195 resultaten.
Als gij mij eens zult komen zeggen
poëzie
3.0 met 8 stemmen 1.065 De goede Dood zal ons niet scheiden,
Hij is de wachter, die ons beidt
En tot de heerlijkheid zal leiden,
Aan gene zij van ruimt’ en tijd.…
Jo van Wiggen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 252 ‘k ben van je schilderij
gaan houden,
‘t was al te koop
maar ‘k wil het niet meer kwijt
die uitgestrekte armen
in het donkergroene,
de wachter naast het bed
die bij haar schreit
het Licht door
t wit gordijn dat nodigt:
daar ginder zal het
altijd zomer zijn
jouw schilderij,
een groot mysterie,
het maakt iets binnenin mij
onweerstaanbaar…
een vaste burcht (nieuwe versie)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 894 men verhing de bordjes
en nog pronkt hier het voormalige
wapens en namen
wachters bestaan niet meer
ik kan de berg bestijgen
door wijd open poorten binnen gaan
het ongedekt rondeel
waar soms de ommegangen stokken
en men beschroomd de zuil van stilte ziet
het hoog vertrek
de open schrijn
voor wie hier hoort
zonneleen 33 zie…
dacht
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 614 ik dacht eens
aan een moment
ergens in
de tijd
ik dacht eens
aan een moment
ergens in
dit lijf
ik dacht
eens
ergens in
een nacht
de praatjes
de nacht
een datum
o rode wacht
wachters
dachten
eens
zij
lacht
ik dacht
na
laat
de nacht
laat de kracht
zijn werk doen
ik dacht eens
aan
een zoen
ik dacht
dat
eens…
De Kolos van Rhodos.
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 473 reuze wachter in de nacht
die de strijd heeft volbracht
als wereldwonder ontsproot
de havenpoort als moederschoot
toevluchtsoord in woeste baren
ontvlucht van duivelse zeegevaren
de reus is nu verdwenen
vervallen tot een hoop stenen
de materie werd langzaam ververst
in een andere gedaante geperst
nu is de toeristen schare
met…
Poort naar winter
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 329 Er verschijnen
poorten
poorten
in het landschap
De bomen
op rij
aan zoom en kant
van landelijke wegen
De wachters
mogen het goud
van hun straatje vegen
wind snelle trawant
De kruinen
verliezen -spilziek- hun kleur
blijven ontsierd
achter op hun post
Sneeuw zal
hun kreunen smoren
ijzig roepen ze
wat herfst
hen heeft…
Nachtspoor
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 637 Nu spoor ik tussen grind en grond
waar weg de nacht inboort
en luister langs het talud
de glooiing van de einderstond, zo
verkennen we het verstomde leven
als een lange reis richting horizon
verdwijn in het gras, klaprozen
verstilde klokjes in de verte
en soms een veertje
eenzaam dwalend langs
het silhouet van de statige wachters.…
De morgen komt.
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 994 De morgen brengt mij de nieuwe morgen
en met de morgen ook de dag
ik zal hem nederig ontmoeten
met vreugde hem dan ook begroeten
als een koning komt hij bij mij aan,
met een buiging zeg ik eerbaar zacht
Majesteit; ik ben maar een onderdaan,
laat mij zijn u wachter na de nacht.…
sprakeloze woorden van de wind
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 1.663 de zon gloeit na
verstrooit haar licht
onder slapende bomen
geluk van een sterfgezicht
waar ik te dromen sta
daar dwarrel jij noodlottig neer
de maan zal straks weer komen
als wachter van de nacht
ik hoor de bomen ruisen
adem diep je levenszin
sprakeloze woorden van de wind
ik wil nog even bruisen
jouw glimlach lijst ik in…
Nieuw land
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 253 Alles kavel
en veel Akzo, Shell
veel tolueen en afgraafwijken
nog wachters op de dijken en
nog altijd
matigen ondergelopen uiterwaarden
de waterhoogten,
spiegelen ze tijdelijke rietbeemden
en een twijfelachtige lucht.
