8132 resultaten.
De buurtsuper
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 187 hongerige ogen,
graaiende handen,
krijsend grut,
overspannen moeders,
coole pubers,
chagrijnige koppen,
bizarre smoelen,
vrolijke types,
tetterende kassa-meiden,
even boodschappen doen, daar knap ik van op.…
Kikkerbloed
gedicht
4.0 met 4 stemmen 3.629 ik verander de wereld
ik verander de wereld in een kikker
o kon dat maar, springen naar de sterren
onze eieren door heel het al verspreid
al mijden wij de vliegen al van verre
geef ons ruimte
geef ons tijd
geef ons tijd
geef ons ruimte
ik verzuim te
vermelden dat ik niet toveren moet
en goochel een spoor van woorden
dat is mijn sprong…
Tanka Winter 3
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 587 in dikke jassen
en met blozende wangen
spelen kinderen
schijnbaar onuitputtelijk
buiten in de verse sneeuw…
Vuilniszakken
gedicht
4.0 met 10 stemmen 4.302 Zoals ze daar 's morgens
op de stoep tegen elkaar
aangeleund warmte zoekend
in hun plastic jassen
staan te wachten, grijs,
vormeloos, vol afgedankt
leven, tegelijk broos
en weerloos. Je zou ze
weer naar binnen willen
halen, je ouders
wachtend op de bus.
--------------------------------
uit: Echo van een echo, 1990…
Zo apart
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 140 Kijkend naar buiten, in al haar pracht
staan daar stil maar ook vol kracht
witte bomen.
De vorst en rijp, maken takken wonderschoon
het is prachtig, heel gewoon
kale bruine takken, prachtig wit.
Wie de schoonheid van natuur een wonder vindt,
snapt dat ik geniet als een klein kind
van dat prachtige fenomeen.…
Vrienden voor altijd
hartenkreet
1.0 met 21 stemmen 3.204 leeg is de kapstok,
mijn vrienden weg,
hun gezichten
bleven nog even
een rondedans maken
in mijn gedachten;
tot zij weerkomen
en vrolijk hun jassen
ophangen aan mijn kapstok.…
Op de drempel
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 90 op de drempel van het
onuitwisbare legt men
alle jassen af waar in het
stoffelijke zo'n belang aan
werd gehecht, zijn we
uiteindelijk weer ieders gelijke…
beelden en woorden
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 197 oude beelden zijn
als vergeten jassen
voor sommige keer ik terug
mijn woorden zoeken
naar de geur
of meer nog het tasten
naar een waardevolle
rondgeslepen steen
om opnieuw te verhalen
hoe onvergetelijk hij was…
Ontheemd
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 367 Hij trok verschillende jassen uit
en andere weer aan.
Hoop vervloog,
joeg dromen na.
Geduld kent geen liefde.
Het huis staat te koop.
De stacaravan
in de polder
wacht.…
Onweer in de keuken
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 495 De afvoerputjes brullen.
Ik juich: de vaat is weer voorbij.
Het tafelzilver schittert me tegen.
Alleen de vloer gromt verongelijkt.
Er waren wat woorden tijdens de Maaltijd.
Een opkomend stormpje. Het dreef naar
mijn domein. De Gastheer sprak:
'Later vieren wij dit zaliger!'
Boven mijn borden begon het te regenen.
Daar stond ik: venijnig-luidruchtig…
Ooy
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 94 herkomst staat op een kier
jonge gezichten in het naseizoen
dezelfde jassen, de blik laconiek
zwarte fietsen uit die ene fabriek
ogen ontspannen voor hun lange rit
maken dat ik ineens vol heimwee zit
mijn tante die plots zegt: 'zo was dat toen'…
Chained
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 297 Zij droeg Berlijn en ik linnen
zoals een schilders oog dat alleen kan zien
Zij maakte licht raamloos binnen
waar grijze jassen beter hadden gestaan…
Onaangeroerd
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 96 Onaangeroerd
Al jaren
Ze zijn nergens heengevoerd
Mijn jassen, schoenen en mijn tassen
Ze zijn met stof bedekt
Een pijnlijk besef
Dringt tot diep in mij door
Wanneer ik dit aanschouw
Het voelt als een kille kou…
K(L)EURTROEPEN
snelsonnet
4.0 met 33 stemmen 2.151 De legertop beval de fabricage
van groene pakken, jassen, groene sokken
en groene onderbroeken, groene rokken,
dit alles voor een goede camouflage.
Maar ja, dan heb je altijd van die oenen
die daarna de soldaten weer ontgroenen.…
ik kijk !
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 396 aangeslagen zien
dat wil ik niet meer
verblijven in kassen
als cellen van de ziel
met een verkrampte
atmosfeer
en oogleden
als verkreukte jassen
nee, zo zet ik mijzelf
voortaan niet neer
ik heb de engel in mij
te lang bereden…
Ontmoetingen zijn
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 186 Ontmoetingen zijn
kapstok vol natte jassen
in het voorbijgaan
liefdevol
op elkaar passen
doch stil blijven staan
om handen
in onschuld te wassen
droog wrijven
wat nat geworden is.…
NAJAARSGEIN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 320 Jassen ophangen:
langzame onderneming...
