4606 resultaten.
De top
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 374 onvermoeibaar zwoeg ik voort
de weg is lang en zwaar
obstakels vliegen rond mijn oren
mijn hiel prikt in een blaar
elke rots en kei
versperren delen van mij
spreken me aan
ga heen, vandaan
ik verman me, stap door
volg verbeten het spoor
geef als het ware
mijn leven voor ’t hare
zij is onweerstaanbaar
en weet van geen wijken
maar…
Het zwellen van zwart
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 915 niet langer dan even
of wat meer, beet het kwaad
in mijn gezicht
als begin van zwart,
plekken zonder glimlach
op braakliggend land
diepe nachten werden geblinddoekt
en door waanzin ontwikkeld
toen ik huilde om mijn huid
en de dagen vervloekte
van sterven
ik had geen verweer of wereld meer
slechts aarde
als vingertoppen, afgesneden…
Het leven
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 903 Soms wil ik niet door, maar dan bedenk ik mij,
Ik moet doorgaan, soms lukt dat aardig met mijn vriendinnen erbij,
'Tuurlijk, soms heb ik het moeilijk, maar dat is het leven,
iedereen heeft het zwaar, maar we zullen het overleven!…
zware stemmen
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 634 ik deed het voor jou
en telkens weer
die moeheid
op zoek naar slaap
achter het bekraste engelenraam
kriskas kruipend door de uren
die alleen ’s nachts de spiegels
bedekten met stenen
van opgestapelde zondes
en na afloop
wanneer wind mijn naam deelde
met de dood, het dorstend antwoord
gaf
zonk de stilte opnieuw
in bomen…
Afronding
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 358 De ronde van Bergen aan zee
was heel zwaar en dat viel 'm niet mee,
maar uiteindelijk vond
hij zich niet meer zo rond,
want hij deed aan een afvalrace mee.…
Limerick 2
hartenkreet
1.0 met 7 stemmen 338 Ze kocht een sigaar,
zo groot, en zo zwaar,
Dat hij hem doormidden moest zagen.…
Dode knuffels,
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 211 Kinderen wachten eenzaam tussen wier en stenen
door ziedende hemelvrachten puin en water
rusten dode knuffels aan hun schenen waar de
levenden halsstarrig beschutting zoeken en moeders
radeloos naar geliefden die zijn verdwenen en geteld
het naakte licht slaat dreunend om zich heen.
Het tart elke beschrijving zoveel gewikkelde doden
later…
Golf van succes
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 158 De golf van het succes is niets meer dan een illusie.
Wanneer de voeten het contact met de aarde verliezen,
verliezen we onszelf.
Voor wie het succes naar het hoofd stijgt,
is het als balanceren op de punt van een potlood.
Hoe langer je het volhoudt des te zwaarder het wordt.…
zwaar bewolkt
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 240 alles gaat gewoon door, het vergeten
waarom ik hier ben, de waarheid die het minst
op mij lijkt en het onderscheid tussen minder en meer-
maals mogelijk in het spreken, het tastbaar binnendringen
in het niet-gedroomde en de absolute zekerheid dat het wachten
een voortdurend afscheid is, steeds duidelijker in de wolk die ik ben…
Vast
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 96 Ik loop steeds weer vast
het stoort mij zeer
ik zoek in de woordenkast
het lijkt eindeloos te duren
ik vind niet de woorden
maar die kille uren
zij staren mij aan.…
Over het hoofd
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 118 personen
hebben in deze fase zijn kwaliteiten
weten de belonen
het is de vraag of zij hun ware gezicht tonen
als hoofd van dit land
vertoont hij in zijn perfecte rol
nog geen kreukels
geen schram
hij toont geen trillende lip
even een
hand door zijn haar
waardoor hij laat zien
als herkenbaar mens
de leiding van dit land
valt ook mij zwaar…
VONNIS
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 186 Beste heer we hebben voor U een slecht bericht,
we hebben U onderzocht, uitvoerig en gericht.
U bent door de ziekte Amyloïdose getroffen
en gelooft U ons maar dat is niet boffen.
Agressieve plasmacellen hebben uw organen aangetast,
uw nieren en hartspier zijn hierdoor ernstig belast.
Deze ziekte is zeldzaam en bij de meeste artsen onbekend,
dankzij…
Mijn liefde
poëzie
4.0 met 1 stemmen 827 Mijn ziel werd zeer zwaar beproefd,
Mijn hart ziek en diep bedroefd;
Mijn gemoed heel somber, kil en koud,
Mijn trekken vaal, moe en oud.
Mijn leven gaat nu doelloos heen,
Ik leef, doch ach, in vrees alleen;
In kwelling, onrust, angst en nood,
Ik verwacht niets meer, alleen de dood.…
Antimoon
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 86 er bevolkt mij een lichtzinnig gemoed
zelfs nu luchten zwaar op daken leunen
ik doe me aan schijngestalten te goed
teneinde op rauwe voet te steunen
luister, daar krassen zielen zich een weg
langs erfgrens, Hoogmoedse Hymnen
gezang, hun aller koppen boven de heg
misschien om te zoeken zonder te vinden
vroeger waren er nog eens tijden…
Bacchus
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 194 Een vrolijke god, genaamd Bacchus
Orakelde in amfibrachus:
"De mens loopt te mokken
En noemt dat betrokken
Mijn raad: drink in godsnaam, en lach eens"…
Onheilspellend gevoel
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 101 Mijn gevoel zit me dwars en tegen.
