2237 resultaten.
er zijn dagen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 146 het goud aan m'n vinger
blijkt roestvolstaal laat bruine kringen
ik blik je lik de laatste druppel
bubbels uit je glas, ik ga
ik moet het stof nog sorteren
m’n verliezen tellen m’n was
binnenhalen m’n tranen drogen
de vuilnis buiten zetten
en m’n dromen
overboord…
stof
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 229 hij was er aan toe,
de boekenkast
na duimendik afstoffen
zag ik mijn jeugd terug,
science fiction,
mijn tijd voorbij
Jack Vance, Keith Laumer
zomaar twee namen
fantasie geprikkeld,
het overdenken waard
ik ga de kast weer in…
Kiwi en stof
netgedicht
1.0 met 11 stemmen 83 Blijkbaar ben je wakkerder
dan ik zei ik ze lachte luid
eet je ook een kiwi vroeg ze
zo word je niet rap oud
De cd-speler viel stil
stof op de plaat riep ik
Andsnes speelde Haydn
Leif had ook wel eens pech…
en anders niet
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 212 begon
zonder achterklap
zonder pijn
ik wil leren kennen wat de lust is
kijkend in een spiegel door bronzen engeltjes omrand
ik wil leren weten of het een gunst is
wanneer je ziel al is verbrand
ik wil leren te vertrouwen
in een roze vingerige dauw
ik wil de wereld leren zien zoals jij haar ziet
de spiegel toont jou
wij zijn allen stof…
Stof
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 107 Alles is stof…
[ Ik doe het licht aan ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 30 Ik doe het licht aan
en zie: de wereld bestaat –
uit niets dan stofjes.…
Lost in mutation
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 23 Ik weet het nog zo net niet, inderdaad
Maar voegt hij bij zijn erewoord de daad
Dan is het, vrees ik, wederom
te laat
Voor nazaten zoals die van Korbaat
Die crimi van die voortplantingskliniek
Was niet megalomaan
maar geestesziek!…
Kwakoe
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 595 Geen woensdag
zoals die ene
juli 1863
waarop de
nazaten van overzee
burgers werden
van hun
nieuwe land
Bij Ondrobon
Coronie
Commewijne
Kwakoe
ging ons voor…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.0 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Vergankelijk
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 1.169 Hoe vergankelijk is alles,
het leven, de éne dag nog
volop genieten, van alle
genoegens gegeven, het
volgend moment zónder
afscheid of aanwijsbaar
moment is het voorbij.....
Hoe vergankelijk is het leven?…
Een vrouwelijke nazaat...
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 859 Ik was het lievelingskleinkind van mijn opa:
Jan Goossens.
Hij was berucht om zijn zéér strenge houding.
Ik ga nog een aantal graden verder.
Doe er nog een paar scheppen bovenop.
Omdat mijn neus een moppieneus is,
noemde hij mij bij de troetelnaam "moppie".
Ik zal het nooít vergeten!
Hij liet mij zijn waardige houding na,
als erfenis,…
rasta
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 937 van de slaaf
die hurkt tussen het suikerriet
hij wist de prikkel, de zilte druppel
met een eeltige vingertop uit het vlies
de spons die schuilt in een ooghoek
zo sust hij zijn heimwee
luistert naar het gebod
gebeiteld in de stenen tafel
het ligt in de verzegelde ark
onder een deken van stof
als een oud maar eeuwig testament…
Wentelen in weemoed
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 145 Ik loop graag door een herfstig bos,
zo in de avond schemer
met een tapijt rood bruin
en af en toe een glansje geel.
De geur van rottend, dorrend blad,
geluid gedempt door druilerig gedriezel
het zicht beperkt
door vlaagjes flarden mist.
