partijen, het is geklier maar hier op het dier, kwetsbaar, maar ook fier, trouw, onschuldig als een mier, stem op een dier wij hebben elkaar nodig niet persé om op te eten, dat is overbodig maar voor het systeem waarin we leven van insecten, bijen, vogels…

Ik zie hier de varianten van het dier. Kortpotig of juist lang, met of zonder hoorns, verlengde tong, ingegroeide hoeven de mogelijkheden zijn eindeloos. het dier gorgelt. Te lang ronddraven is nooit goed dus glijd ik weer naar beneden waar mij man inmiddels in de staart de lucht rond het dier circuleert.…

Stoeiend in het voorspel, belandt hij onder haar adembenemende weelde Ze laat hem weerloos spartelen, kietelt zijn lichaam en lid in haar volledige macht, waarna zij -met zwoele stem- vraagt: "Wat bedoelen ze nou met het zwakkere geslacht?"…

Zo laten we de Turken spartelen; ze mogen nu nog twee jaar martelen.…

Ik spartel met mijn beide voeten. Ze liggen opgesloten in boeien. Ik kan ze niet meer bewegen. Ik ben nu alleen en kan me niet meer bewegen. Ik had nooit van die vrouw moeten weglopen. Nu voel ik mij gestraft daarvoor door God. En ben ik alleen op een liefdesbed Met geboeide voeten en handen.…

Spartelend in het water heeft hij de eeuwigheid van de jeugd hij denkt nog niet aan later alles wat hij nu doet doet deugd er wordt onvoorwaardelijk van hem gehouden zijn wereld kent geen wantrouwen de schoonheid kiest hem uit vol vertrouwen eens slaat hij zijn vleugels uit voor nu zal hij hier zijn kasteeltje bouwen.…