8589 resultaten.
Op het linnen
netgedicht
2.3 met 3 stemmen 200 heb mijn doeken
gevuld met alle tinten groen
maar de lente wilde niet ontwaken
in sierlijke lijnen
bloemen gestalte gegeven
hoe ik probeerde zij wilden niet leven
krulde in blauw grijs
schuimende golven tegen het strand
het water liep dood in het zand
pas toen de zon ging schijnen
lieten schaduw en licht
op het linnen de zielen weer…
Linnen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 53 kan ik beschaafdheid verkopen
maar ook weleens een gewelddadige schets
die een normaal mens maar moeilijk kan zinnen
met mijn kunst sta ik voor iedereen open
zet zelfs mijn naam op woningen en flats
maar eerst zet ik de Nachtwacht op linnen…
Trage metamorfose
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 571 Onaantastbaar glijden
donzen aquarellen
in trage metamorfose
langs het blauwe linnen
Sierlijk gesluierde bruiden
een witbebaarde reus
hier en daar wat elven
verpozen aan het azuur
De kwast gedoopt in grauw
over wit gestreken
lost pittoreske vormen op
in een stilleven van nevel…
Zijn verrijzenis
netgedicht
4.7 met 3 stemmen 92 de vrouwen zijn ontzet
zij zien de lege plek
waar hij in linnen heeft gelegen
nog draagt het wit
in rood de schaduwen
van marteling en dood
zij keren in gebed
herinneren de woorden die hij
over zijn opstanding heeft gezegd
gesterkt met nieuwe kracht
verkondigen zij de boodschap
die er is in het feest van zijn verrijzenis…
Je bent mooi
hartenkreet
4.4 met 11 stemmen 870 Maagdelijk witte lakens,
vleien vlakgevouwen
langs de rondingen
van het rustende naakt.
Het maanlicht streelt
de schaduwen
van deze nacht.
Het is warm,
ik verlang naar je,
maar wil vooral
alleen kijken
naar jou
in jouw slaap.
Je bent mooi.…
Leven
netgedicht
4.5 met 6 stemmen 86 Droevig en neerslachtig
van sobere gestalte zoals
ook zijn vrienden
de ezels
die door de vijanden
van Hemelse genade
met hun lasten op de schouders
worden beladen op aarde
onderweg als een vreemdeling moet zwerven
och zoete leliebloem van 't leven
op al mijn wegen kom ik u tegen
buig mij voor u neder
al het
vergeefse worstelen
leg ik…
Oude kou
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 630 De witte lakens zijn bevlekt
met maagdelijke tranen
van nieuw verdriet
over oude zaken
die niet willen verjaren
Oude kou bevriest van binnen
resten levensvreugd van toen
vertekent ook het beeld van nu
tot een simplistisch afgietsel
van gedane zaken zonder keer…
Zielsbodem
netgedicht
4.3 met 3 stemmen 471 Herinneringen over liefde
van ooit
en vriendschap
van toen
heimwee naar
hoe het leven
had kunnen zijn
maar nooit is geworden
je droomt
tussen witte lakens
van jouw droombed
zij fluistert:
er is werkelijk plaats
voor jouw hart
dit is de zielsbodem
van jouw levensvreugde
deze vriendschap is een droom.…
robijn
netgedicht
1.7 met 6 stemmen 1.003 gloeit mijn huid
in de lage zon
een rood laken
bedekkend de stilte
die zich in mijn lichaamsbed
te slapen legt
langzaam
verbleken