Snel naar de koffie!
Gepraat aan de toog
verandert, klinkt gedempter:
de "kroegpeuter" bralt.
Moeder zoogt haar kind;
deinend op feestmuziek
drinkt ze zelf ook melk.…
Na het vele lezen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 276 Allen ongeduldig wachtend
en in jassen gestoken;
met de tooiende kleuren
van wereldlijke regenbogen.
Daar nu, stonden zij allen te wachten,
want ik had een tweede kans gekregen
om opnieuw te beginnen.…
ze danst meren
netgedicht
3.0 met 25 stemmen 443 in duizend kleine, witte vogels
die allen over een zon dromen, over thuis
en licht getinte wolken
ze weet het zelf niet hoe ze poëzie tekent rond ogen
als vanzelf en voorgoed
en op weg naar een woord
alles groter maakt achter mijn blijvende
stilte
ja, herhaal ik, binnenin
het is mooi om te luisteren…
Korte dagen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 224 mensen kruipen weg in jassen
grauw en grijs hun kleding
ze sjokken in hun tredmolen
van werken en van sleur
zo kort de donkere dagen
energiepeil staat op nul
waar zijn de zonnebloemen
de onbezorgde zomerdagen ?…
Straf
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 143 Dat wat zij in het strafkamp maakt is af,
Door haar ervaring van ultieme klasse,
Per dag driehonderd voeringen voor jassen,
En dat ervaart zij als een extra straf.
Want niemand ziet het vakwerk van haar hand,
Een voering zit steeds aan de binnenkant.…
Witvlokkig
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 162 er dwarrelt sneeuw
op winterschone bomen
naakt wacht de vroege lente
onder een vernuftig sprei
innig pluizig omarmt
het wit het onbeschutte
een gloed van liefde twinkelt
koddig op vogelveertjes
rondborstige klanken
treffen de stilte
hoop wikkelt zich om
uitlopende twijgen
smetteloos
alles zo wonderbaar
nu niets dan…
Doodlopende weg
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 182 wanneer ik weer eens over akkers stap
door brede voren ga, zo diep bevroren
de kraaien zie daar op de torenkap
hun jassen zwart, ze lijken hier te horen
en winter weer zijn glazen offers schenkt
aan sloot en vaart waar reigers onverdroten
ondanks ’t stille wit van dood die wenkt
nog zweven tussen hoop en niet geschoten
besef ik, deze streek…
Wind
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 90 de wind raast
en de wind blaast
ze verwaait de
zorgen uit m’n kop
ze bolt de rokken op
doet jassen omkrullen
honden veegt ze
van de stoep
de wind raast
en de wind blaast
ik heb haar uitnodiging
tot dans maar wat
graag aangenomen…
Clochard
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 376 In regen op de klinkerstenen
ritselen hun jassen
tesamen met vallende bladeren
en wanneer hun flessen
stukvallen op stoeptegels
zijn hun lippen gebarsten
met rode ogen vragen zij om meer
totdat een zondvloed van tranen
losbarst door de goten
en de nacht valt over metroroosters.…
wit
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 331 Een ster is zij temidden van de nacht
voor niemand dan zichzelf
en haar wild verlangen
Vertrouw het toe aan de maan
Verschijn wit aan wolken
Fluisterend gemurmel van de sterren
ongehoord
Haar ademhaling licht
en glijdend
Ze droomt nog steeds
iets te betekenen
In het donker van de nacht…
haiku
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 456 puur maagdelijk wit
zover mijn ogen reiken
schone illusie…
Witte nachten.
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 400 Ik lig klaarwakker in een hagelwitte nacht,
onherbergzaam als een wijde oceaan.
Ik kijk naar buiten en de sneeuw valt zacht
op de vaart die wordt beschenen door de maan.
Ik denk aan de mensen die ik zelden kan behagen.
En ook wel aan mijn moeder die in haar duizend vragen
wil weten hoe het werkelijk met me gaat.
Dat ik eigenlijk nooit antwoord…
Wit
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 651 Ik denk sneeuw
Paddentrek, sneeuwdek
IJzig gegeeuw
Zomervertrek
Heersend eigengerief
Niemand is lief
Geef mijn woord
Gevoel gesmoord.…
vond ik opnieuw de liefde uit
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 796 als je kon
was je weer een vlinder
wit
helemaal in 't wit
je fladderde
als je kon
je dartelde
boven lavendel
blauw
heel diep blauw
als ik kon
vond ik opnieuw
de liefde uit
licht
ik omvormde
licht tot goud
ik sprokkelde
schonk het je
bladgoud
voor de liefde
nooit te oud…