84 resultaten.
IN DE WOLKEN
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 754 In ‘t wolkenland woonden wij
vredige stilte heerste over ons
In mijn armen daar troonde zij
op een deken van zachte dons
Ons eiland in de wolkenlucht
zweeft in eindloze eeuwigheid
Sprak mijn lief met een zucht
liefdevol tegen mij aan gevlijd
Van liefde eindeloos vervuld
wijl de eeuwigheid ons droeg
Heeft ze mij ‘t schoon onthult
wijl…
De zee geeft, de zee neemt
gedicht
4.0 met 4 stemmen 3.758 ik struikel over dichters op het strand
ze zijn in drommen naar de zee gekomen
hun adoratie doet het water stomen
de blik naar boven, pen reeds in de hand
ze schrijven over sporen in het zand
die weer verdwijnen bij het overstromen
ik hoor ze over wolkenluchten bomen
hun Lourdes is de zilte waterkant
dan wordt het Nereus eindelijk…
Mijn klein kleinkindje
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 193 Drie maanden nu
Wakkere oogjes, zoeklichten aan
Ieder wil in het schijnsel staan
Je armpjes rekken
Je beentjes strekken
Jij kleine trekpop
Jij hartensmelter
Kom op m'n arm
vast en warm
tegen m'n lijf
oud en stijf
Ik schut je hoofdje
dat draait en zwaait
kijkt en kraait
naar wuivende takken
naar ganzen die gakken
naar wolkenluchten…
Je bent niet hier
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 91 Donkere vogels krassen geluidloos
jouw naam in donkere wolkenlucht
er valt in mij een droeve stilte
die ik moeilijk kan duiden
mijn ratio wil niet verder zonder gevoelens
achter de horizon, een eindeloos landschap
ik hoor ook geen geluiden
in de nacht, een machteloze droom
dat je terugkomt met een boodschap
een bos bloemen en een bonzend…
Lichte nachten
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 43 voordeligste
groeien in gesprek
met de nieuwe maan
juist in de
lichte nachten
draaiden wortels
en stam de hele fabriek
op het ultieme wachten
pas als jij lachte
vol liefde de zon zag
komen voltooide
zich juist een van
jouw mooiste dromen
waar licht van
zon en maan voor
elkaar vluchten staat
de hemel open zonder
hinderende wolkenluchten…
Late liefde
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.819 Ik wil uit mijn kamer ontvluchten
De bekoring van je gelaat,
Het zweeft in de wolkenluchten,
Al boven de grauwe straat.
De mensen doen wijze verhalen,
Niets begrijp ik van hun gepraat.
Tussen anderen en mij zie ik stralen
De bekoring van je gelaat.
En wil ik boeken lezen,
Ik weet niet wat er in staat.…
toekomst tegemoet
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 796 Geen antwoord
Oneindig plein, schitterende straten,
paarse heuvels, witte wolkenluchten
maar de zon - heeft hij me verlaten?
Kijk daar, daar is hij zoals het hoort
Klanken van muziek uit heuvelland
wekken stil verlangen op.…
Wezen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 233 Als de wereld morgen open gaat
vouw ik grauwe wolkenluchten
zachtjes samen en fluister vlug
wat woordjes richting jou
Als de wereld morgen open gaat
breng ik kleine kiezelsteentjes
naar het laatste kruisjespad
waar armen wijd grenzen vervagen
Als de wereld morgen open gaat
verschuif ik het laatste restje zand
en plant een rode roos in…
anne frankschool
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 415 voor neel
zonlicht vloeit in amsterdam
over de rivierenbuurt
tussen uitgelaten kinderen
streelt de schoolmuur
de letters van haar dagboek
in kleuren van wolkenluchten
waar anne zo graag naar keek
trouwens ook niet anders kon
zij verdween voorgoed met de ziel
van merwedeplein en jekerstraat
een trage dodelijke stroom
op deze dinsdag…
Stil wonder
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 425 Alleen in ’t water is nog hier en daar,
een wak, het water helder, klaar,
waarin de grijze wolkenluchten,
weerspiegeld worden in hun vluchten.
In deze stilte denk ik, hoe bijzonder,
is dit grootse stille wonder.…
Rood Jacht
gedicht
4.0 met 2 stemmen 2.542 Het was er niet en nu zit ver in zee
Als wolkenlucht haast vanzelfsprekend,
Een helrood jacht. Je kunt het zien en wil er zijn.
Het is wellicht van balsahout.
Het lijkt niet voor de vaart bestemd.
Is alles er bewaaid met zout?
Gewijzigd is een jacht zichzelf niet meer.…
Zomerhemel
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 54 Wolken spreken vaak
in droom en werkelijkheid
unieke beeldtaal.
Wanneer gevarieerde wolken ontwaken in
een ongeziene hemel waar ze ogen als bolletjes katoen
tegelijk is het bijzonder om hen te zien voortbewegen zodat tijd even
stilstaat en het kind in mij hen een voor een probeert te vangen met de twee handen.
