164 resultaten.
de kudde
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 132 de opkomende storm woelt
door de verkleurende bosrand
zachte witte en vredige schapen
bekleden de uitgebloeide heide
stromen gedwee naar de verre stal
een schuilplaats onder de dreiging
nog even wachten op de felle regen
en de volle hevigheid van de storm
knus en warm gezellig blatend bijeen
heideschapen hebben ‘t niet slecht…
schoolfoto
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 515 we hebben een foto waarop
beide dochters erg jong nog
glimlachend een gelukkige
jeugd staan te bewijzen
de fotograaf ene Klompjan
vereeuwigde hen in kleur
zoals wij de ouders destijds
in zwart/wit werden gezet
zo merk je hoe paradoxaal
de tijd kleur krijgt
en straks weer zal verkleuren…
waarom herfst
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 123 waarom herfst het zó
goed doet in gedichten
wellicht door het verkleuren
van het bos in herfsttij
het vallen van blad raakt
een melancholische snaar
als heimwee naar weerom
een vervlogen zomer
zwak zonlicht laat dauwdruppels
nog glinsteren aan de herfstdraden
alles is essentieel voor 't gedicht
en het maakt het de dichter
iets lichter…
weemoedig vergezicht
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 476 in een aflopende zomer
heb ik naar een plek gezocht
waar het geluk nog wilde blijven
negeerde ik de oprukkende herfst
die zich aan mij openbaarde
in een explosie van weemoed
heb ik mijn ogen gesloten
voor het snel verkleurend blad
aan de vermoeide bomen
me vastgeklampt aan de te bleke zon
die al van ver moest komen...…
verdwalen
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 363 Schaduwen stromen voorbij
door de takken bladeren
Alsof ze op de aarde vergaderen
bruin rood op natte klei
Nevels hangen in de lucht
de herfst in al haar geuren
Takjes die langzaam verkleuren
breken in een zachte zucht
En mijn voeten nat en koud
laten me steeds verder verdwalen
Gedachten worden mooie verhalen
in dat wonderlijke woud…
Landschapspapier van de nacht
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 170 Iedere schemering in jouw gedachten
brengt lichte verkleuring tot stand
op het landschapspapier van blauwe nachten
ben ik als tekenaar jouw oude klant
ik beschrijf dromen
waar niemand kan komen
beleef nieuwe kansen
door met jou te sjansen
ik dans tot een nieuwe dageraad
mijn trouwe potlood verstilt
niet de tekening of ik zelf
maar jij…
Mooie herfst
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 280 Zomer sluit haar hemelsblauw
Herfst opent met wolken grijs en grauw
Toch staat ze nog even in de wacht
Om straks genadeloos toe te slaan
Met regen en stormenkracht
Bomen verkleuren
En worden langzaam kaal
De herfst, ze doet het allemaal
Met haar schoonheid en onstuimigheid
Raakt ze bij velen gevoelige snaren
Maar... er komt een dag
Dat ze…
Niet zo erg..alcohol
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 243 "
De rimpels en de plooien in 't gezicht
de verkleuring van ooit het rode haar
verraden een gegroefd grijs verleden
met kruiwagens vol ellende en ergernis
welke als sneeuw voor de zon verdwijnt
als de inhoud van een wijnglas zich
een weg baant door het aangetaste lichaam
maar wel de geest weet te bereiken
en verrijkt met een verdoofd…
Ze schaduwen pigmenten
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 481 plamuurde snel
het grote doek
met basiskleuren
jij gaf de wereld
meer gezicht zonlicht
deed wat geel verkleuren
maar in ongebreideld
mengen werd snel
het schildersmes gezet
je probeerde nog met
water aan te lengen in
contouren was je leven uitgezet
nog dagelijks
penselen we in oliezacht
het wit van licht en zon
maar de…
Verborgen kleuren
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 999 Verborgen kleuren
je ziet ze soms tussendoor
Als je opkijkt
Of eigenlijk net daarvoor
Net als de stille tonen
Je hoort ze als je niet luistert
Ze schrijden tegen je oren
Zoals je hardop fluistert
Wegebbende gedachten
Waar je soms nog flarden van vindt
