6190 resultaten.
KORTE ZEEREIS
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 76 De veerboot legt aan:
snel vliegen aalscholvers weg
van hun rustplaats.…
Grijs
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 93 Grijze wolken drijven
traag voorbij
de kroeg aan de kade
is mijn haven
tussen mistbanken
varen schepen
zonder mij
en zie ik meeuwen aan
voor raven.…
Levensschip.
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 376 trossen los
schreeuwt mijn stem
al kan ik
niet begrijpen
dat niemand
het schip laat varen
het blijft aan de kade
van de haven achter
en ik zink
naar de bodem
van het bestaan…
De Oude Visserman
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 698 Op de kade
aan de haven
staat een oude visserman
weemoedig te staren
naar de eindeloos
deinende zee
in gedachten vaart hij mee
op de golven
meters hoog
om zijn laatste reis te varen
tot de hemelboog.…
Schip
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 959 Ik dacht
jouw kleuren vervagen
in het licht
van de zon
maar jij blijft
een regenboog
aan de horizon
ik heb de hoop
al laten varen
het anker
gelicht
dobber stuurloos
richting haven
dit onvoltooide schip
maakt water…
Maangodin
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 183 Volle Maan
Haven voor Seizoenen
Zij varen uit en varen binnen
Ostara,
dagen lengen,
nieuw begin
Litha,
langste dag,
de bloemen bloeien
Mabon,
nachten lengen,
bomen ontgroenen
Yule,
de langste nacht,
de beer in winterslaap
Maangodin
Van alle seizoenen thuis
Eren wij op de dag dat
Zij
zich ten
Volle
Aan…
Amsterdam
gedicht
5.0 met 1 stemmen 2.014 Weer varen boten langs het raam.
Ze zijn met vingertoppen te raken, varen veilig
van eeuw naar eeuw recht op de haven aan.…
Droom bij de rivier
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 41 Er was laatst een ontketende
in die vreemde droom
bij de onstuimige rivier
een mens niet langer slaaf
van het getekende verleden
Hij zag beladen schepen varen
naar de oude haven bij de zee
in het deinen
van het water
in het dromen
over later
ging de toekomst
langer mee.…
Een bewustzijn zonder begin
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 156 langszij de haven
timmerde ik doodskisten
zonder bedoeling ermee te varen
een wit laken met punaise gaten
wat schetsen op de deksel
afgebeelde relikwieën
een levensloop vol afgedankte zielen
aan het voeteneind wat verfijnde kreukels
het stof was wat te lang
maar met rafelende ingenaaide zomen
kon deze dood me niet meer worden ontnomen…
IJsselmeer
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.468 Het is stralend weer
boten varen op het meer
reflecteren in het water,
komt de wind even later
gaan de zeilen flink tekeer.
Als ze voor anker gaan
de boten verlicht
door 't schijnsel van de maan
blijven we nog even staan.
Iemand speelt gitaar
treurige klanken weliswaar
toch heerst 'n uitgelaten sfeer
in de haven van 't IJsselmeer.…
Reis
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 381 onder een dalende zon
de lucht gespoeld door regen
varen mijn woorden
naar vreemde oevers
in blauwe eenzaamheid
de witte vogels
de geur van heldere lucht
de streling van de wind
mijn droom begint…
een vissersmeisje
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 463 , haring en pest
in een haven die eenzaamheid heet
breng hem terug, geef hem terug…
visser van ma yuan
gedicht
3.0 met 8 stemmen 10.527 onder wolken vogels varen
onder golven vliegen vissen
maar daartussen rust de visser
golven worden hoge wolken
wolken worden hoge golven
maar intussen rust de visser
----------------------------------------------
uit: 'Van de afgrond en de luchtmens', 1978.…
Mooi Lauwersoog
hartenkreet
2.0 met 28 stemmen 1.556 Je ziet schepen de haven in varen,
mensen die zich scharen
Bij de viskraam, voor een lekkerbekje.
Lauwersoog is voor mij het mooiste plekje
met z'n zon z'n strand en zee.
Ik draag het in mijn hart steeds met me mee.…
leven komt en leven gaat
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 879 je kunt bloemen brengen naar de graven
en as verstrooien op het veld
schepen varen in en uit de haven
een oude man telt traag zijn geld
hoge bomen buigen niet
voor kleine struikjes aan hun voet
er is geen wedstrijd in verdriet
voor wie elke traan oprecht begroet
leven komt en leven gaat
de kosmos doet haar ding
zij botst en deint, kent…
Bodrum
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 94 Restanten van het festijn drijven
als verguld glas de haven in.