Het zijn net kleurrijke…
Windkracht 10
netgedicht
3.0 met 80 stemmen 10.998 Als alle omstandigheden gunstig zijn
zet ik me langzaam in beweging
dan raak ik op drift terwijl ik zuchtend ondermijn
wat mij belemmert in mijn geliefde tijdsbesteding
Ik jaag door donkere wolkenluchten
die als flarden scherend spoeden
en zie wezens haastig vluchten
voor het gedrevene van mijn felle woede
De enkeling die nog draalt in mijn…
lofdicht ter ere
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 350 de dagen kruipen steeds dichter
bij de dichter, de uren schrijven
zich vol verlichte beelden, tuigen
de woordenboom op, spreken vrij
van wolkenluchten, stukgespeelde
partituur en verse groenten op het
aanrecht, die zich niet alleen laten
eten, buiten wacht nog een volle
moestuin, huilen de hoge dahlia’s
maar ik weet waar jou armen zijn…
Toespraak tot het plafond
gedicht
4.0 met 34 stemmen 6.664 zij het indirect - denk
bijv. aan lichaamshaar, blindedarm
staartbeentjes of in breder verband
het blijven voortbestaan van dichters -
misschien is het evolutionaire voordeel wel
dat het de dolfijn in staat stelt van tijd
tot tijd aan de oppervlakte te komen
boven het water uit te springen
en een blik te werpen op de blauwe
of sterren- of wolkenlucht…
Schaduwvriend
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 741 Daar waar droom en schaduw
elkaar in stilte ontmoeten
voel ik de eerlijke behoefte
jou opnieuw te begroeten
onder die wolkenlucht
bij de onstuimige rivier
van dromen zonder woordverleden
misschien, vriend
is onze vriendschap nu volwassen
niet meer achterhaald
door verleden en vergeten
eindelijk dragelijk in het heden
zwijgzaam, behoedzaam…
Veertjes
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 911 Rozengeur zuiver zoet
douw druppeltjes zo klein
Haar doornen messcherp
kleuren die prachtig zijn
Water blauw water blauw
golven deinen er gedwee
Helder fris geheimzinnig
schitterende woeste zee
Wolkenlucht kleurenspel
zomaar in beweging gezet
Welige vormen welke ogen
als een zacht donzen dekbed
Hoor die prachtige vogels
zwevend spelend…
Ochtenddroom
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 77 Kijk daar gaat een haas snuffelend langs het pad
waar slakken in meerdere soorten ook vertoeven,
de wolkenlucht trilt ogenschijnlijk als espenblad
op de dijk hoor ik kletterende paardenhoeven.…
brief aan jou
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 291 nee, het gaat buitengewoon goed
voor mijn doen, de hele dag geef ik energie-
kaartjes aan iedereen die ze wil hebben,
de rest van de tijd blijf ik in bed liggen,
dromend over schaapjes, wolkenluchten
regenbogen, vliegende schotels die vreed-
zaam door de lucht heen vliegen en verder
slaap ik nog, wat ik daar moet weet ik niet,
maar het…
levensgenieter
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 187 slaapt op bladeren van bomen
in een vies verrotte jas
wast zich in de regenstromen
spiegelt zich in glazen plas
schrijft in modder en in zand
zoekt in de zon z’n klok
maakt van de maan z’n lamp
leest de lijnen in zijn hand
snuift op de ochtenddamp
vreet vrij veel verse vruchten
crepeert soms hevig van de kramp
wuift naar wervelende wolkenluchten…
Weer bericht
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 255 Maar hoeveel beter zou het zijn
als tijd en geld besteed werd ons opnieuw te leren
dat wolkenluchten met verandering van kleuren,
niet zonder reden zijn, maar wij te onbekwaam
het handschrift van 't zwerk te lezen!…
Over de regenboog
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 153 Wanneer namiddag bijna ten einde loopt en
nieuwe avond zich aanwendt, wordt het puur licht stukje bij
beetje minder en nadert de schemer waar dichte wolkenlucht openbreekt
van waaruit een blauw plechtig wordt onthuld waarin enige zonnestralen zich openbaren.…
Als het regent
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 41 Dichte wolkenlucht
helemaal vol met water
de aarde heeft dorst
Hoe het open firmament wordt gekleurd
met een ruim aanbod aan grijs getinte wolken die zich
verenen met elkaar van waaruit doffe ongepolijste druppel als een
prachtige glinsterend, fonkelend stukje vloeibaar glas ontwaakt in het nieuwe leven.…
hoe zij.......
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 358 hond naar de wormgaten blaf
hoe zij de schaduwen verwelkomt
herkent, omarmt, de namen noemt
en onbeschaamd in erkerramen
zich van haar vrieslichaam ontdoet
hoe zij giechelend de sneeuw onhaalt
rijp likt van mijn bevroren armen
verwarm mij, zegt zij, jij bloedarme gendarme
zij die door poollicht wordt warm gestraald
hoe zij kijkt naar wolkenluchten…