216 resultaten.
Boze Tongen
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 712 Woorden maken blind
Gordijnen dicht
deuren gesloten
Om zinnen en een enkel
woord verkeerd verstaan
Werd een houding ingenomen
een standpunt bepaald
Frustraties bleven hangen
er werd gezwegen
verdrongen en gegist
Alles lijkt niet wat het is
en niet meer hoe het was
Vervlogen is de onbevangenheid
van de kindergeest
Die blijven…
woorden
hartenkreet
2.0 met 18 stemmen 4.022 Je woorden raken me
Ze snijden dwars door mijn ziel
Het zijn ook steeds de juiste
Je bent een woordenkunstenaar
Je woorden zetten me aan
Tot nadenken over de zinnen
Gedachten die ik had verdrongen
Verschijnen plots weer daar
Je woorden raken me
Ik laat me graag leiden
Door jouw doolhof van zinnen
Zoekend naar de uitgang
Ik vind het raar…
Psychose!
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.343 In veel gedaanten
vervormd
en verdrongen.
Zo sta ik
tegen de muur
voel ik me veilig.
En af en toe
doe ik een stap
vooruit, maar!
Alles komt dan
op mij af.
Terug wil ik
naar de veiligheid
van staren en turen
in het niets.
Zittend op de grond
met de muur als steun
bid ik.
God! weet u nog
wie ik ben?…
Osmose
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 94 water proeft zich aan, dringt tussendoor
tot verdrongen ruimte naar volstrekt
vergeten, volmaakte droogte
tot dorst zich aandient, borden vol honger
zich ledigen boven verzadigd vlees
in uiteindelijk gemoed
als fragmenten zich rapen, zich schudden
tot vloeibare scherven zijn geplengd
te elfder ure, onvoltooid…
NACHTELIJK GEVECHT
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 52 ook vannacht weer
het grote pogen
om te slapen
het aan elkaar
plakken van stukjes
wat ooit is geweest
van wat het meest
is blijven hangen
in verdrongen verlangen
en wachten dat alles tot een
nieuwe leugen wordt gesmeed
geschoeid op een gedroomde leest
en al worstelend worden de flarden
tot een onsamenhangend geheel geschapen…
Liefde is aardappelen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 42 Mama was werken
wij zaten thuis
konden er niet uit
sneeuw, geen schoenen
overal stilte
angst voor de politie
en verdrongen waanzin
die verlangens wurgt
zonder ze te doden
onmogelijke liefde
alleen de dagelijkse aardappelen
hopend op iets
van de herhaalde beloften
voor ons, de kinderen, en nu
wij geen kinderen meer zijn
voor…
Zand erover...
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.536 En worden alle mooie momenten
- het lachen, het stoeien en het keten -
in één klap verdrongen door de dood?
Als ik eenmaal dood ben
vergeet dan dat ik dood ben
en onthoud dat ik heb geleefd…
verdriet
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 551 Glazen woorden op het puntje van m'n tong
die aan jou toebehoren
maar die ik steeds verdrong
woorden als glas zo breekbaar
gebroken in m'n mond
voor eeuwig onuitspreekbaar
omdat ik de moed niet vond…
Harry Potter
netgedicht
3.0 met 27 stemmen 333 Happyturf
… De nieuwe Bosatlas heeft het laatste Harry Potterboek naar plaats twee verdrongen ……
Patsboem!
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 292 Liefdessluimering ontwaakt
Haar diep verdrongen verlangen
Naar toen
Zichzelf herkennen in nu
Eenzelfde wereld
En
Ontwaakt wakker
Hoort zij dierbaar geschater
Voelt even herleven
Die gouden liefdesgloed
Over haar sidderende lijf
Hoog - en dan weg
Mogen liefdes gouden uren
Die haar zijn vergeten
Wakker opnieuw herleven.…
Levenselixer
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.994 Het elixer van het leven
staat schuin op de dood
van gevierde dagen
komt tijd tot nood
Bestrijd het einde
met klinkende hamer
met dorstige geest
en elixer tezamen
Voed het tijdperk
met het suggestieve
met verdrongen ideeen
en het progressieve
Hunker het uitstel
dagen versmijten
aftellen verwoesten
en jeugd verspreiden…
Als de winter
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 433 Trektochten achter blad stengel lege tak en ijs
sterven kris kras door elkaar geweven uit
als ze wapperwindsgewijs verdrongen worden
door sarcastisch vrolijke merels
en een laagopgeschoten hemellamp
Ja dan kraakt een voetzool of vier over
rillend loomgereanimeerde woudhuiden
en kijkt men weer over de toppen van de duisternis
maar vooral…
Ochtendmis
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 163 Die in zelfgeschapen
Leegte ook in zijn
Naaste omgeving geen
Invulling vindt voor
De persoon die hij is
Merkt dat de leegte
Pas verdrongen wordt
Als zijn verste
Toekomstdromen
In vervulling gaan
In zo maar een
Ochtendmis in Vancouver,
Canada, om zeven uur,
In een volle kathedraal
Die van iedereen is,
Van jou en mij…
Psychofossielen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 114 Verdrongen angsten van vroeger.
Vastgeroeste gedachten.
Onaangepast aan onze leeftijd.
Fossielen zijn dood als stenen.
Psychofossielen zijn schijndood.
Opgraven wekt ze tot leven.
Maak ze niet wakker.…
De kaarspit
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 475 Ik kijk graag naar je tongen
die zoveel stemmen trekken
en de zomerdromen wekken
die ik ooit heb verdrongen.
