10380 resultaten.
Subtropisch
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 152 ik zit hier maar te zitten
luiheid druppelt samen
met het zweet
van mij af
wat een absurde
temperaturen
voor mij is dit
een straf
ik verlang naar twintig graden
blauwe lucht
een zuchtje wind
de zon die mij
zacht toelacht
mijn huid lichtbruin getint
ik zie alleen maar grijs
en regen valt met bakken neer
subtropisch voelt…
Herfstoever
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 492 Aan de waterkant, zijn kromme benen
het riet nog zomers, de lucht wat zoet
weerspiegeling, wat ooit zijn leven was
eenden kwetterend, brutale snaters
motregen, een zuchtje wind
handenwrijvend, glimlach lijkend
wat dieper in de capuchon
wenkbrauwen ernstig in zicht
daar ligt de oude roeiboot
dat zijn de roeispanen
je kunt gaan varen…
Met donkerpaarse strik
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 143 hun tijd vroeg
grijze kaarten
met donkerpaarse strik
haar laatste wens
was anders
zij koos voor licht en wit
in samenzijn
met wilde bloemen
die bloeiden aan hun stam
een leven lang
met zorg gekoesterd
tot het aardse zijn voltooiing nam
de bloemen
wiegen samen
op het laatste zuchtje wind
stil verwaait
de handkus
van haar…
Zachte hindernissen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 109 de tocht gaat over één nacht ijs
en lijkt een onverstandige zet
ik ga in eigen gebiedende wijs
zonder dat enige rede mij belet
wat is het dat ik zozeer mis
dat ik denk dat het er ooit was
terwijl toch volstrekt zeker is
dat ik voor een schijnwereld pas
misschien wel omdat ik vind
dat gelukkig zijn niet bestaat
maar is als een zuchtje wind…
niets kan jou nog raken
hartenkreet
2.0 met 16 stemmen 1.183 ben jij storm
die wervelende dreiging
waar wolken breken
in het gelaat van de zon
een druppel regen
koeler dan ijs
in het verstikkend gevoel
dat passie heet
dat ene zuchtje wind
het gefluister
van zoetgevooisde stemmen
waar echte liefde
de dreiging breekt
ben jij mijn alles
in beschermende armen
waar niks meer kan raken
als…
Mijn handen lopen
netgedicht
1.0 met 7 stemmen 254 Broeierige hitte
geen enkel zuchtje wind
mijn handen lopen over het gras
En mijn ellebogen vliegen over 't grind
Warme geborgenheid
Er komt werkelijk geen kou aan te pas
Mijn voeten omarmden je met liefde
't geluk toen ik eindelijk bij je was
Mijn hoofd zwom door de warme zee
mijn dijen volgden het blind
Tot alles op zijn plek viel
omdat…
Concentratie
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 200 vliegt weg bij het minste zuchtje wind
begraaft zich diep onder het zand
laat ik het er maar liggen
omdat ik mijn handen niet vies wil maken
er dwaalt een verloren wereld
afgezonderd van wat niet zou moeten zondigen
probeer ik het vast te houden
ik zal er verder mee moeten komen
focus mijn ogen op aanwezigheid
dwing mijn verstand erbij…
dromen in wit
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 120 de zon was zich vergeten
er was niet één zuchtje wind
wolken hingen in files
boven, in't blauwe gebint
ik kon altijd tekenen
met wolken drijvend op een vlaag
een figuur of wat ik wilde
maar vandaag was alles vaag
het uur hield halt, de dag stond stil
de lucht kon zo niet blijven
tot ineens het grijs wit kleurde
en jouw beeld boven kwam…
Blaas
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 531 Blaas me om
een zuchtje wind
een diepe zucht
Blaas me om
En gun me mijn eigen vlucht
Blaas me vooruit
in de goede richting
over te hoge drempels
Blaas me vooruit
Een stukje verder warempel
Blaas wat harder
en laat het tochten
en laat het gieren
Blaas wat harder
Neem mijn teugels en laat ze vieren
Blaas me op
over…
paniek
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 36 wat als je adem reikt
tot aan het slotakkoord
je hart haar kloppen
zoekt in de doolhof
waar angst geen uitweg kent
de moesson zich laat gelden
op delen van het lichaam die
je bijeen houden, verstikking
in beleving en geen stem die
je tot een zuchtje wind kan temmen
minuten raken uren waar
kwartieren vluchtig in
seconden verdwijnen,…
Dorimahé!!!
