Alle inzendingen over Trotse inbeelding va

Doe geen licht aan, schat, niet nu, niet vannacht. Voel me, schud het heelal door elkaar heen. Maak ons weer compleet zoals nooit voorheen!…

Ik zag mij in een droge oase, waas verblindt de ogen, hitte verstoft een vermalen horizon, waar een schorpioen de staart doopt in het venijn van besluiteloosheid, zijn angel als medicijn en verbonden aan zwart satijn, het zal mijn onwetendheid verklaren, het lot ijlt na in een vergeten maan tot op het bot versleten in werelds…

ik waan mij onbespied toch weet ik dat jij mij ziet want je bent mijn publiek als de gordijnen opengaan zie ik jou daar staan met de verwachtingsvolle blik op mij gericht met kushand en lach geef ik mijn binnenkomers weg nog zitten al mijn dromen in het hart verscholen in het ultieme va et vient raken wij aan opperste…

kleine doosje barokte muziek voor nu en heel even in ons stukje leven we dansten genoten mystiek warmden ons aan de zaal en lakeien in een eeuwenoud slot reverensde de dames in doekjes en blik prefereerde noblesse in koele opschik en je was trés bien niesde en schraapte mijn keel maar jouw koets was al weg naar een volgend va…

de toekomst is ons aangekomen toen jij vandaag bij ons kwam een gloednieuw leven om te delen tien kleine vingers tien kleine tenen een neusje ook en een mondje alles zit bij jou erop en eraan kijkend in jouw pasgeboren ogen realiseren wij ons stilletjes weer dat de vreugde van de hartstocht afkomstig uit de tuin van liefde ons de verbintenis…

Was je mijn moeder, ik zou van je houden en trots op je zijn Was je mijn vrouw, ik zou van je houden en trots op je zijn Was je mijn dochter, ik zou van je houden en trots op je zijn Je bent niets van dat alles, je bent meer dan dat mijn lief en daarom zal ik van je houden en trots op je zijn.…

Mijn graven liggen in de grond der geesten tussen zand en klei 'Allez, on va', en samen lopen we wat hoger nog, dan omgekeerd naar huis en haard, mijn Spot is moe…

“terwijl ik mij schoonheid inbeeldde koesterde ik tevens de illusie van liefde” alles gaat voorbij alles is geweest wanneer werkelijkheid gedichte woorden opent er slechts een droevig ronken overblijft van een kind dat, angstig in een wereld, verlangt het sterven omlaag te halen woorden kruimelt uit gebeden om te ontsnappen…

Ik hou van je doctor Margarita Ik ben zo trots op jou Niet omdat je doctor bent nee, alleen omdat je mijn dochter bent...…

Trots, dat ze het heeft gemaakt, ze heeft alles nog, is niets kwijtgeraakt. Minachtend, op het punt om weg te gaan, want ja, zij kan echt, op eigen vleugels staan.…

wind rukt en trekt aan mij als lastig obstakel op zijn weg te trots te arrogant het lijkt wel of hij grimlacht als zijn kompaan regen arriveert ze spannen samen tegen mij willen mij laten vallen mij breken maar trots hou ik stand bulderend van woede wakkert wind zichzelf aan om nog harder nog gemener nog roekelozer aan mij te rukken en…

bloost de wangen rozerood ze wiegt zich in een schommelstoel en vouwt de handen teder om het wonder in haar schoot ze heeft iets...een geheim dat enkel door een vrouw is te ervaren ogen glanzen mysterieus in glimlachend staren ze lijkt gehuld in kopergloed die vertedert en verblindt voor mij als man ongrijpbaar maar ik voel me trots…

trots op me bent dat is alles wat ik wil…

Ik ren er wel voor weg en vlucht al m'n hele leven Maar nooit kunnen ze mij mijn trots afnemen.…

Een Godsgeschenk een tweeling, 2 jongentjes identiek, nageltjes en heel kleine voetjes zo wonderlijk mooi en uniek, donkere haartjes, kleine handjes zo compleet en zo origineel aan de mensheid geschonken ieder zijn deel Trots dat ze hen dragen mocht wat meer kon je je wensen waarschuwen: “er is iets niet goed”, toen ze de dokter bezocht…

