Alle inzendingen over Vrede op aarde

, verrijkt in de omwentelingen van de geest om vrede te sluiten in een bloemrijk bestaan, onafhankelijk waaruit de wind waait.…

Wij vragen Uw vrede, o God, als de kracht die ons draagt door ‘t vermoeide gefluister. Adeleyd Uit: ‘Steeds weer exodus’, 1987. Het jaar na de dood van mijn vader.…

Zie je hoe alle leven sterft, terugkeert naar de Aarde, schijnbaar verdwijnt en wedergeboorte erft? Denk je dat ik jou dat niet zou geven? Mijn kind, vertrouw op mij en geloof in het Leven!…

Oorlogen veelal met een naam: de 80 jarige oorlog (Spanje-Nederland) De Frans-Duitse; de Engels-Franse; de Nederlands-Belgische; de 1ste wereldoorlog; de 2e wereldoorlog; de Koude Oorlog (Oost-West); de vuile oorlog (Argentinië); de Israëlisch-Palestijnse oorlogen En nu een wereldoorlog zonder naam of toch: de onverschillige oorlog de nieuwste…

Het zette bij die vrede ook onze mensen aan tot zelf begaan van intense vernederingen: ook 't kalen, ook ver van humaan. Ik zou werkelijk nu echt willen dat ik je nu alsnog kon zeggen zo samen zingend "bevrijdt", er komt heus die tolerantere tijd.…

Zelfs als ik juist naar vrede streef. Het lijkt of vrede niet bestaat. Het intrigeert mij waar zij bleef want ik was altijd diplomaat.…

vrede in het licht van hoop, een nietig gegeven blijkt te zijn...…

Zachte zoen van lucht en water, verweven in een nevelige vacht, de zon opvangt net voor de nacht, innig samenzijn: een einder van lichtgeklater. Wanneer de vroege zon het nest verlaat, is het strand bezaaid met vruchten. Een ochtendbries wentelt zich in een zalig zuchten dat het mulle zand bestuift en landwaarts gaat, diep het gebergte…

1. Groenland 2022 achter het raam drijven ijsbergen voorbij door stilte en mist omhuld sledehonden huilen de herfst is begonnen 2. Groenland 2022 het ijs smelt de gletsjer dooft alles verandert in een zee van wachten leven aan ijsvrije wanden…

Die stem ben je zelf je zingt een oud lied van vrede. Welke vrede. Je buigt het hoofd knielt eerlijke woorden fietst naar huis geen engel te zien. Prijs dan de uren, als niet de jaren hangt straks in de kerstboom een bescheiden bazuin. ----------------------------- uit: 'Zeehond graag', 2000.…

"Er is hier geen oorlog" Ook geen vrede, toch? Hier valt dood uit de lucht. Vrede? is hier een klucht. Vogels zijn hier niet meer. Komen er ook nooit weer. Hier heerst slechts de dood. Daarom zijn de straten rood. Hier kraait een baby niet. Onder 't puin kan ze niet. Hier is er geen zon meer.…

in die lang geleden stille heilige nacht daar werd in bethlehems stal het kind geboren dat ons hoop en vrede geven zal…

een sobere stal verlicht en verwarmt ons kleine mensen tot geloven in tastbare dromen van vrede waar het ooit om ging…

Mensen lopen te stressen de armen vol met flessen de tassen vol met (vr)eten alleen "vrede" vergeten!…

Wie vlijtig studeert en vrede vereert krijgt een schietgeweer in zijn kabas.…

Als ik verlost zou worden, dan door jou; alleen met jouw interventie vind ik mijn rust, mijn vrede ik voorvoelde dat Al mijn hele leven nog steeds tot in Heil.…

Maak pompen van kanons en speiten van geweren, al 't vechten is voorbij, 't is vrede weere in 't land.…

Vouw de dag in vrede dicht en laat vol vertrouwen in de liefde, je omarmen door het licht.…

Uiteindelijk van onstuimige hunkering tot verstilde golving werpt ze zichzelf met een woordeloos verhaal op het strand waarin ze vrede vindt…

lief klein lichtpuntje in een hoopvolle wereld wens ik je vrede verschijn als nooit tevoren als het leven donker lijkt…

Het vlees was van een varken dat een prachtig leven had gehad en in zijn stal, der dagen zat, in vrede is gestorven met zijn dierbaren rondom zijn bed.…

ik wilde zo graag de zorgen van jouw gezicht wissen je handen pakken om samen weer energie te gaan delen de lift omhoog naar nieuwe horizonten of omlaag naar minerale bronnen het leven genieten in aardse essentie de warme geosfeer die in eigenheid geluk geeft dat in zeer ruime mate voorradig is omdat wij die spirit rechtstreeks…

De aarde bloost verlegen kleuren haar hart pompt heftig lavastromen als de azuren hemel lokkend lacht.…

het zijn niet je ogen die mij hebben veroverd het is de blik vol liefde waarmee je handen het nieuwe plantje met zwarte aarde zachtjes toedekken jij hebt het met warme vingers bekleed een zonnig plaatsje gezocht in een wereld vol gelijken en toch ben jij steeds anders naar haar gaan kijken zij vangt iedere ochtend…

Moeder aarde, moeder natuur; een bittere pil is te slikken De hele natuur geblakerd en stuk Zie moeder aarde, je erfstuk...…

Aarden in het hemelse bestaan geeft ons vurige zonnegloed. In de volheid van de maan heeft het daglicht geen schijn van kans. Jouw uitstraling is mijn grootste goed.…

En de aarde beefde onder al dat leefde zo snel dagelijks leven veranderd in een hel niet wetend wat hen overkwam daar in het exotische Bam dat verre land door droefheid overmand bedolven onder tonnen steen niet horend het kermende geween van hun geliefden zoekend wanhopig weinig resultaat boekend…

De aarde beefde weer opnieuw met al zijn grote kracht duizenden doden zijn er weer door natuurgeweld omgebracht. De mensen zijn radeloos paniek onder hen is zo groot vergeefs lopen ze te zoeken maar die gezocht wordt is dood.…

het rondde in goud de massa wit gebundeld licht waaierde uit in krachtige stralen die hun intensiteit zelf bepaalden met energie overgoten baadde aarde in de bron van de zon waar scherpte en rechtlijnigheid het credo van de eeuwigheid zong…

zij is verschroeide aarde wie haar bezat, heeft haar verzengd en liet slechts sintels na zij is een schim, een schimmel in de nacht een postkoetspaard slecht afgetuigd een magere merrie zonder zadel die zich bijna benaderen laat zij hinnikt niet, zij heeft het graag als men haar flanken streelt zij wenkt, zij zwenkt, ontwijkt de sporen…