Alle inzendingen over Volwassenheid zoeken OR Schoonheid wijst de

Het is de wind die hier als bruid van ijzig koel gevoelen zo de eerste stappen van de naderende winter luidt Met mijn jas wat hoger opgetrokken kader ik de grenzen van het eigen rijk vermogen af en zie de stilte van de schoonheid het verval en opkomst van bestaan waar ik als kind al spelend met volwassenheid mijn eigen…

une cratte de bière Entre le pays d'or et mont vent où Ça va?…

het einde van liefde begint met angst voor verlies verloren zijn de mooie dromen verloren de herinnering verloren zin gewonnen zijn ware beelden gewonnen is visie gewonnen zijn ben niet verloren ben niet gewonnen gewoon de twee verbinden zoals een refrein verliezen en winnen totaal zinloos liefde wint niet wedijver wel…

Kijk over de stilte van het water, de zon tegenmoet Zie een kerk, haar klok, het is weer later, maar hetgeen ik voel dat doet me goed. Luister naar het fluisteren van de wind, gedrapeerd liggen bloemen in een kleurig lint. Steek mijn hand op voor een laatste groet, denk aan vroeger, denk aan morgen, put hieruit……nieuwe moed.…

dankzij mijn lieve pa en ma ben ik volwassen vrouw maar alle wegen die ik ga ben ik op zoek naar jou de liefste handen dragen mij naar mijn geboortegrond ik voel de moeder aan mijn zij die mij als kind verstond.…

Je schuift dat wat je je herinnert verder uit elkaar, om nog een keer te zoeken. Om daar met je heer herinnering rond te lopen, jij wijst hem iets aan alsof het van jou is en daarna wijst hij jou iets aan, maar waar is hij nu? Een lege straat, einde van de middag.…

aanschouw je pure schoonheid.…

Het slaat in Ik drijf op de wind En zoek houvast Verlang naar licht Maar zit in het duister Mijn hoofd is gebogen Ik luister Naar een stem in mijzelf Die stem Wijst Geeft richting Het is wat Ik hoor een spoor Is gegeven Enkel een spoor is het leven Met stoplichten En signalen Zodat je niet kunt verdwalen Het sloeg in Ooit Als…

We zijn op zoek met z'n allen, soms weten we niet waar naar, misschien kijk je met je ogen dicht, maar 't liefst doe je 't met elkaar. Zoeken naar het antwoord, soms jaren lang, het niet kunnen vinden maakt ons bang. Zou het dit kunnen zijn, of misschien dat, wie kan het me vertellen en wijst het juiste pad?…

Door woorden op papier gevonden Door woorden op papier verloren Herinneringen verkreukeld Jij heb het niet als volwassene aangepakt Maar het heeft mij wel als volwassene aangegrepen.…

ze zegt dat ik haar pijn niet kan voelen zij wijst me hier de grens van haar honger naar kaalte het schrale overleven ze lacht dat het schalt leeft liefst in oude kleren wijst naar strepen op de rots hoe hoog het water was een licht gebaar naar het verlaten huis ze wijst naar de vervallen schuur aan het einde van de slechte weg…

in mijn dromen vond ik jou weer terug De liefde die mijn leven veranderde bijna volwassen ben ik nu ik zoek mijn gevoelens wonend in een klein dorpje alle herinneringen zijn er nog niets ben ik vergeten en ik wandel en ik droom en vind mijzelf terug in het heden genietend van deze voorjaarsdag ik wandel en neem opnieuw afscheid…

Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag: ‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…

Waarom die domme vragen Valentijn Ík hoef die keeper toch niet af te bellen Je stelt alleen maar vragen om te rellen Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn Dead or the Gladiolus in Qatar Ook sunder Cillessen come we best far…

December is weer aangebroken, tijd van Sint en Zwarte Piet, tijd van marsepein en pepernoten, tijd van Kerstboom en een Piek. December is weer aangebroken en vergeet vooral niet, tijd van vrede is er; aangenomen, dat iedereen de waarde daarvan ziet! Want december mag dan aangebroken zijn niet iedereen vindt vrede even vanzelf en…

In een spleet tussen de stenen op ons terras groeide je op in de maand april op een onooglijke plek dicht bij de muur achteloos liet ik je er staan Nu in mei besloot ik het onkruid te wieden ik kwam je tegen als een steel met een pluizige bol erop een ronde vorm met punten en draden Een fijn weefsel glinsterend in het licht ik keek in dit…

Ze wijst soms naar de rust van Avondrood - daar wil ze later wonen (en of ik vast wil sparen). Het is voor haar eigen bestwil dat ze eerder doodgaat dan ik: een moeder zonder kind, daar bestaat zelfs geen naam voor, zoals weduwe of wees. Nou ja, voorlopig mag ze blijven leven.…

Mijn dochtertje steekt haar hand op murmelt: moesj moesj ik raadpleeg de speelgoedmand neem een geliefde donzen muis die bot wordt geweerd vader draait zich telkens om grijpt alles steeds dat gestrekte vingertje moesj! moesj... dwergspeurtochten in 't rond muren suizen en zwellen verdovingsgas vult de kamer…

je spreekt met mijn ziel en wijst naar de hemel je bloedt uit mijn hart in het rood van de pijn je verdriet is nog warm van mijn tranen draag maar mijn naam vandaag zonder schaamte weg met je angsten je hoort nu bij mij…

Wijst de wijzende vinger naar mijn vinger, dus -- naar mijn bestemming?…

Zoeken brengt ons in de uitputting. Eenmaal uitgeput vallen we diep. Vallen onverwacht schellen, van onze verblinde ogen. Worden we gevonden. Door wie? Door wat? Luister! Proef! Zie!…

Een klerk herkent men aan zijn hand, Een koning aan zijn beeldenaar, Een vingerafdruk wijst, wat kant Men zoeken moet naar stokebrand, Bankrover, dief of moordenaar.…

zoek geen schoonheid in bedrogen ogen zij kijken zonder glans de kilte heeft ze gewogen en naar de schaduw geleid daar spreken dorre takken met zout getraande bladen over desolate vlakten die als verstomd hun verleden verraden…

lopen in rondjes door het leven met je hoofd zo licht gebogen je ogen tellen wel de stappen maar je geraakt er niet meer uit de cirkel is hier niet meer open hij blijft op slot, gaat vicieus anderen gaan reeds vertellen hij is bizar en mysterieus de oorzaak zoekt hier naar gevolg en de kringloop wint zo sterk aan kracht in een leven vol…

Kijk, daar loopt een ranke gele Blomme. Haar naam? Die felle blonde? Voor zeker Margriet. ’t Kan me echt niet schelen, verdomme. Zo’n lichaam? Mijn liefde straalt, jodelt zijn levenslied. Ze verdwijnt, ik blijf achter, als een stomme. Wat ’n blaam? Margriet zingt, lacht met mijn liefdesverdriet. Mijn stoer imago wankelt naar…

ik liep niet zomaar voorbij want ik keek en zag schoonheid in natuur waaraan ik niet voorbij kon.…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

In één vertrek bijeen: de kindertijd weerspiegeld in de ruit, een meid eenzaam op de drempel van de volwassenheid. Verlangend kijkt zij uit het zolderraam zo vol van haar ontluikende schoonheid drie hoog op de Groot-Hertoginnelaan.…

De ochtendzon wijst naar groen in bomen, wijst naar gras. Zij lacht door nevelvelden en zingt met vogels. Zij reist van dal tot hoogte in gezelschap van de wolken. Haar taal niet te vertalen. Haar wegen niet te volgen. Tot haar dromen, van een zoen. In die zachte ochtendzon.…