We hebben onze trots. Want wij verpleegkundigen, bankmensen hebben een HBO opleidingsniveau. We zijn een kaste en we houden elkaar de handen boven het hoofd. Wij zijn mensen vooral van het hoofd. We konden goed leren, leren en leren. Rekenen kunnen wij, getallen, tabellen, aspirinedozen.…

'n zwarte... en uit India nog wel van Joep, die heeft 'm meegenomen bij thuiskomst vanuit Israël gebronsd en blond stond hij weer voor me met baard, zeg van 'n dag of drie na 5 maanden koester ik me aan zijn glimlach en aan de gein die 'k in z'n ogen zie hij is wat slanker, ook iets ouder en meer dan vroeger staat hier een man 'n trots…

Laten wij slechts trotse bewonderraars zijn van het levend aardse goud. Van de schepping die in verantwoordelijkheid aan de mens toebehoort. De mens iets geeft van een trots dat niets verstoort zolang die oog heeft voor de dag die na de morgen gloort.…

Met grote ogen kijken naar al de mannen – mijn tepels terug.…

Mijn kleine trots, dat was jij voor heel even. Totdat "pappa" zei dat ik jou niet alles kon geven. Een pappa zou je niet hebben, die wilde het niet. Je had alleen je mamma en die durfde dit niet. In zo'n harde wereld met een kleintje, alleen Zo'n moeder wilde ik niet worden, waar moesten wij dan heen?…

Landschap ontwikkelt zich in een droomcyclus rivieren kronkelen door eindeloze bossen waar ruige wolven jagen op klein wild stilte van wolken schaduwen werpen kraaien krassen in blonde duinen zweven meeuwen boven zeemoerassen de stem van de natuur in een droom herkend als ratio van nooit vergeten inbeelding herhalend zichzelf zoals…

Ziedaar een trots, waar we onze troost bij zoeken. Nu ja; die predikant staat hier of daar, En onze kunst en wijsheid staat in boeken. 't Is alles even staande, als een pilaar. Wij hebben staande jassen, staande broeken; ‘Die rok staat goed!’ In Frankrijk zou het zijn: ‘Mais cet' habit, mon cher! vous va très bien.’…

wij rolden als goud over de bloemen van het franse land zij hebben van die harten waar je altijd innig en liefdevol van houdt als zon geopteerd meedraaiend met hoe licht en wind als hendel lavendel aan eenieder met warmte en liefde fêteert jij had speciaal voor la france dat joyeuze nam snel het spel van va et vient…

Françaises hoeven niet meer te bekennen Of zij madame zijn of misschien mademoiselle Een nette dame of een losgeslagen del Voor de Franse mannen is dat even wennen Maar zij hoeven na hun jacht naar rok en zoen Mooi geen afstand van hun knuffelbeest te doen…

van zomerbriesje tot orkaan, de wind die gaat of komt eraan…

wat mooi toch is de liefde die vurige uit omhelzing met een mooi en lief kind nieuwe toekomst baren kan pril en sierlijk is het dit kleine mirakel als het leven zelf gloort het ons geluk warmte en genegenheid die ook haar omarmen verspreidt zo zich in stilte prachtig klein en compleet gelijk ontwakende natuur dauw druppelt op grasstengels…

ooit was de mens een deel van het leven om hem heen in een oneindig universum diep wortelend op steen en schaars vruchtbaar leem hij is zijn heem ontgroeid in het va-banque rentenieren van hem toevertrouwde waarde door opbrengst geboeid erodeerde en vervuilde hij op gruwelijke wijze de aarde de evolutie is geschokt uitgebalanceerde…

de koning met zijn sneeuw Heerlijk geruisloos laat hij zich gaan Trots siert zijn koude gezicht En laat zich verdwijnen in de zachte sneeuw...…

Met blauwe veren Als een stralende zee Met glimmende veren Als de twinkelende blijde lichtjes in jouw ogen Met gekleurde veren Als een rijke moeder Op jou Je hebt een talent En ik ben er supertrots op dat je mijn dochter bent!…

Geert Wilders glundert met het rechts akkoord Al moest hij zaken in de ijskast zetten En haast een half jaar fanatiek kwartetten Nu staat er veel van wat hij wil verwoord Ikzelf heb wel een vraagje, eentje slechts: Wie wil er ook niet méér maar mínder rechts?…