de lakens van mijn huid
tot de witte schim
die naakt
voor de spiegel staat
die vergeefs
tracht
de geest der dingen
te betrappen…
Van ooit
netgedicht
3.5 met 8 stemmen 270 Herinneringen over de liefde van ooit
en de vriendschap van toen
heimwee naar hoe het leven kon zijn
maar nooit is geworden, droom je
tussen de witte lakens van jouw droombed
terwijl ik fluister
is er werkelijk plaats
voor jouw hart, dit is de zielsbodem
van jouw levensvreugde
deze vriendschap is een droom.…
Orgastisch wit
netgedicht
2.8 met 6 stemmen 351 een bal
rolt rood
tussen spanning
en verwachten
ik ken je
vele nachten
passiezacht
nog ongekleurd
tot in het
ochtendlicht
orgastisch wit
de lakens geurt
en jij
uitdagend rond
de bal terug speelt
als rood verlossend komt…
Spiritueel de aarde heelt
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 113 haar kleuren
spelen altijd piano
in de symfonie
op het doek
zelfs in zwart wit
voelen akkoorden
de woorden die zij
spreekt op het linnen
diep van binnen
straalt het sterrenstof
dat zij penseelt en zo
spiritueel de aarde heelt
nog is de schepping
niet voorbij als bijna alle
paradijzen zijn verdwenen
zij woont er heel dichtbij…
Nieuwe dauw
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 741 Achter de zuidenwind trekt de warmte binnen
de zwoele bries bedekt de ronddolende kilte
zwierig gonst het door lakens en het linnen
door bomenkronen ruist de avondstilte
Onder het bladerdak schuifelt het zomertreffen
het gonst van buitenleven en laat vertier
alle pleinen lijken het te beseffen
de avond drijft op rode wijn en schuimend bier…
Joz
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 230 Bij onstuimig weer
schuift Joz aan zee
spreidt zijn bolle ogen
uit zijn gerimpelde leden
Achter het wolkengebergte
loert de vlammende zon
trekt de mensen in het zand
berooft Joz van zijn
vredige jacht
Doch
langs het zilverstrand
sjokt hij verwoed
met berekende pas
en kronkelige stok
omarmt wat hij vindt
linnen lakens besmeurd
met…
Onnatuurlijk breekbaar
netgedicht
3.4 met 5 stemmen 740 zoals je daar nu ligt
onnatuurlijk breekbaar
tussen de witte lakens
zou ik van je kunnen houden
je kijkt me aan
zonder iets los te laten
maar laat eindelijk
wat houvast zien
ik beantwoord je blik
in stille aanvaarding
toen ik wegging
bleef de deur open
jij kon hem niet meer sluiten
en ik heb dat nooit gewild…
Onnatuurlijk breekbaar
netgedicht
3.5 met 6 stemmen 908 zoals je daar nu ligt
onnatuurlijk breekbaar
tussen de witte lakens
zou ik van je kunnen houden
je kijkt me aan
zonder iets los te laten
maar laat eindelijk
wat houvast zien
ik beantwoord je blik
in stille aanvaarding
toen ik wegging
bleef de deur open
jij kon hem niet meer sluiten
en ik heb dat nooit gewild…
Ik herinner me
netgedicht
4.4 met 39 stemmen 1.441 Verblindend witte ochtenden
de geur van opwaaiende lakens
het rammelen van wasknijpers
in een klein emmertje.
Koorts en koele handen
een schaal met stukjes appel
mysterieuze gezichten
op het behang.
