Alle inzendingen over Tjeert Js de Boer

'Ik doe de voorbereiding met m'n ploeg,' zo sprak de boer, 'want hiermee maak ik voren. Ik maak m'n akker bouwrijp voor het koren,' nadat ik aan de man: 'Wat maak je?' vroeg. 'Ik maak 't goed in mijn beroep,' verklaarde de wever, echter zei een beterweter: 'Dat is uitstekend, maar ik maak het beter.'…

Door de steppen en de bossen, omringd door wolven, beren en vossen, heeft hij zich staande weten te houden, In gevangenschap en in de ijzige Siberische kou, opgejaagd door de Russische politiekorpsen, schuilend bij de boeren in de houten dorpen.…

zo vele jaren keken boer sperwer en havik in Amsterdam eenstemmig naar exoten neem de groene halsbandparkiet als onbekenden uit tropen vraten zij die lawaaiplaagpapegaai spilziek en omnivoor mooi niet maar de roofvogels hebben eindelijk de smaak te pakken nu kan worden afgewacht wanneer de eerste stadsagrariër eens over de dam komt…

Waarom niet denken aan het huppelende kind op de rustige straat, een kakelende kip en een fietsende boer, die meent dat het mooi weer is voor de tijd van het jaar. Je vrouw bezig zien, ijverig, met pakjes voor de kerstboom, zilverpapier en gouddraad, verschietend licht.…

Jupiter geëerde wagen al eeuwen in die tempel opgeslagen Alex had er geen boodschap aan - hoe simp'ler de eerzuchtige geest hoe wilder eerbiedigt het beest - en hakte hem meteen door zwaaiend met zijn zwaard Dat was wat de grieken schreven met hem in oorlog van de kaart die zaten onder het knopen tellen hem vol ongeduld voor te stellen boers…

waarom verdriet en getreur geniet van een tulp in volle fleur geniet zoals nooit tervoren als een afrikaanse boer met velden vol koren als een tiener kreunende tijdens zijn eerste orgasme als een moeder horende haar kind het eerste woordje vrijlaten.…

morgen, als de zon wil schijnen gaan we buiten spelen ik draag jouw schoudertas en jij stopt klaver in je jas kijk, de boer, hij ploegt voort maar wij plukken botergele bloemen voor tante Nel je kent haar vast nog wel we drinken koffie bij haar eten krentenmik met kaas en zij verhaalt van muizen die in haar hoeken huizen al spelend…

De zwarte stier wendt zich als een stuurloze bulldozer in de arena, zijn nieuwe weiland, waar de boer een killer is, die achter zijn rode lap de dood verbergt.…

Thuis zat diezelfde Sinterklaas zomaar op de bank in de woonkamer, deed nog steeds zijn overdreven toneelspel en lachte als een boer met kiespijn naar mij.…

Voor kikkers en voor kinderen ben ik schuw en zij voor mij: mijn tong is hen te ruw, alleen de boer melkt mij zo zalig, dat ik niet eenmaal denk: wat is hij toch inhalig. 's Nachts, in de mist, droom ik gans onbewust dat ik een kalfje ben, dat bij de moeder rust.…

Filosofie en gedichten aanhangen Verzen vergarend om zich op te beuren Tedere zuilen uit steen los te scheuren Steeds in gezelschap van Maldoror-zangen Zwijn zijnd plus parel, dus gecompliceerd Stevig geworteld, gehuld in velours Tijdens ons leven al haast een legende In abrikozenkleur beredeneerd Huid, erotiek, feller: adel, vriend, boer…

Ga maar bij dichters, boeren kijken: hun vers, hun oogst, vast in de hand. Hier weet de dromerigheid van wijken - net naast de mand.…

Lomp loop je voor me In wat een hobbezak is Gemaakt van spijkergoed Je volle varkenskop lurkend Aan een duur blik Coca Cola - Want het is een halfliters blik - Nadat jij met die dikke vette Varkenspoten het blik geopend hebt En er twee slokjes uit genomen hebt Is het voor jou genoeg geweest En smijt met een knallende boer Het…

Het groeit maar aan, ze komen jaar na jaar op bunders waar een boer niet meer wil telen. Het rijtjeshuis u weet wel ~aanelkaar~ daarvan staan er in Nederland zo velen. Tenslotte wil ik u nog mededelen -ja echt het klopt, ik ben hier niet abuis- stel je plak al die bouwsels aan elkaar, dan staat van hier tot Sydney… rijtjeshuis!…

De boer die langskwam voelde medelij door het wanhopig loeien van het dier, ontsloot het hekje naar de koeienwei . . . hij dacht de hemel in te gaan, die stier.…

Waarom niet denken aan het huppelend kind op de rustige straat, een kakelende kip en een fietsende boer, die meent dat het mooi weer is voor de tijd van het jaar. Je vrouw bezig zien ijverig met pakjes voor de kerstboom zilverpapier en gouddraad verschietend licht. Jezelf erop betrappen dat dit ernstig spel je amuseert en ergert.…