Ergens in je hoofd
Laatst was je nog een kind
Verkleuren de kleuren
Of…
Puerto Banus
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 630 En wanneer de eerste
klappen van de spots
mijn gezicht zullen verkleuren,
weet ik dat ik hard
zal moeten vechten
om heelhuids uit de ring te komen.…
Stilte zingt al snel
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 89 je ogen dansen
schalks en
blij kijkend
handen spelen
liefjes strijkend
er licht
een oase op
van vrolijkheid
jouw warmte dijt
heel langzaam uit
de kringen
worden groter
verkleuren grijs
naar licht pastel
stilte zingt al snel
wij lachen
zwaaien geestdriftig
naar elkaar en in
mystiek openbaren
nemen we genade waar…
Nieuwe kleuren gaan nooit stuk
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 282 de straten gaan verloren
bedekken zich in kleurig goud
laten tijd in herfst verkleuren
zoveel moois en toch
vertrouwd
ik staar naar buiten
kijk in jeugd en ideaal
kijk naar morgens die nog komen
die er zijn
in waar ik sta
alles voelt naar nieuw verlangen
ademloos verstopt geluk
in een tel
ontsnapt gevangen
nieuwe kleuren gaan nooit…
het kleuren van de lucht 2
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 509 het worden
heel zachtjes stil
en onhoorbaar worden
rimpels in de tijd
geuren van seizoenen
en de voorbije uren
sterren en strepen in de lucht
in en uit
dag en nacht
jouw warme hand
je zachte stem
lorelei van leven
de schelpen op het strand
sieraden van eb en vloed
ritme van leven
het zal onhoorbaar stil worden
de lucht zal verkleuren…
Onopgemerkt1
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 115 sinds dagen verkleuren
inkt uit fotolijsten wegsijpelt
uitzicht zienderogen vervaagd
wordt de wereld kleiner
blijkt het bankje bij de plas
verdwenen evenals de bomen
aan de overkant
waar vreemde mensen
al pratend bloemen brengen
betalen ze de koetsier
met gelijke munt die hen
op een dwaalspoor zette
verwateren stille gedachten…
Nooduitgang
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.902 Vingerpuntig wijst
zij naar omhoog
waar zij dwarrelen
in cirkels naar benee
met de dood voor de boeg
Laat me voor het roesten
verkleuren van groen
naar rood naar bruin
naar grijs naar wit
Klok eeuwig op half zeven
zelfde tijd om op te staan
en weer te gaan slapen
dood of leven om het even
Het zal wel nooit wennen
de achteruitgang…
Eindstation
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 1.855 als een dode rode bloem
met blaadjes ietwat gebogen
en van doornen ontdaan
hang jij vol mededogen
in de vaas, die ooit in mijn huis
op de schouw heeft gestaan
nu laat jij me slechts denken
aan de man waarvan ik houd
die helaas niet meer in leven is
en met een ander was getrouwd
als ik straks net als jij
verkleur als rode wijn
dan hoop…
harde noten
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 217 laat ik maar mijn rode glas
met witte wijn verkleuren
het roze glanst
als ik wat tegenlicht door flinterdunne
schaduw laat
buiten, op de straat
speelt een orgel levensliefde
op de maat
van mijn muziek
alle poppen dansen en hun handen
dragen stokken naar de zijkant van mijn hart
anderzijds een bleinen bel
ze slaan de maatstaf van…
Zwarte bloemen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 271 nog groeien ze
de zwarte bloemen
van de nacht
ze komen onverwacht
ronden rood en openen
verdriet in pijn en dood
wortels uit verleden
voeden beelden in het heden
maar bloeien doen ze niet
in opkomend licht
verkleuren ze
realiteit brengt geuren terug
ze stralen warmte
van de zon in het
reiken naar de hemel
waar vroeger
duister…
Stammenstrijd [2]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 33 Grenzen in ons hoofd
waar het onveilig wordt
en we op onze hoede zijn
voor wie er binnenkomen
met een mond vol
vragen en kritiek
die zich gedeisd houden
als goede buren
met democratische rechten
om de overheid te ondermijnen
waarbij ze verkleuren
tot ze zich sterk genoeg wanen
om verschillen uit te vergroten
en andermans verlies…
vakantiegevoel