Gaat eigen aard (wat was dat, ooit:
tastbaar en zuiver?…
klein begonnen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 81 er hurken huisjes langs de dijk
een uitwijk als 't regent en
als nachtwind snijdend rijt
de bomen vangen immer wind
daar boven torent Cyriacus, als
een wachter en als kind
van deze stad
zijn koepel huivert rond zijn naam
die ongekend in het zonnebad
vertelt van nu- en van verleden tijd
geborgenheid staat stil
in ieder open raam…
Voorjaarstango
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 225 Acht dagen in het jaar
duurt deze lentetooi,
de halve buurt is uitgelopen
wachters zuchten
o wat is ze mooi
dan valt ze uitgebloeid
als confetti over ’t groen,
zo opent deze tango
in feestkleed het seizoen.…
belfort
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 359 linnen ligt hier klaar in hallen
onder de schatkamer van het belfort
een leeuw van steen klimt steil
tegen een houten spits op
ooit door de schicht getroffen
treden wentelen naar de top
op het balkon boven de poort
leest een wachter de wet voor
de klok bakent de dag af
als de toorts dooft
of zweept het feest op
als ze heilig bloed…
Nachtwacht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 1.179 De maan waast schemer politoer
in nevelsluiers over het meer
haar stralen dalen parelend neer
en hechten zich flonk’rend tot ‘n snoer
dat zich wiegend voort laat zweven
op de ziel van ontslapen akkoorden
die hun daag’lijkse hymne verwoordden
tot zij klankloos in duisternis dreven
De wachter bleekt in stil bekoren
door het fragiele van de…
Het Gevecht
hartenkreet
3.0 met 27 stemmen 3.881 Wachter van de ruïne poort.
In de schaduw van de zon.
Gezakt door onvoorzichtigheid.
Gevlogen in de lucht.
Met gekrijs gevallen.
Beschoten en vernederd.
Verjaagd en verkracht.
Wachtend op een ander oordeel.
In de vervluchtende tijd.
Als een zaadje in de grond.
Beroofd van het eigen ik.…
boven de waterlelie
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 652 wikkel me in jouw gedicht
zodat ik weet
want vandaag nog
zullen de wachters uit mijn lichaam
vloeien
zal ik het heengaan moeten
aanvaarden
zoals de waterlelie
diep in ’t water haar laatste schaduw
ademt
niets zal zich nog vergissen
geen wens met tijd
of tover
geen woord met sterrenlicht, stamelend
volgestouwd met zachte…
in schaduwen die huilen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 814 hangen
aan het prikkeldraad
je eerste zin
in schaduwen die huilen
ik kan me niet verschuilen
in de woorden die ik las
muren met gebroken glas
vrijheid die in scherven brak
je hebt de boom betast
haar bast weet van verjongen
de kern is nu spijkerhard
herinneringen zijn verdrongen
ramen ogen donker
in het bos fluisteren de bomen
de wachter…
Gods Engel komt
poëzie
3.0 met 8 stemmen 3.271 De grafsteen wijkt voor Hemelkracht;
De bleke wachters vliên.
Daar rijst hij, uit der doden nacht,
Die geen verderf zou' zien!
Triomf! hij won de zegekroon;
Hij heeft de Dood vermand !
