Netgedichten

netgedicht (nr. 7.551):

Nieuwe dauw

Achter de zuidenwind trekt de warmte binnen
de zwoele bries bedekt de ronddolende kilte
zwierig gonst het door lakens en het linnen
door bomenkronen ruist de avondstilte

Onder het bladerdak schuifelt het zomertreffen
het gonst van buitenleven en laat vertier
alle pleinen lijken het te beseffen
de avond drijft op rode wijn en schuimend bier

De korte nacht klopt aan maar vindt geen oren
de nachtegaal vat ook de slaap nog niet
pas al de nieuwe dauw weer wordt geboren
dan dempt de dans en smoort het zomerlied

het zwellend schemerlicht groet de eerste leeuwerik
die zijn wijsje neuriet samen met een laatste hik.