Nog lang pikken vogels
de dag al fluitend in.…
gezicht op de haven
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 87 waarom toch varen naar de rotskam,
de kou in het want.
in het raam ligt een onbewogen haven.
de ruimen zijn ondiep geladen, afgezonderd.
de smalle masten kerven in het zwijgend verstand.
een vaste koers is op het schip geplant.
varen, stiller dan ik het kan.…
Visser van Ma Yuan
gedicht
3.0 met 297 stemmen 67.373 onder wolken vogels varen
onder golven vliegen vissen
maar daartussen rust de visser
golven worden hoge wolken
wolken worden hoge golven
maar intussen rust de visser
--------------------------------------------------------------------
uit 'Verzamelde Gedichten' van Lucebert (1924-1994)…
Voel je zijn
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 162 Klim over bergen
vaar over zeeën
trek van land tot land
kijk naar bloemen
kijk naar bomen
luister naar vogels
geniet van vissen
groei met seizoenen mee
bezoek de mensen
leef in geluk met dromen.…
in t`veld
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 698 door
u kunt ze horen
ze zijn niet echt dood
Over dit leven kunnen wij niet twisten
het zijn de dwazen met hun listen
de wijzen die zich hebben vergist
in`t veld
zijn wij hoorbaar
controleerbaar
een mooi gebaar
leesbaar
ga maar
vaar maar
uit…
einder
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 68 kies met vertrouwen het
ruime sop en vaar naar de
plek waar aarde en lucht
elkaar lijken te raken…
vrijheid
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 245 Weinigen horen mijn orders en ik vaar door de morgen,
vaar door de nacht en ga voorbij de grenzen...
Want de vrijheid zal komen, sneller dan je had verwacht.…
Valavond in Bodrum
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 101 Na schepen keren ook de golven
terug naar de beschonken haven
onder het alziend oog
van de zinkende zon.
De golven blijven komen
en tegendraadse vogels houden
hen niet tegen. Traag slokt
de nacht alles op. Met rode kaken.
Enkel het werk van lichten
behoudt de band.
De overgave ruist ……
De wereld was net zo klein als ik
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 3.767 Destijds kende ik de wereld niet
je liet mij nog een sprookje leven
door warme veiligheid omgeven
en kussen heelden mijn klein verdriet
Ons gezin was een kalme haven
waar onze bootjes lagen gemeerd
hier werd ons het varen aangeleerd
voordat wij ons op zee begaven
Nu is mijn verlangen groot
naar thuis voor boot en zeilen
zoveel reizen,…
haven
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 561 waar hij zonder zorg kan leven
in de luwte van de storm
waar hij zonder zelf te geven
weer zijn waarde zoekt en vorm
waar hij dieper dan zijn wezen
in de warmte van het zijn
blijvend vrij, met niets te vrezen
weer zijn angst verliest en pijn
vindt hij rust en veilig water
in de armen van een vrouw
die zonder vragen, nu of later
hem…
Haven
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 469 door
Ze zoeken een veilige haven
Maar iemand was ze voor
Ze moeten stoppen met graven…
In de haven.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 307 Een scheepje in de haven landt
Gevuld met specerijen;
En menig flinke, jonge kwant
Met buidels, vol tot aan de rand,
En harten, vol verblijên.
Wel geurig kruid, wel blanke munt,
Wat zult ge nu gaan dwalen;
't Is, of ge nimmer einden kunt,
Zo komt, van ieder hoek en punt,
Een ieder van u halen.…
Kleine wens
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 343 ik heb mijn armen vol dromen
naar het water gedragen
en laten varen
voor de kaper die ze vindt
geen vogel zal ze najagen
geen mens zal ze horen
alleen de mooiste wens
ligt diep in mij bewaard
en zal pas vervliegen
wanneer warme armen
liefde wiegen…
Het schip en zijn Haven
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 118 Een schip vaart zijn haven binnen,
elke dag opnieuw.
Een storm breekt los,
het schip slaat op drift.
Het schip zoekt en zoekt
maar vindt de haven niet.
Het schip ontdekt nieuwe gebieden,
maar mist zijn eigen haven.
Het schip blijft zoeken
en vindt zijn beschadigde haven.…
de kade verlaten
netgedicht
3.0 met 32 stemmen 1.346 zou ik je wel
bij naam willen noemen
of schreeuwen
over de kade
waar ijzeren schoenen
van houten karren
kletteren in een oceaan
van lawaai
ik vaar de haven uit
onder een opgeheven brug
handen als geklonken
aan het draaituig
waarvan het hart niet klopt
omdat de richting
door vuisten wordt gekozen
mijn rug schermt…