Alle inzendingen over Zuivere zuurstof

sommige liefdes, verloren, sterven niet blijven tot de dood je zoekt, eindeloos, rusteloos, smachtend in je aderen, je hart en elke ademzucht voedt zuurstof, vuurstof brandend tot het laatste uur tot zelfs ná…

Groeide hoger hoger, nu met bladerdak zo rijk Geeft hij zuurstof en beschutting deze eeuwenoude eik.…

Toen kreeg ik koorts, een hoestje en een piepje, straks sluiten ze bij mij de zuurstof aan. Ach, geef mijn uitgemergelde karkas toch alsjeblieft een bed op een terras.…

Ik huiver bij de gedachte een zuiver gedicht te schrijven woorden, zinnen die altijd zullen blijven. Ik huiver en voel de rillingen over mijn lijf gaan, omdat ik door wil gaan geen moment stil wil blijven staan. Ik huiver en voel me een reclame “zuiver wit”, “zuiver schoon” de volmaakte schoonzoon.…

Die heldere, zuivere klank ze bracht een beetje rust in het tempo van mijn lied Nu is er alleen nog de echo van die heldere, zuivere klank ze galmt voor altijd na op het ritme van mijn lied…

Als er iemand zuiver wilde zijn, dan was ik het wel. Als er iemand zich inzette voor de mensheid: gedurende mijn tijd. Als er iemand wist wat verlies is, had ik het niet meer mis. Witte lelies zijn oorspronkelijk een teken van zuiverheid. Laat ik, me hier in schikken... tot in eeuwigheid.…

Een leven in harmonie met zijn omgeving is pas een volwaardige organieke samenleving; als op de rand van het interne- en externe voortgaan de longblaasjes zuurstof brengen in een circulair bestaan. ( Thema: 'Het zieke kind')…

Haar glimlach maakt haar tot de zon maar voor haar ben ik de maan wou dat ik in haar glimlach verdrinken kon maar mij ziet zij niet staan Haar ogen, glinsterend als zuiver goud lood is wat ik ben als ze naar mij kijkt een twinkeling, weet dat ik van haar houd maar niets is waar ze mij mee vergelijkt Eén levenslust van een draak die…

Je bent mijn zuurstof Mijn h2o Waarom mis ik je nou zo...? Je neemt niet op, als ik je bel Hallo,,? Hallo..? hoor je me wel? Er zit een muur tussen ons Of eigenlijk een scherm Want ik zie je wel Kom er gewoon niet doorheen..…

Verhard door de hardheid van de wereld Ontzield en ijzig koud Bedwelmd door een giftige atmosfeer Verstikt door het gebrek aan emotionele zuurstof Gevangen door een zelfgebouwde muur Vertwijfeld over wat is en wat was Verdwaald in een doolhof van gevoelens Verbannen van het liefdes licht Verloren, maar niet onbegrensd.…

soms is er een vonk die open spat in smeulend vuur uit een stronk die al tijden ligt te roken zich niet wil overgeven maar in warmte toch ontvlamt wist niet dat vocht en ochtendkou haar zo verlamt jaag de liefde aan met zuurstof en de zon we gaan voor deze lente kom…

Philips gaat vierduizend banen schrappen Voor al die mensen is dat vreselijk sneu Een fout in het apparaat voor slaap-apneu Doet Philips nu zelf naar zuurstof happen En ook al kon je het misschien verwachten 't Geeft toch weer heel veel slaap verstoorde nachten…

Vannacht werd ik wakker en dacht aan onze wereld. Aan de puinhopen dacht ik, die ook groene mensen maken. Aan al dat plastic dacht ik, dat we in onze oceanen storten. Door het putje van onze douche, dat op een afvalwerker wacht. Nederig kroop ik op mijn knieën, met een borstel en wat groene zeep. Een groene denker ben ik dacht ik. Ik…

Zo lang al verbleven Op het vertrouwdste nest, Alles dat eigen is Misschien wel te eigen geworden; Tijd om te veranderen van tableau, Nieuwe zuurstof te inhaleren, Hersens te laven aan nieuw Gedachtengoed, te ontdekken Dat het ook daar goed is Om te verblijven, Home is where the heart is…

Mijn stilte omringt door één ademhaling in een gevangenschap zonder jouw zuurstof die kern beschermde altijd onze uitvlucht wat nu het eindstation heeft bereikt.…