Haast praalt, in 't eeuwig licht, de ZOON,
Aan 's VADERS rechterhand !…
overwinning
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.720 ergens
in het duister
onheilspellend honend
gefluister
zwarte wachter in de nacht
houdt onzichtbaar donker
de wacht
bij de mens
in doodsverlangen
die in bange wanhoop gevangen
zichzelf van het leven beroofd
verleid
door dwingende stemmen
in zijn hoofd
strijd
tegen gevallen zonen om de macht
verlaten, zwijgzaam
aan een kruis…
het hoog vertrek
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 634 amos klimt benieuwd naar boven
verhangen zijn de bordjes
met naam en wapen van aflijvigen
hij tekent voor het rondeel een cirkel
voor de open poort een gaatje
voor put en lijf twee stipjes
wachters bestaan niet meer
hij is alleen in de onbewoonbaar
verklaarde ruimte het hoog vertrek
een toevlucht van geslacht tot geslacht
nu onder het…
waterpad
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 71 ze staan er nog, de rijen oude wilgen
stekelig en koud
oneindigheid in stam en schors
zet wachters van de tijd in elk geplooid gezicht
naar buiten gericht zo boud, maar
in hun hart groeit traag
de zonnewende
even nog
dan voelt mijn voet het naken
van de weelde, uitgestrekt tot
overal
een lentegroet, een levenswens
het water geeft…
de naam
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 95 twee stenen leeuwen
- tandeloos en blind -
zien liggend toe hoe jij
de naam beitelt in steen
de klok slaat loden uren
wolken hullen zich in
leigrijze kleuren
de zon weet wat afscheid is
takken buigen diep
voor het ademen
van donkere aarde in
een droomloze tijd
de naam in marmer
laat zich niet benoemen
blinde wachters
snoeren…
Ongerimpelde schoonheid
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 322 door een donkerblauwe saffier
wordt de witte diamant omsloten
als een verlichtend middelpunt
gekoesterd in geheimzinnigheid
zelfs de wind
houdt zijn adem in
zodat deze schoonheid
ongerimpeld blijft
sterren spelen voor publiek
dansen op de waterspiegel
als ritmische speldenprikjes
rond de wachter van de nacht
pas als dag dreigt op te…
zomerzoem
hartenkreet
1.0 met 4 stemmen 586 het geluid komt dichterbij
dichtbij in vorm van gezoem
wat zal het zijn
een bij
die kan eigenlijk niet vliegen
volgens wetten in aerodynamisch letters
de mug mischien
nee die komt altijd na half tien
de zoem der geweten
dat lijkt jou te hebben ontweken
maar waken de wachters wel
er is toch een verband
tussen hemel en hel
gevallen om weer…
Baldakijn
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 307 om niet te blijven liggen
weemoedig staar ik naar de einder
golven met witte kruinen
vertellen een verhaal
maar het spookt zo in mijn hoofd
Ik spaar de tijd
in ongebruikte kamers
ik zit daar uren lang
maar het vallen van de noten
maakt me zo klein van binnen
hij staat vaak boven aan de trap
de man zonder mensen handen
is hij een wachter…
Hulpbloemen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 184 Wolken tijdloos aaneengeregen
Tot flarden losse lucht,
Wachters over de waarheid
Die niet gezien mag worden,
Zwerk dat er duister uitziet,
Geen bal en geen bezem die
Hier nog iets aan verand'ren kan -
Dan is er uit het niets
Die lichtstraal die het
Onbreekbare breekt,
En ondenkbaar fel
Het wolkendek openscheurt;
Het hemelse…
Als toen.
poëzie
3.0 met 6 stemmen 416 In 't voetpad de zandige sporen
van 't karrenwiel, breed en zo diep;
ver over de velden de toren
een wachter en toch of hij sliep.
In greppels het geelbruine water
al wazig van 't kiemende groen....
de wilgen, de velden, het water,
de zon en de wind - zoals toen.…
Bijna dood
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 37 samen hebben
wij als wachters
de schaduwen
geflankeerd
van de nu al
zwarte zon
omdat haar
universumplaats
sinds de schepping
nooit is vergeven
is zij geen donker
gat gebleven
zij werpt nu
haar schaduwen
in een apocalyptisch
alles verwoestend
scenario dat uit de
verte in aantocht is
nog voedt de
lucht ons met
restanten zuurstof…
Jouw stilte praat
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 116 ik heb de wind
niet eens gevoeld
maar de strakke
aanblik die jij biedt
is magistraal
het dreigend wolkendek
verschiet waar
jouw profiel oprijst
tegen het felle licht
van de brekende bui
zoals cheops torent
in piramide met
magische ruimten
zijn wachters wereld zien
verstil jij in mystiek
omdat jouw stilte praat
met de verste planeten…
Enkele reis
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 178 Tussen gevallen blad
van kiezelsteen tot berg,
de kilte treft me in het merg
in de stilte van de wind,
een sterven drijft mij voort,
de as verwaaid, me altijd vindt,
slechts in één richting spoort,
een laatste reis,de laatste stap
die ik alleen moet maken,voorbij
de kale bomen met de witte raven,
die de toekomst bewaken, wachters
van een…