Netgedichten

netgedicht (nr. 79.073):

Bijna dood

samen hebben
wij als wachters
de schaduwen
geflankeerd
van de nu al
zwarte zon

omdat haar
universumplaats
sinds de schepping
nooit is vergeven
is zij geen donker
gat gebleven

zij werpt nu
haar schaduwen
in een apocalyptisch
alles verwoestend
scenario dat uit de
verte in aantocht is

nog voedt de
lucht ons met
restanten zuurstof
die over zijn uit
hels brandende
horizonnen

maar de wolken
fijnstof kruipen
naderbij en nog
is er geen laatste
oordeel bijna dood
voelen wij ons al bevrijd