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 121 Er komt een zuchtje voorbij...
Die zuilen verbrokkelen opeens
bij het geringste zuchtje liefde.
Zij storten in als een kaartenhuis
bij het geringste zuchtje wind.
Dit jaar vieren wij het laatste kerstfeest
zoals van oudsher. Weg met kaars en kerststal!
Het kindje heeft die stal niet langer nodig;
hij heeft een plek gevonden in ons hart.…
Al lang
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 227 Er komt een zuchtje voorbij...
Die zuilen verbrokkelen opeens
bij het geringste zuchtje liefde.
Zij storten in als een kaartenhuis
bij het geringste zuchtje wind.
Dit jaar vieren wij het laatste kerstfeest
als van oudsher.…
in mijn muze
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 172 dichterbij niet komen
omdat de lucht onzichtbaar is
alleen maar
voelbaar
voel maar
als een zuchtje wind
en het stopt waar het begint
tikken op tik tak gewoon
op m`n gemak
onderweg in dit leven
ik neem niks weg
en zal niets geven
omdat alles nooit stopt
en niks helemaal
eindigt…
Silezië
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 918 Sleurt er zich een zuchtje wind door het hitte-trillend-groen?
Ik sluimer in de schaduw van een eeuwenoude laan.
De grassen wuiven zacht en losgezongen van het water
stromen 's nachts de stemmen van een midzomerfeest voorbij.…
Drempelgevoelens
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 444 Verzwolgen door het rode bruin
Stap ik door een smalle poort
Naar een wereld vol met schoonheid
Waar geen zuchtje wind ons stoort
Vergeten dromen laat ik achter
Nu dit universum zich ontvouwd
Ik niet langer draal in zwart
Maar een verre glinstering zie van goud
Ogen die bespieden mij
Vrij van onrust, ook van angst
Welkom in de dit nieuwe…
Domein van dromen
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 155 blauw is de lucht
geen zuchtje wind
in de zomer van herinnering
een kind speelt
zorgeloos met water
wat schelpen en veel zand
zacht ruist de zee
zijn zonnemelodie uit
het eeuwige getijdenlied
pas later wordt
het strand domein van dromen
liggen wij uren hand in hand
natuurlijk licht verbrand
want wie van liefde weet
vergeet waarvoor…
Eindelijk zomer
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 84 Het kampvuur licht op van een zuchtje wind.
De warme gloed drijft over mijn benen.
Door de maan krijgt de hemel een prachtige tint.
En zijn mijn zorgen voor even verdwenen.
Eindelijk zomer, ik verheug me erop,
want met de warmte komt ook de rust.
De zon geeft ontspanning en een bruine kop.
En geeft energie als je bent uitgeblust.…
Populus tremula
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 56 Zij laten van zich horen,
al bij het minste zuchtje wind.
Zie ontelbare pluizen als een deken,
overvloedig als zij zijn bij vlagen.
Het is de enige sneeuw
die het voorjaar kan verdragen.
Voel de donkergrijze huid
als ruige tekenen van leven.
Volg de weg langs levende zuilen
die schaduwen van licht geven.…
Oogje op jou
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 361 Slokje water
teugje wijn
vleugje liefde
scheutje pijn
Motje regen
zuchtje wind
snufje peper
korreltje zout
Steekje blind
stokje doof
hoofdje stoot
luisje dood
Zwarte tunnel
puntje licht
haartje betoeterd
mondje dicht
Stokje lekker
schepje ijs
vlokje sneeuw
bedje gespreid
Plukje stilte
spatje geluk
golfje heimwee
spoelt…
laatste adem
hartenkreet
3.0 met 38 stemmen 2.650 Laatste adem
In de laatste fase van het leven,
De tijd tikt en tikt maar door,
Maar de kaars van leven is nog maar klein
Het einde is in zicht,
Het laatste vlammetje wordt zwakker
En wordt overwonnen door het laatste zuchtje wind.…
...