De zomer weer voorbij,
het einde van de herfst nabij,
die kondigt winter aan,
en eindigheid van…
de Vikingen (Huutajat)
hartenkreet
1.0 met 10 stemmen 2.917 Ik kan er niet meer tegen
Grote mannen met lang blond haar
Wat doen jullie met mij
Ooit kwamen de Vikingen
De zeeën afgevaren
Om ons te veroveren
Doe geen moeite
Alleen de aanblik al
Van jullie nazaten
Volstaat
Om mij uit het veld te slaan…
Wilhelmus van Nassouwe
snelsonnet
4.0 met 3 stemmen 183 Ik zong altoos dat ik van Duitsen bloed ben
Ook was ik steeds den Vaderland getrouw
Ik groet mijn kinderschaar en vierde vrouw
En al mijn onbekende nazatén
Ik kweelde dat ik vrij was, onverveerd
Met Filips echter was ik gebrouilleerd!…
Vergankelijkheid
hartenkreet
4.0 met 18 stemmen 914 Als de schoonheid van een witte lelie
bloeiend in haar pracht en praal
Zacht verspreidend een aangename geur
is zij de schoonste van allemaal
Maar als haar schoonheid begint te tanen
zij langzaamaan verdort
Is zij niet meer
de schoonste van haar soort
Zo is het ook met ons leven
het gaat zo snel aan ons voorbij
We hebben tijd gekregen…
Vergankelijk
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 690 Op sommige momenten
In mijn leven
Voel ik mij een pluisje
Een stukje paardebloem
Varend in hogere stromen
Hulpeloos hangend in de wind
Niet meer dan een seconde
Een tel, heel even
Voel ik het geluk
Dat ik ooit had als kind
Het is niet aan te geven
Dit bijzondere gevoel
Het komt ook nooit gepland
Altijd maar heel even
Onverwacht, gewoon…
Vergankelijkheid
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 362 Wit op aarde van boven onttrokken
gekoelde witte vlokken
dwarrelend in spagaat
van morgens vroeg tot avonds laat
Een dek gespreid in vele dagen
geluidloos in vele lagen
dan treedt er in de dood
de dooi geeft zich bloot
Transformatie als melder
het wordt glashelder
het aardse wordt weer zichtbaar
wit verschijnsel is verdwenen
water neemt…
de vergankelijkheid
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 542 het verval ten voeten uit
als bij de oude romeinen
de opkomst, bloei en teloorgang
zo kwamen, zagen en gingen
ook de Spanjaards
zij lieten een afdruk na in de tijd
het lief, doch vooral leed
uit overlevering waarbij lijfsbehoud
en hongerklap
schering en inslag waren
een stukje historie in de volharding
van een gemeenschap
zomaar ergens…
vergankelijkheid
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 1.732 schijnend voor verval en dood
zie ik een glans, die ons na lichtjaren bereikt
wellicht gebroken in het tijdsgewricht
eeuwigdurend, zoals het hier op aarde lijkt
een vast punt van duurzaam schijnend licht
licht, dat misschien al lang niet meer bestaat
want wat wij zien, ligt buiten ons bereik
geen kans dat dáár een mens ooit sporen laat
ik zie vergankelijkheid…
Vergankelijkheid
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 356 Mijn leven is vergankelijk
Elke dag een beetje sterven
Maar morgen leef ik nog
Om de stand bij te houden
Hoog jubelend beklim ik de zonnebloem
Licht geworden door de barometer
Bezin ik helemaal te loor
Zak ik af naar de goudsbloem
Passeer de metafoor
Ik schat mijn kansen in
Haal ik deze lente
Of bak ik zo bruin
Dat men mij begraaft
Onder…
Vergankelijk
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 437 Je ogen smelten in hun duister licht.
Je koude haar is een doorwaadbaar weefsel.
En op je nauwelijkse lippen ligt
De oude dauwglans van je lauwe speeksel.
Je siddert en uit trillingen bestaat
Je naakte slaap. Bijna alsof je luistert
Of aan mijn niemands mond een kus ontstaat
En ik mijn adem in jou adem fluister.
Of huiver met mijn lippen…
vergankelijk
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 532 de bode schreef vooringenomen in
de bede kerkte ons huwelijk
de aubade schrok van onze leeftijd
onwijs oud geworden
en daarna dood,
gewoon, uit elkaar gevallen…
Vergankelijkheid
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 1.017 De roos is uitgebloeid
En haar geur verloren
Flonkerend rood nu bruin
Verradend haar eerzame leeftijd
Een tijdsmoment in kleur
Toont ons schoonheid van weleer
En weerspiegelt het onherroepelijke…
VERGANKELIJKHEID
poëzie
3.0 met 9 stemmen 3.689 De maan staat op de Yo Mei-berg, een boordevolle schaal;
Zijn glans vloeit in de oeverdamp en wordt daar droef en vaal.
Lang leefde ik met je in deze stad, vannacht moet ik weer varen.
Soms heeft een mens volmaakt geluk, maar kan het nooit bewaren.…
Vergankelijkheid
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 794 Een ongebreideld verlangen
naar dat wat komen gaat
niet stilstaand bij het hier en nu
ga ik fantaseren over de werkelijkheid
en realiseren dat het een droom behelst
die in ons allen vergaat
ons verenigt en pas de aarde verlaat
vergezeld van het wezen waarin ze bestaat…
vergankelijkheid
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 831 vandaag verliest
het kind in mij
vandaag verliest
het kind in mij
opnieuw de hoop
die blijkt,
al kon hij het weten,
verborgen
in een
onlosmakelijke knoop
van liefde en
zorgen
alhoewel gedragen
door een prille ochtend
ligt het duister op de loer
waar allengs
onder de onbereikbare zon,
de verwachting sterft
wat dan het…
de vergankelijkheid
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 375 maar helaas wanneer de bloemblaadjes
gaan verwelken en neer zullen
dalen op de koude grond
weet je het maar al te goed:
de vergankelijkheid zit je
'je korte leven lang'
op de hielen…