inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 70.237):

Ochtenddroom

Als ik denk aan de platanen bij het strand,
voel ik ook een soort weemoed in mij stijgen,
denk verstild aan de pluimen riet als observant
aan de wiegende essentakken die nu stil zwijgen.

Ik denk aan de indringende geuren uit de lucht
na een dag voorjaarsregen gevolgd door de zon,
aan de bramen straks in september in vogelvlucht
die geuren als zoetigheid of landbouwproefstation.

Kijk daar gaat een haas snuffelend langs het pad
waar slakken in meerdere soorten ook vertoeven,
de wolkenlucht trilt ogenschijnlijk als espenblad
op de dijk hoor ik kletterende paardenhoeven.

Ons dorp ligt nog slapend in het uitgestrekte land
hoor, een leeuwerik gaat boven mij al flink te keer,
de zon schijnt goudgeel over menig roodstenen pand
een vogel wiekt weg over de heg het carillon klinkt weer.


Zie ook: https://www.facebook.com/...nnemieke.steenbergenspijkerman

Schrijver: annemieke steenbergen, 12 maart 2020


Geplaatst in de categorie: natuur

4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 77

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)