Alle inzendingen over Zelf gekozen plaats

Het waardige verdriet van zoveel Noren In al die  bloemenmarsen uitgedrukt Maakt dat zijn helse daad toch is mislukt Want overal op straat kun je daar horen 'In ons land is er plaats voor iedereen', In zo'n land wil ik wonen, nu meteen!…

Sterker dan ooit, positiever dan eerst ben ik je niet vergeten Ik heb het verdriet een plek kunnen geven En nu is het goed.…

Thuis had ie stereo in HD En in zijn eigen bioscoop Keek hij films in 3D - Maar zo gauw hij zijn mond Opendeed klonk hij zo plat Als de beeldbuis Van zijn LCD-TV…

neemt zijn of haar plaats en rol in de tijd der geschiedenis in! Het ligt vast, om los te laten. Elk denken, ieder onderhandelen is belangrijk genoeg, om weg te laten.…

Rond zou hij moeten zijn met het perspectief van een circulerende horizon waardoor het daglicht regelmatig het donker vervangt Maar het lijkt of de nachten de dagen meer en meer verzwelgen waardoor het licht nog wel schemert maar de zon niet meer verwarmt Plat, de wereld is plat en als je de rand nadert staat er geen bordje pas op…

Tante Leentje van der Krieke bleef haar leven ongetrouwd en haar nichtje Annemieke vroeg: ~Heeft u dat nooit berouwd zo te leven in uw eentje zonder man over de vloer?~ ~Ben je mal~ zei tante Leentje, waarop ze haar nicht bezwoer: ~Mijn kachel rookt, de goudvis drinkt en Hector blaft me af en stinkt en Kareltje mijn ouwe kat gaat bijna…

ik reis met een steen in mijn twijfelende schoen de andere stapt vastberaden door omdat wij niet anders kunnen ik laat niets anders achter dan de unieke afdruk van mijn onbestemde voeten zegt een stem dat ik plaats mag nemen als ik ergens blootsvoets strand op de wereld?…

was niet dat gras eikenbomen die tot de hemel reikten paddestoelen oneindig veel dat alles was ons deel weet je de zon was gewoon geel de sterren flikkerden in de nacht en de maan helder als glas weet je dat als ik naar je kijk hoeveel het me spijt dat jij part noch deel had aan dat verleden dat jij zult moeten vechten wil jij je plaats…

In de wei lopen vijf ooievaars pikkend rond en ook wat reigers. Die twee groepen houden met eerbied grote afstand.…

ja zijn we jouw kant uitgegaan in de hoop op een gelijkwaardig bestaan het is helaas niet zo gelopen als ik toen mocht hopen ieder heeft zijn eigen wereld gekozen…

dat iedereen begrijpt en dat steeds meer van mij gaat vragen en opluchting geeft tot het laatste steentje verdwijnt omdat er nu een vogel op landt is er gelukkig voor mij nog enkel een plaats in de hemel vrij…

vandaag is de laatste keuze de natuur had hun dagen nog niet geteld toch werd het lichaam onbewoonbaar verklaard gisteren was het Bevrijdingsdag beslissing genomen naar de overkant te gaan strijden had geen zin meer morgen is er even aandacht voor hen de onbekende krabt ongelovig in zijn haren naaste familieleden kampen met een schuldgevoel…

Je hebt je einde zélf gekozen, dat je niets meer om iets gaf. Ik sta hier nu, alleen bij je graf en leg op je steen een bos rozen.…

zij was zijn hele lieve pop haar pop nog in haar hand hij had zijn drive speelgoedauto´s, nu gesloopt total loss door contact met een kindervriend hij kon het leven niet meer aan nooit meer rust, angst en spijt in hoofd en geest gekozen dood, nu voor altijd, hij is een kindervriend geweest…

In grond die ik niet heb gekozen in niemands schaduw helemaal mezelf bekijk en beluister ik de buren Dichterbij kan ik niet komen Mijn takken reiken steeds sterker, steeds verder Kinderen klimmen erin Ze kussen zich lachend een toekomst In grond die ik niet heb gekozen in niemands schaduw word ik ruw en rimpelig In hitte, sneeuw…

Voor jou... o mijn, mijn zonneschijn heb ik gekozen dozijnen rozen dozijnen rozen heb ik gekozen voor jou... o mijn, mijn zonneschijn ze schoten terstond op het sein voor de start uit de grond van mijn hart dozijn na dozijn na dozijn voor jou... o mijn, mijn Valentijn…

Met toevallig gekozen woorden schrijft hij een gedicht dat handelt over een droom waarin hij zelf optreedt als de glorieuze uitvinder van een vreemde machine die dromen voortbrengt waarin hij voorkomt schrijvend aan een gedicht waarin hij met toevallig gekozen woorden handelt over een droom waarin hij zelf optreedt als de glorieuze uitvinder…

Nu is het de tijd van belijden met ons hart op de juiste plaats. Op zandgrond en rotsen hebben wij gestaan; toch radicaal gekozen voor die ene baan. Smal is de weg tussen alles door, leven vanuit ons hart in een tijdloos spoor. Vertrouwen vanuit ons centrum op die ene naam. Hosanna in de hoge, radicaliteit, er is een naam.…

Het aflopen van die plaat over Vietnam in vlieggeluid plaatst de toegift uit een zwarte merel over mijn dak; oorlog aanstaande laat vogels bijeen van steun verluid, gelijk uiteen zwermend als de vredesmars over het rak.…

Zonder naam ga jij geblinddoekt het bochtige pad en de schelpen knersen zonder echo geschraagd door jouw verlangen steeds één tijd, één plaats te zijn. Vluchtiger dan ik wissel jij gedaantes als een hoed en wist geschiedenis voor zij geschreven is.…

Het leek de makkelijkste weg maar ik heb het valse plat genomen.…

En dan maar weer een plaat, men kan niet eeuwig lezen. --------------------------------------- Uit: Van Harte Beterschap, 1983…

Ja dacht de dichter, dat is dat, Magertjes, maar wel lekker plat.…

Een boom kiest zorgvuldig zijn plaats om daar nooit meer vandaan te gaan. Met niets dan zonlicht en lucht versterken zijn wortels hun greep op de wereld en neemt in zijn kruin het overzicht toe. Zonder beschutting wordt het leven in alle seizoenen pas echt getrotseerd.…

Plaats makerd voor de torens, lag triest en verloren, het huisje waar ik eens, was geboren.…

ik wil geen stenen meer op het pad waar het licht van boven valt ik ben het zat niet meer van die grote keien waarvan je in een moment van onbalans zo naar beneden kunt glijden we hebben nu een nieuwe vloer waarbij je puntig piekt op licht van de bron dat contrasterend langs je vliegt in samen cirkelen ronden wij ons plekje…

Werd deze ochtend wakker de rijzende zon in mijn hart een sterrenhemel in mijn hoofd sentimentele vlinders in mijn buik dacht wat doe ik hier in het landschap ik ging die avond slapen de maan naast mijn hart dacht wat doe ik hier in bed in het hotel van de salon moralist lag in de nacht diep te slapen kon niet denken want ik…

tussen jou en mij groeiden rozen waarom dan toch heb jij voor irissen gekozen…

Met mijn eigen oorsprong Had ik niet veel van doen, Anderen hebben die Voor mij gekozen, Zelf stond ik daar buiten - Maar ik moet het er wel mee doen…

Je hebt ze niet gekozen het is veel meer... dan alleen een naam. karakter dat zit in je zo ben je niet alleen... een simpel nummer!…