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 3.299 wind je weg
zou dragen,
tot ik de lakens voor de ramen hing
en jij zo licht de achterdeur uitging.…
Gas
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 91 Geen zuchtje wind, de zee is spiegelglad
in ‘t Oosten krijgt de kim een gouden gloed
het doodtij hunkert al weer naar de vloed
de maan heeft het op één haar na gehad.
Wat grutto’s zitten spetterend in ‘t bad
zeehondenmoeders passen op hun jongen
een bruinvis maakt wat dolle dwaze sprongen
de kiekendief is ook al vroeg op pad.…
In een omhelzing
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.115 Door een zuchtje wind
Knakte de boterbloem
Van ’t zondagskind
Jong, veel te jong
Maar zo verliefd
Op mij en de bloem
Aangedaan, gekliefd
Ze was enkel in haar hoofd
Waar wolken stapelden
En schapen zwart werden
Enigszins verdoofd
Ik zag dit alles op afstand
Ogen traanden, echo’s zongen
Ik zocht naar bloemen in ’t land
We spraken…
Doodstil bij jouw graf
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 348 wind ademde nog;
Ik zat stil reeds dagenlang alleen
nee, innerlijk hoorde je mij toch…
zij
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 98 wind die
hen verder brengen naar
daar waar zekerheid
zich in twijfel bevindt
ik prijs me om
in haar slagveren
die raaf te zijn
die bij geteelde moed
zichzelf in alle
beglazingen met
verve ontmoet…
SLAAPSTER
gedicht
2.0 met 69 stemmen 17.647 Waar heeft ze dit geleerd, zo vredig
mee te deinen op een zuchtje wind?
Wie heeft haar wijsgemaakt dat leven
zo eenvoudig is? Ze ligt erbij als
hoorde ze muziek. Rust maakt geen
haast, geeft enkel wat zij neemt.
Waar heeft ze dit geleerd, zo stil
haar lijf alleen te laten op een bed?
Een wimper trilt, een hart tikt in haar
slaap.…
Jouw Gedachten
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 746 Een zuchtje wind waait over de zinderende zomerdag
In mijn geopende handpalmen probeer ik te vangen
Jouw gedachten, zo licht als een veertje, maar zo zwaar
Als de zonnehitte drukkend op mijn blote schouders
De oude vlonder kraakt geërgerd onder mijn voeten
Zijn doordrenkte pijlers schommelen door mijn gewicht
Straks zal de textuur van de planken…
Crescendo
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 211 Bladeren aan bomen
langzaam verkleurend
om uiteindelijk
door een zuchtje wind
te dwarrelen op de grond
Worden met een ferme haal
opgeveegd
weg
Wat rest is een kale boom
waarvan takken reiken naar het weinige licht
wachtend op wat komen gaat
Want eens
onder invloed van warmte en licht
zal het leven terugkeren
en zich zichtbaar uiten…
Voorbij
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 776 Het is voorbij
Je zit naast me
je zwijgt
Ik denk aan toen
aan jou en mij
Vleugjes verdriet pompen door mijn aders bij elke hartslag
Stukjes herrinneringen razen door mijn hoofd bij elke ademhaling
Flarden heimwee waaien door mijn ziel bij elk zuchtje wind
Het is voorbij
Maar jij bent nog lang niet uit mijn leven
Je woont in mijn hart,…
Zomer in Holland
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 79 Och, zinderende Hollandse zomerdagen
van rond de vijfendertig graden
zon op tuin en het balkon
zoele bloemengeur alom
en ach, geen zuchtje wind
beweegt de zonnebloemen
met het dorstig hart naar
de hemel gericht,
en o zo tevreden
met het blijde verloop van de dag
waar de lang verwachte stortbui
tussen lag
dat het hete stof van de bladeren…