Alle inzendingen over TEDER

Wat had ik graag De warmte van je lijfje willen voelen liggend op mijn lichaam En de geur van je haartjes willen ruiken ik noem je zachtjes bij je naam Wat had ik graag Je onschuldige ogen willen aanschouwen gericht op mijn gelaat En je eerste geluidjes willen horen alleen ik die ze verstaat Wat ben je lief en zo teder bemind Mijn…

de doeleinden waarnaar ik streef liggen plotsklaps verduiveld ver weg omdat ik alléén nog leef tussen geluk en graf en dichter mij begeef bij de hemel en steeds verder van de aarde en wanhopig verlang naar een zwoele tedere mond en alles wat serieus was werd spel in een tijdverdrijf van oneindig groot en bleekjes werd het leven aan de…

de kleine facetten zijn al teder geslepen en gepolijst door de tijd ik heb je diamanten bekeken verblindend kaatst licht dat kiert uit de hemel zijn eerste gezicht maar er zit meer schoonheid van binnen in deze setting gevangen missen jouw edelstenen nog de loepzuiverheid van het volmaakte ideaal waarbij niet de grote maar harmonie…

zichtbaar wiegen op een zucht van wolkenwitte bloesems zacht en zachter een nieuwe dag ontvouwt zich vol kleine tederheden het raakt me diep die passeert meer van nabij van groei naar bloei door de taal die ik bemin o, dacht ik is louter vreugde die heeft herkend door de stilte heen wieg je zachtjes heen en weer onder het hemelsblauw…

ik zag tonen van de kleine melodie al komen in je ogen vingers speelden met akkoorden door het strelen over huid in het teder raken lieten zij heel lief het warme voelen ontwaken jij lachte in het lichte klateren van hoge tonen wist mijn illuster bedoelen maar ook de eerste viool kent de strelende pijn van onderdanig aan de strijkstok…

Toen ik jou tegen kwam wist ik het meteen, Zoals jij is er geen één, zo liefdevol, zo teder, zo zacht, Hier heb ik heel mijn leven opgewacht. De tijd van onrust in mijn lijf is voorbij, want die rust Dat ben jíj!…

Je raakt me, maar je hebt geen stem of tederheid in droom verloren je kent me, weet nu wie ik ben er is in mijn hart geloof geboren je kust me, maar jouw hart is doof voor liefde, in de nacht bevroren met alle ernst, in mijn geloof en hoop die ooit mijn stem laat horen zwijg ik in stilte, mijn beide ogen dicht ik heb je lief, mijn lief,…

Wat wilt U mij vertellen met dit veld vol pinksterbloemen nu ‘k even in de stilte neergestreken ben het lichte paars, bijna te mooi om te benoemen strijkt teder langs de houder van mijn pen hoe kan ik dit beschrijven wat ik diep van binnen voel ook zonder iets te zeggen Heer weet U wat ik bedoel.…

wakker worden op een zaterdagse lentemorgen met de zomer in je bol want het is immers al juni de zon straalt door het open venster de wind fluistert beloftevolle geheimen en je neuriet mee “You are not alone, I’ll be there” een tevreden glimlach kleurt wangen blozend je wordt warm van je kruintje tot je tenen als een hand je teder streelt…

Maar zelfs gebroken en verwond, Blijft mijn hart je teder trouw, Want in die waanzin van herinnering, In die gekte, vind ik jou.…

zij wiegt rank op liefdeswind bloeit voor het eerst als lentekind de wereld is zacht groen in blosjes vuur ontwaakt volmaakt de tedere schoonheid van het anders zijn geeft heimwee en voelt zoete pijn met kleuren van verlegen worden vrienden goed bekeken liefde wordt in kleine vonken als elixer uitgeschonken de godendrank…

onder de hemel in open luchtstromen woorden reizen omhoog als sluimerende schatten voor het hart teder groeit het licht onverstoorbaar, wonderlijk op vleugels van passie de schoonheid ligt vrij met mijn schaduw van de vrouw-ziel warme accenten vallen de dageraad groeit met visie dat waakt over de stappen gekleurd, op levendige manier…

Van een moment dat een verhaal zou kunnen zijn of een belofte van een volgende ontmoeting die ik mocht wensen als je fluwelen stem me weer zou volgen als een tedere windvlaag en een melodie die elke droom wakker maakt met jouw wachtende glimlach en dansende ogen die alles vergeven.…

op een plek ver van hier staarde ik omhoog langs de steel van een bloem haar exploderende kleurenpracht benam mij het zicht gewend aan de kleurenwereld van ontelbare bloesems zweefde ik ertussen zat op een kelk snoof het melange op dat mij bedwelmde als een bij vloog ik van blom naar blom heel teder proefde ik hun nectar…

over de liefde is alles geschreven met ganzenveer en tederheid het pseudo-eeuwig samenleven tot dik in de blessuretijd hoe kan ik als dichter nog over de liefde schrijven tewijl ik hunker naar geluk val ik telkens in herhaling en juist dat maakt zoveel stuk over de liefde is alles geschreven zoals zelfs hier geschreven staat toch…