Onheil voorspellend lijkt het uit te spreken.
Alsof er dingen zijn die voor me worden verzwegen.
De gedachte lijkt de hele tijd in mijn hoofd te zijn gebleven.
Om samen met mijn onzekere ik tegen mij te spelen.
Alsof er iets is dat er word gezegd alleen wel in delen.
Dus zoek ik daarvoor naar een realistische…
Niet doen.
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 477 Hartendief, mijn meisje lief
Dit kan je toch niet maken
Gevochten voor je als leeuwin en tijgerin
Je leven gered, zoet hebbeding
Troost in nood en lachebekje zo innig met elkaar verbonden
Meidje, met rood geweende kijkers ben 'k toch zo machteloos
Dit kan je toch niet maken
Slapen of eten doe ik ook niet meer
Kaarsjes staren me verbaasd en…
in het aanschijn
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 322 in het aanschijn van
een reeds te vroege geboorte
groeien tussen nagelaten generfde blaren
van een voorgaand najaarssterven
knoppen aan mijn bomen en
zie ogen naar een gemiste winter staren
niet dat mijn gemoed
eerder zal opfleuren in dromen
of dat ik eerder het licht zal erven
de schaduw lijkt dat nog te bewaren
wat niet is zal…
Waterlanders
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 176 De zee golft mee op ruige vinnen
verwekt het duin in schuimend zand,
getuigde pluimage aan de offerrand,
uitdagende normen der dorpse minnen,
in uitgebleven beminden, jaagt in
angst de afslag binnen, vallen diepe
stilten, niet in tonnen aangekant,
stromen tranen over het gewelfde waterland,
wekken klokken het gemoed er droeve zinnen,
het…
wakende rust
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 183 ik spreek zoals angst
niet is te rijmen en volle wolken
mijn bestaan dreigen te overvallen; de dagen
zijn de psalmen uit een onware bijbel
trots is als water zonder zichtbaarheid
ergens waakt de rust en stilt
mijn honger naar driftige lusten
het leven raakt het vuur en omhelst
het gevoel in een diffuus ogend licht
gelaten zegent het gemoed…
Een vrolijk gemoed
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 91 Een vrolijk gemoed natuurlijk
en ongedwongen.
Niet kunstmatig of met het medicijn
voor het moment gewonnen.
Het kruid is soms bitter en een hart
soms gewond. Maar elke dag klopt het
vele slagen in het rond.
Zulk een inspanning zo essentieel;
vraagt om verstand en vertrouwen
in de mens als geheel.…
naderend
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 73 de vallende avond lijkt op uitstel,
op verlengde speeltijd, op aankomst
met onbekende vertraging
in deze ogen blinkt een hemelzucht,
even later passen eendagswolken
met gemak in hun jachtvelden
wie zwaartekracht van licht kan verdragen
leest een donkertalig gedicht, scheert
de wol van zijn luchtledige schapen…
het hart op de tong
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 578 een hart zwaar als lood
en een heel vol gemoed
groot de deceptie
je hebt het niet gedaan…
Klotsend gemoed
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 1.337 Mijn klotsend gemoed
Lukt het niet
Te klimmen over de horizon
En vat te krijgen
Op het woordenboek van
Deze geërfde ziekte.
De zoutige substanties
Botsen met de zuiverheid van
Gewoontes en tradities,
Laten mij geen keus.…
Gevangen in gemoed
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 257 Opgesloten in het huis
van mijn geest
knellen van vragen
hoe en waarom
zie ik zelf niet meer
ziende blind
hoor niet of
slecht luisteren
alleen de wind
rondom draaiend
laat nog enkel
woorden toe
licht verdwijnt
zacht naar beneden neer
donker wordt het duister
geluid heel stil gesloten
wie was ik
waarom niet blij
contact verstild…
Gemoed een stapje voor
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 831 welke stemming ik ook ben
Als jij je arm om me heen slaat
voel ik me meer dan geborgen
En over wat ons nog te wachten staat
maak ik me dan absoluut geen zorgen
In welke stemming jij ook bent
Je weet, ik bied je een luisterend oor
En een warme arm, en als ik daarbij diep
in je ogen kijk, met een glimlach op m’n gezicht
ben ik elk ongelukkige gemoed…
gemoedelijk werk
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 234 ijs in het schilderij
als witte pels
onder schaatsers
die compositie
is een begaafd
portretkunst
zij scherpt het hoofd
bladstilte sijpelt ijl
binnen als warme stippen
schaduw trekt blijmoedig
over het platteland
dat uitgeslapen ligt
velden vormen fietstochten
langs een rustig bestaan
en brengen appels mee
blaren helen…
Aanzwellend gemoed
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 101 Wolken die zo zwaar wegen
dat ze wijken onder hun gewicht.
Weggespoeld door louterende regen
in warme druppels op mijn gezicht.…
het tij van het gemoed
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 37 huilen vaak nader brengt dan lachen
doet ons af en toe het geloof wankelen
dat het morgen wel weer beter gaat
ons een antwoord zoekend op het waarom
van naar de overkant veel te vroege reizen
geven wij de wind snikkend onze tranen mee
waarin de herinneringen in regenboog stralen
liggend op het strand van onstuimig leven
stroomt ons het gemoed…
Tranen
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 618 Tranen zijn de zalving voor ons gemoed…