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 980 Wind zucht voorbij
De laatste zonnestralen verkleuren de wolken,
Dieproze
Een gitaar wordt bespeeld, een verloren stem
Geroezemoes op de voorgrond, ik zoek mijn weg
Door steden, landen en werelden
Later zal ik het delen,
nu nog niet
De nacht is nog jong
In de verte begint de avond, kinderen op straat, obers in ornaat…
mama is mijn held
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 2.543 Je handen,
sterk zacht
liefde is mama vertaald in mijn ogen
mama is mijn held
Nooit iemand gekend
liever als lief
nooit alleen, ik ben wij samen
mama is mijn held
Tranen verkleur jij
naar glimlachende straal
ik lach voor jou
mijn mama is mijn held
Hou van jou schatje
zelfs in mijn slaap
niet vaak genoeg verteld
je blijft altijd mijn vriendinnetje…
Vrijheid in verbondenheid
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 256 Voor Piet Scheerhoorn
Zilveren namiddaglicht,
Een dag is weer voorbij,
Het laatste rondje
Door de nu nog azuurblauwe
Lucht die al gauw
Verkleuren zal tot
Vaalgrijs, misschien wel grauw,
Waarna het avond zal zijn -
Verrukt kijk ik naar vleugels
Die beschenen door het laatste
Restje uitbundige zon
In ultieme regelmaat
Een…
In kleur
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 2.501 Zie hoe door de kieren van mijn gordijn
De messcherpe zonnestralen snijden
Verlichtend ongecensureerd het geheim
Een drama dat ik had willen vermijden
Reeds vertoont zich de verkleuring
En voel jij koud en gevoelloos aan
Je begint je spiegelend glad te krommen
En jij kijkt mij koud onberoerd aan
Toch kan ik jou niet opbergen
En vlei ik…
Herfstimpressies
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 376 Als de velden versluieren
Gehuld in wit, sprookjesachtig
En de Neerlandse zomer
Van een lange winter proeft
Als de wind en de regen
De held're luchten vervagen
Van hemelhoog juichend
Naar dodelijk bedroefd
Als Wilde Wingerdbladen
Wijnrood verkleuren
De dagen ras verkorten
Daar de zon vroeger ondergaat
Dan word ik gedragen
Door…
dwaalLaantje
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 146 nu herfst zijn blad in zekere
wendingen op weg laat gaan -dwaal ik
door levenslange woorden
ik neem ze mee, bezink ze in een kroes
de zijde waar ik drink
proeft zoet
en zilt, waar kleine bittertjes
de smaak verkleuren
zijn roemer vult; schenkt door een broes
wat wijnrood levenswater
ik laat het maar gebeuren tot
een bank onder een…
Herfst
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 158 Bladeren verkleuren, verwaaien
met de wilde westenwind;
vormen een fleurig doodskleed,
ontbinden tot vruchtbare aarde.
Vlinders verdwijnen, vogels vertrekken,
vluchten voor duisternis en kou;
zaden, noten, vruchten vallen,
vormen een overvloedig afscheidsmaal.…
herfstdraad
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.683 ik blader door de bomen
en lees een bos in rust
verblijf ik hier in dromen
of droom ik haar die kust
verkleur ik rood in stilte
de moederschoot ontgroeid…
er wacht mij slechts de kilte
totdat de bloesem bloeit
ik tel het jaar in ringen
en schrijf de boom mijn lief
draai rond in heksenkringen
en wens mijzelf naïef
een holte om te schuilen…
Herfst
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 546 Geur van verrotting
dringt diep
en intens
door de neusgaten
Bomen
krachtig in het groen
tekenen
de eerste verkleuringen
Mos en dennennaalden
geven met gesloten ogen
de indruk
van hoogpolig tapijt
Het licht
van de laagstaande zon
wordt verdeeld
in diverse stralen
van magisch licht
Het gekwetter
van de vogels
is verstomd…
Kleur bekennend
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 93 ballonnen werden
voort geblazen
door de lucht
niet lukraak
want ook de
wind had smaak
pushte de
zachte velletjes
die veel intiemer
met elkaar
omgingen dan de
snelle stuiters
die opvallend hard
hun laatste adem
kleur bekennend
uit bliezen
onder struiken
in de meest
luwe hoekjes
vonden anderen
langzaam hun
gerimpelde rust
stil verkleurend…