Lichtstralen dalen neder zoals het fladderen van een veer Op de bladeren zacht en teder langverwacht en hunkerend naar meer Door de glinstering bewogen deinen bomen door de wind Verdwijnen druppels die bladeren drogen als de tranen van een verdrietig kind Lichtstralen o, zo zacht zijn als het beste medicijn Zo fijn en toch onverwacht…

Het is geen eiland waar je mij aanraakt de wereld is weidser dan in mijn meidendroom naast het tuinpad van onze zoekgemaakte illusies groeien wurgplanten voor ons, teder synchroon en in de nadagen van het bevrijden onder een kobaltblauwe hemel verwijder ik oude, grijze spiegels en geef ik jouw spiegelbeeld terug aan de talentvolle…

Laat de stilte je omgeven ook al maakt ze je soms bang; proef haar zorg en tederheden ook al duurt het soms heel lang eer je in dat rijk kan wonen en je blij wordt door haar kracht; laat de vrede wortel schieten nog verduisterd in de nacht.…

Pijn kan een deel van een mens zijn gevoel als een steek in het hart ik kan er niet aan ontwijken toch weet ik zeker hoewel door tranen verward ik over dit leed spreek de schoonheid en kussende tederheid van genezing steeds zal blijken zoals de wind mijn gezicht streelt wanneer ik als een vogel mijn vleugels…

zag de ader kloppen in je hals je ademde iets sneller mijn handen waren traag en streelden je toen feller huid verstrakte in het groeien van je lust je hebt mijn tepels zacht gekust je wilde met mijn borsten spelen vingers gleden naar beneden ik voelde hoe je binnen kwam mij heel teder nam we waren samen dat moment het geluk…

En ik goochel wat af om mijn ellende te transformeren en ik verzuip mezelf in bacchanalen van virtuele hugs en tederheden. En in de realiteit, beste mensen, laat iedereen iedereen koud.…

dat Satie niet afkerig was van weemoed weet ik al langer in dit vroege klavierwerk heeft hij zijn ziel gestoken met tederheid worden toetsen betast emotie vertaald in heldere tonen vrijbaan gegeven aan tranen die gedreven zullen stromen zo er iets op aarde is dat klank geeft aan m'n gevoel dan moet dit het zijn de klankkleur rijk aan…

Teder als een zonnestraal vleien ze zich tegen de bloemen aan.…

ik zie je gaan in koelte van de plastic luchten glamour van de wereld heb je aan gloeit in diepe zuchten haren rood je ronde vormen groot in vrouwenjaloezie je kwetsbaarheid is niet gespaard de tederheid bewapend je trap de wereld met je grote angst jouw kleine hart eist leven je draait het mes met je verstand wie zal…

ik zag de ader kloppen in je hals je ademde iets sneller mijn handen waren traag en streelden je toen feller je huid verstrakte in het groeien van je lust je hebt mijn tepels zacht gekust je wilde met mijn borsten spelen vingers gleden naar beneden ik voelde hoe je binnen kwam en mij heel teder nam we waren samen dat moment…

zo’n eerste dag op mijn terras een voorzichtig zonnetje aan het proefdraaien net als ik ik hoor gekreun gesteun het ontwaken van natuur alles heel voorzichtig op zoek naar hoe het ook alweer was het is maar even van korte duur en alles loopt weer zoals gebruikelijk in de pas alles zo teder zo voorzichtig overdenk ik terwijl ik loom…

ik zag de ader kloppen in je hals je ademde iets sneller mijn handen waren traag maar streelden je toen feller je huid verstrakte in het groeien van je lust je hebt mijn tepels zacht gekust je wilde met mijn borsten spelen je vingers gleden naar beneden ik voelde hoe je binnen kwam en mij heel teder nam we waren samen dat…

we zullen naar de toekomst kijken de hoop vasthouden in de bevroren tijd, ook al zijn we het zwoegen de onzekerheid moe 't licht op ons gezicht zal 't niet doven noch de vreugde' blos van onze wangen roven het gaat in de nacht met ons mee och schoonheid zo liefdevol teder wie zoekt die zal vinden de oeroude wijsheid de…

De teentjes van Midas tikken perfecte triolen in de tweekwartsmaat van mijn passen…

Hij zei niets, maar deed gewoon wat hij moest doen, teder beroerde hij haar lippen met een zachte, warme zoen.…