Veel later,
het fletse besef in je blik
bij elk vertrek:
je was
geen partij
voor de verte.…
Eden
netgedicht
3.6 met 14 stemmen 868 tussen blauw en wit
groeit hartstocht
in een sidderen van
verlangen
gehuld in koele lakens
bloeien blossen
op haar warme wangen
ze is terug
ze mag er weer zijn
handen voelen
een appel aangereikt
ze happen beiden
gulzig
wanen zich opnieuw in het paradijs…
De Bout
netgedicht
4.3 met 3 stemmen 149 de eerste strijkwas
is gedaan
de tweede, die
komt later
ik pleer wat hier
ik pleer wat daar
plet weer alle kreukels
ach, kon ik bij politici
harrewar wegstrijken
dan hachelde ik de bout
op al die strakke snoeten
steeds zie ik dode kinderen
verpakt in witte lakens…
achter glas
netgedicht
4.6 met 8 stemmen 478 't leven heeft
losgelaten
gisteren
toen de zon
mild scheen
haar gezicht
tussenin
na nachten
van gewilde slaap
er zal nog meer
geschreven worden
morgen of overmorgen
als zij het jonge afscheid draagt
verder weg van vandaag
't leven heeft
losgelaten
wit op hemelsblauwe lakens…
Heel subtiel
netgedicht
2.4 met 5 stemmen 106 ik heb wit gebroken
tal van pigmenten
tot leven gewekt
mijn verf heeft
met linnen gesproken
samen iets nieuws opgezet
door vloeien kunnen
kleuren weer groeien
in een natuurlijk verloop
geen penseel dirigeert
de harmonie van bewegen
het mes is terzijde gelegd
vrijheid in componeren
heeft heel subtiel de toon
voor mijn ziel weer…
warm verlangen
hartenkreet
4.4 met 5 stemmen 1.525 lakens verward
en in de lucht
vibrerende tederheid
eenheid van wulpse vreugde
handen, kussen gevuld
met een zoet aroma en smaak
jij, een geopend geheim
ik beken:
wit helder
straalt jouw lijf
in warm verlangen
mijn hart beschermt
de nacht.…
Ingewikkeld,
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 379 haar zakdoek doordrenkt
de uren glijden voorbij
de dag is zoetjes aan
overgegaan in de avond
alwaar zij haar onschuld
al even is verloren
ligt ze hulpeloos gewikkeld
in wit gekreukelde lakens
haar ogen koud starend in
het lege niets dat haar
omarmt en troost biedt
in de kille schemer…
duizelend bellen blazen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 357 in haar smalle gezicht
het teken van de vogel
of het vermoeden van vleugels
dat wonderen verricht
zoals het ontspringen
van de dans
in bleke dagen
het logen
van woorden
in de witte kamer
van de avonden
het duizelend
bellen blazen
in de blauwe ruimte
van de nacht
waar wij de lakens uitdelen…
Laven
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 114 jij telt de sproetjes op mijn wangen
ik kus de twinkeling in jouw gezicht
verstrengeld tussen witte lakens
laven we ons in het ochtendlicht
onze handen die liefdevol strelen
geen plek blijft ongekust
kronkelend van hartstocht
monden we uit in serene rust…
Het ziekenhuis.
hartenkreet
2.9 met 9 stemmen 1.671 Hier tussen de witte lakens
liggen de zieken gevangen
in hun bed, hun graf
naar vrijheid te verlangen
Wetend dat vrij zijn
nooit meer kan
want in het huis vol pijn
en verdriet, kan men dat niet
en tot het einde
zien zij alleen nog maar
het wit van de dekens
en elkaar
de zusters met pillen
en hun woorden die
hun verlangen
willen…
dit is de dag
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 2.031 de nacht deelt zwarte lakens uit
het draagt liefde in witte rouw
dat langzaam gedragen word in
in de laatste uren van leven
het lichaam brak af in
de mond der leegte
dit is de dag die einde neemt
in de tederheid van leven
uw naam nu noem ik niet
uw dood moet een streling zijn
voor het oog…
WIMPERLADY
netgedicht
4.6 met 27 stemmen 335 Een inktzwart wimpersetje doemt kromgelegen tussen mijn
dooreengewerkte, nog vochtige lakens op.
Met mijn duim, doorblader ik alle haartjes alsof het een
flexibel sprookjesboek is.…
zelfbevlekking op het strand
netgedicht
4.2 met 12 stemmen 796 je wil niet weten
hoeveel mensen
hoeveel zoutjes
aan het hete strand
in één dag eten
op hun stoelen
lakens matten
of gewoon op zand
witte uitslag
op de huiden
in vette vlekjes
als bij kaas
gesloten oogleden
dicht gepekeld
in scheveningen
zeggen ze laconiek
die zijn gaar
voor de visfabriek…
Hibernia regina
netgedicht
2.3 met 6 stemmen 62 NACHTVORSTIN
wonderlijk ongerept maagdelijk wit blinken geluidloos voorbij-ijlende ijspaleizen ijl tot in eindeloos indigoblauw
op zwarte lakens van hemelse zuiverheid in het universum
ener sterrenwemelende
vrieskraakheldere rozevingerige
polaire dageraad op een wintertintelende ochtend
in de zuidelijke hemisfeer
van een bevroren planeet…