Gloeiend zuurstof smeden
met vlerken die liefde bedrijven
me omarmen in het sterke stijven
van wat ik zolang heb vermeden.…
Sint-Jobretabel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 168 De diepe smart verdrongen,
de wanhoop overwonnen.
Want,
Job, de Godgetrouwe,
weet:
Jahweh laat me nooit alleen.…
Niet Fer
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 130 Wij kwamen verdomd dichtbij
elkaar met onze stemming en
klank dat zelfs de stilte schrok
omdat het niet goed was
er sprong een snaar
pracht moment in een fractie welzijn
direct weer vervlogen
een flits door jaren verdrongen
ineens zomaar bij mij opkomt
moest het onbewust blijven om nu
pas iets moois te beschrijven?…
Niet Fer
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 94 Wij kwamen verdomd dichtbij
elkaar met onze stemming en
klank dat zelfs de stilte schrok
omdat het niet goed was
er sprong een snaar
pracht moment in een fractie welzijn
direct weer vervlogen
een flits door jaren verdrongen
ineens zomaar bij mij opkomt
moest het onbewust blijven om nu
pas iets moois te beschrijven?…
Deze straat
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 128 Een stilte, met meeuwenkoor,
verdrongen langs een park gelegen.
Een verhuiswagen komt gehaast voorbij.
Dekveren in de wind.
En ik.…
kon ik maar zeggen ....
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.427 verdwaalde zielen dwarrelen
om mij heen
verdrongen zinnen dompelen
onder in verdriet
verwrongen gezichten weerkaatsen
in mijn geest
vergeten geliefden wentelen
zich om in mijn hoofd
verwenste gedachten gebeiteld
in steen
verbloemde gewoontes gedijen
in wat je ziet
verlate excuses verlangen
nog het meest
verzonnen epistels verjagen…
Foetushouding
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 116 wanneer komt het verlossende
woord als balsem voor de ziel
verdrongen en opgesloten
evenals zijn armen
opgekruld zichzelf wiegend
op donkere tonen die stemmen
sussen en troosten in 't hoofd
waar zo even nog oorlog heerste
ingesloten door vier muren
ondoordringbaar voor buitenlicht
streelt de ochtend je teder daar
de nacht onvriendelijk…
Sint-Jobretabel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 114 De diepe smart verdrongen.
De wanhoop overwonnen.
Want,
Job, de God getrouwe, weet:
Jahweh laat me nooit alleen.…
eerste liefde
hartenkreet
3.0 met 31 stemmen 1.875 ik hield teveel van jou en had je uit mijn hoofd verdrongen
ik had je diep in mijn gedachten weggestopt
en het raakt me nog het meest
hoe ik mezelf zo - al die jaren - heb gefopt
want je bent er nog; je bent nooit weg geweest
ergens - in een hoekje van mijn geest -
zat jij heel stil verborgen
je voelt als warme zon die schijnt
en hoe kan ik…
weemoed
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 845 Mijn lach verdrongen,
mijn hart verwrongen.
Het is nog week,
en toch zo hard als steen.
Niemand dringt er nog binnen,
Niemand laat ik nog,
voor mij zingen.
Door niemand laat ik mij,
nog beminnen.…
Vertrek
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 950 Heel tevreden wachtend
Op vertrek naar bestemming
Zonder aandacht te besteden
Aan de dingen buiten jouw bestaan
Herinnering van zoet verleden
Wordt verdrongen naar het heden
Door jouw kloppen op het raam
Ik volg je naar de uitgang
En zie achter je verlegen rug
Een bosje onwillige bloemen
Geef het maar, maak ik een gebaar
Terwijl de trein…
Wachtende kou
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 421 De stilte verdrongen met versteende gedachten
aan momenten die geen aarzelingen dulden in de kou.
De kou die steeds antwoordt met een eenzame echo.
En een stem die geen warm gehoor zal vinden
of het licht van de eenzaamheid zal verwarmen.
Want de vragende tijd is verloren
in beloften die geen kou verdragen.…
Water
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 131 droogte, van water ontheven
uit poriën verdrongen
in kelen geworteld
hongerig, ontbloed
dooraderd met steen
ontbost, verbrand tot as
kringelend in kale rook
tot op het witte bot
water, ontdaan van franje
ontdaan van moleculen
ontdaan van ontdoen
zodat slechts ruimte overblijft
intermoleculaire ruimte
als vloeibare leegte
als onaantastbaar…
Sluier van neerslag
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 78 Terug in tijd
klopt mijn hart, immer
als vanouds voor jou
Wij liepen toen de toekomst
tegemoet
Daar destijds onze woorden
oceanen hebben overbrugd
klinkt een echo van liefdeslessen
die ik opnieuw
en weer helemaal
wil gaan beleven
Sluier van neerslag uit het
verleden
langzaam door zon verdrongen
Inmiddels ben ik door het
heden…
gemengde reacties
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 58 nu de wind de takken buigt
is dit geen vraag meer
maar verdrongen stilstand
bij gedempt licht
en bijna gesloten oog
een tint tussen nevel en zwart
of anders een vorm van helder
nog vóór de tijd van keuze en besluit
maar voorbij het lichaam dat schaduw wierp
een voeg tussen het nu en ons,
hoe de wind is gaan liggen, samen
vanuit een…
Verdriet
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 667 kwaadheid werd neergegooid
wanneer niemand de moed vindt
om ook maar iets van vroeger op te rapen
ze doen of alles gewoon is
maar dat is het absoluut niet
de schakels van het verleden
vormen een ketting die tegenhoudt
maar ook één die niet af te breken valt
daarom kan ik enkel het raam openen
om zonlicht binnen te laten
en lucht die niet verdrongen…