De voorraad zuiver water? Niet zo ruim. We moeten tijd en euro’s investeren in zuiveren, beluchten en filtreren. De pluimveehandel krijgt van mij een pluim. Ja, toont u alstublieft wat meer begrip voor al dat extra water in uw kip.…

betongrijs kwam na het kantoorgrijs wou hij wegvliegen op reis had hij nergens naar toe te vliegen in dit bureaucratenland zijn aktetasje in de hand zijn paraplu met straalmotor openklappen als om te stuntvliegen wou hij vliegen en ijl in de lucht zonder promotor of vluchtsimulator steeg hij op naar de maan een masker opzettend in de vlucht met zuurstof…

Zuivere galmen weerklinken.. Galmen van vreugde.. Weerkaatsen in het licht.. Dwarsfluitgeschal.. Gaat over het land.. Tot ze vervallen in de briese wind.. Galmen van blijdschap.. Galmen van verdriet.. Iedereen geniet.. Van de zuivere galmen.. Van de dwarsfluitmuziek..…

Het doel van zogenaamde koffieronden Is de verdeling van de rijke buit. Men komt er tot een unaniem besluit De oplossing wordt meestal gauw gevonden. De koffie, die men daarbij dan serveert Is `oploskoffie`, maar dan wel `verkeerd`.…

Een fluistering van stilte Schemering in de nacht Sterren die intens stralen Maanlicht zo zuiver zacht Het strand stil en verlaten Alleen het ruisen van de zee Zachte golfjes in de branding Nemen mijn gedachten mee.....…

doeken wat zie je toch in mij met je zachte ogen wie staat er niet voor jou in de rij alsof ze naar je toe worden gezogen mijn voelen heet denken in onbewaakte ogenblikken maar jij hoort stille wenken achter mijn lach van snikken je schenkt rust in een som van tellen mijn demomen zijn dan gesust en voel mijzelf, even bevrijd, in zuiver…

zuiver zoek ik de zalige snaar dwaal met mijn hand door je haar haal mijn strelende hand over je huid dwaal tussen verbruid en bruid je nee is zielig eeuwig zonde als we dit niet afmaken konden zouden we zwaar en zinnelijk genoegen toch werkelijk nog even moeten proeven je keuze is reuze je bent mijn wonder…

De morgen is zojuist geboren en schittert in het ochtendgloren haar pracht en praal nog niet verloren geen mens behoort deze zuiverheid te storen... Het is de glimlach van de schepper en mag ons toebehoren...…

Zachtjes tikken seconden de naalden rond langs pennen groeien patronen van de jaren waarin je onbelemmerde liefde is te ontwaren tussen de lijnen en motieven van de achtergrond langzaam lussen de uren zich uit knopen tussen stille handen, die op zichzelf gelaten automatisch doorgaan als je lippen praten stellen wijsheid, strikken kennis, blijven…

iets zeggen Over iets wat hij nooit heeft gekend Altijd en eeuwig heeft verlangd Maar nooit heeft ervaren Mag ik oordelen over iets Wat ik nooit heb beleefd Zou ik alleen de goede kant zien Of juist het negatieve Kan ik iets verlangen Als ik niet weet wat het is Mag ik huilen in de nacht Over iets wat ik niet ken Is mijn oordeel zuiver…

begraaf mijn tranen op het strand met zachte streken van je hand zodat ik nu eens kan vergeten de geheimen van niet-weten die mijn leven domineren als een tij dat niet te keren krachtig beukt op kademuren alle dagen, alle uren van mijn onvolkomen leven dat ik eens terug zal geven zodat de Man die tranen spaart de mijne in het zand ontwaart…

zijn soms boorputten die water geven aan begonnen sporen sprak ik met een zweem van lege wind hij zocht bevestiging in mijn ogen in plaats daarvan greep hij in zijn broekzakken vol gulle giften die hij jaren geleden al wou schenken 'Zie wat ik hier heb, alles weg te geven, maar niemand die weet wat ik waard zou zijn, want ik wil het zuiver…

ik heb alles uitgeplozen weggedaan in dozen wat niet van waarde was zaken waar ik ooit om heb gegeven die deel uit maakten van mijn leven zij bleken enkel franje versierselen van een andere tijd gekocht uit onbenulligheid ik kijk nu om me heen en nee ben niet alleen jij bent bij mij gebleven storm en rotsen getrotseerd de zuivere…

Woorden, klanken, laat alles wat mijn hart binnenkomt van haar zijn Laat voortaan alle letters, alstublieft in zuiver paars zijn.…

jouw integriteit bleek een façade met het naken van de winter viel jouw masker als krakelee uiteen in ontelbare stukken schone schijn welke het daglicht niet kon verdragen je verpulverde zienderogen langzaam daalde het stof neer…