Een blanke hemel welft zich over 't land, Waar stoere boeren van de arbeid keren En knapen zingend lopen hand aan hand. Vast in de vrede, die geen angst kon deren, Verdonkren de gezichten, die zich keren Van waar de zon nog flauw in 't Westen brandt Achter het hoge bergkam-woud, als speren En bajonetten, dreigend zwart, geplant.…

Mijn eerste liefde een gevoel zo fijn hoe onbezorgd en vrolijk speelde zij met poppedijn Ik speelde nog met treintjes in de grote hal, alleen bij juf De Boer op school We gingen daar met zijn tweeën heen Ook kwamen we samen terug en speelden verder met elkaar Twee gelukkige kleuters Och wat hield ik toch van haar Onschuldig trokken…

We zwermen de grens over waar de drempel een muur was de wachters zijn grootziend de boeren ploegen voort We banen ons een weg uit de kou door de rozen rechts, de lelies links rood en wit dwarrelen de blaadjes achter ons We zijn met velen morgen met meer er rolt een donder door de wolken de kinderen worden onrustig de ouders halen…

het is me wat een oud lijkenpad werd herontdekt een voetpad dat zich vanaf Laude door het land via Ter Borg tot de Sellinger kerk uitstrekt dorpelingen, boeren vervoeren de kist met de overledene over dat pad niemand wist nog hoe het liep herontdekt en met respect voor het verleden zal Staatsbosbeheer het lijkenpad weer in eer herstellen…

Laat uw roem- en uw roofzucht varen; denk om de Ier, denk om de Boer. Scheld niet uw buren tot barbaren, houd niet de waarheid voor een sloer, Tot een anders leed doe niet zo breed, eng, eng Engeland!…

rijgen Maar vreemd genoeg deed er geen beer aan mee De wolf zwierf achter 't IJzeren Gordijn Van Polen naar het ruigoord der Karpaten Maar toen de Muur viel mocht dat niet lang baten Bohemen werd zijn nieuwe jachtterrein Waar 'n wolventroep zich 's nachts stort op de geiten En schapen achter schrikdraad tot ook daar De boer…

ook de boer keek met lede ogen naar zijn veld de mais was onvolgroeid, de kolven te klein de lange droogte had zijn oogst geveld zal er in de winter genoeg voer voor de dieren zijn?…

ongevraagd uiten keer op keer ik wil ze niet meer horen over zo iets onzinnig wat gezonder is wit bruin meergranen of volkoren over wie er kampioen wordt wat maakt het mij uit wie dan leeft wie dan zorgt of de Russen straks zullen komen en of je zussen al last hebben van angstdromen of over Johan die weer eens wat menen moet over boeren…

Ooit woeien geur en kleur uit straat van ergens Verloren galm voorgoed uit de pendule Spoorloos verdwenen in een tijdcapsule Met noorderzon naar niemandsland van nergens De authentieke dorpseigen gebaren De onvermengde ouderwetse geuren Oorspronkelijke spraak van halve garen De slachters die hun eigen koeien keuren Rooms-katholieke boeren…

het nimmer Dus 't Vredeslied gescratcht*, wel- licht slimmer Het is Geert nu al in de bol geslagen Hij stapelt non-idee op non-idee en weet dan precies, díe heb ik hiermee In d' mensen, in d' mensen een welbeha-a-gen 't Wordt zeer waarschijnlijk een puinhoop met De PVV aan 't roer 't Wordt kiezen of delen, (g)een vrouw of (g)een boer…

Vannacht zijn wij een tekstschrijver verloren Begeleid door vuurwerk kwam hij bij de poort Op aarde leeft zijn schrijfwerk altijd voort Een hit van toen is immer nog te horen Met aangepaste tekst, heel functioneel Maar Herman Pieter schreef het origineel…

Nog hoorbaar, heel heel ver, is de avondtrein, - Blauw naast groen korenveld een boer aan 't werk. Hei. Boven bos de toren van een kerk. Rust, overal; 't diepst op de spoorweglijn.…

met ogen groen en geel van het staren pent hij zijn streken op het papier getekend met zijn grijze haren neemt hij nog snel een slokje bier een boer ontspant zijn middenrif doorbreekt voor even de sleur uit zijn hoofd ontsnapt het dichtersgif en het papier krijgt langzaam kleur blauw schetst hij zichzelf neer zoals hij dat al tal van…

je vlijt jezelf voornaam in Frieslands platteland bevroren in het snapshot van de fotograaf als relikwie van het verdroomde leven toen de trots van een vervlogen tijd de mens aan ’t hoofd, de kop zoals de beeldspraak luidt maar nietig toch naast jouw postuur maar ach, een brand gesticht door ’t lot in handen van een klein kind bracht boer…