2948 resultaten.
Canonnenvoer
snelsonnet
3.0 met 2 stemmen 149 Ach jee, de canon moet weer op de schop
Te stoffig, niet veel schaduw, heel veel man
Teveel van toen, te weinig nu en dan
O politiek correcten: houd toch op!
Want ons verleden is geen plat du jour!
Geschiedvervalsing ligt weer op de loer…
VN-Verdrag inzake de rechten van personen met een handicap.
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 123 2006 de VN neemt het verdrag aan
2007 Nederland ondertekent het verdrag
2010 de Europese Unie onderschrijft 't verdrag
2016 onze 2e Kamer ratificeert om m.i.v.
2017 minimale aanpassingen te garanderen
Nederland toont haar kruideniersmentaliteit
om het bedrijfsleven niet op kosten te jagen!…
De dag van de arbeid (I)
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.923 © 1-5-2000
een aanpassing in mei 2005
voetnoot:
http://www.youtube.com/watch?v=Fm_AmAs02rc…
Een uur eerder
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 151 Zal hij zich ook aanpassen aan één uur vroeger kraaien.
Ik denk het niet, hij is altijd mee met het ochtendritueel
Hij oefent dagelijks zijn geluid
om antwoord te krijgen van zijn soortgenoten.
Onze biologische klok doet ons ontwaken
als gevolg van een ritmische gewaarwording.…
een uur eerder
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 147 Zal hij zich ook aanpassen aan één uur vroeger kraaien.
Ik denk het niet, want hij is altijd mee met het ochtendritueel
zijn kraaiende roep aan het oefenen,
om antwoord te krijgen van zijn soortgenoten.
Onze biologische klok doet ons ontwaken
als gevolg van een ritmische gewaarwording.…
Een ECHT Sinterklaascadeau
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 618 Ja, dat weten we
en we vinden het al jaren niet leuk
Oke, misschien moeten we
de traditie dan maar iets aanpassen
Dank jullie wel, het is fijn
als anderen rekening met ons houden
en als de armen van Sinterklaas zo groot zijn
dat wij en onze kinderen ook
onbezorgd
het feest mee kunnen vieren…
Afspraak
gedicht
2.0 met 275 stemmen 48.570 Luister niet hoe het in mijn bast beestachtig bonkt en reutelt,
hoe de kanker daar snel nog even aan mijn botten sleutelt
en kijk niet in mijn ogen die gebroken in hun kassen
zich aanpassen aan het aardedonker
van wat geen nacht zal zijn.
Laat mij achter in die kamer, alleen.
Want wij twee mogen enkel van het leven zijn.…
De steenvis
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 212 Ook hij kon niet om Darwin heen
en aanpassing werd het adagium.
De meeste Zoo-bezoekers die passeren
missen de vis al op het eerste zicht
wat niet bijzonder weet te motiveren,
waarop het oordeel ‘leeg’ al snel op tafel ligt.…
parallel met de A44
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 420 alles in harmonie
met de grondsoort vredig in superbalans
zich voortplant groeit en prachtig bloeit
terwijl ik daar devoot toezie naast mijn fietsie
en achter de heg raast het verkeer in haast
ik sta er werkelijk bewonderend naast
en realiseer mij dit is geen slome illusie
de natuur er naast is zeker niet verbaasd
ik zal me dus ook maar aanpassen…
Gedicht van een moeder
hartenkreet
4.0 met 23 stemmen 2.315 kennen
Toch bleek je anders
We moesten er wel aan wennen
Je was ouder van geest
En rijker van ziel
Die deze wondere wereld
Niet zo beviel
Je dacht dat je was geboren
Om te leren
wat je nog niet wist
Ze hebben zich daarboven
kennelijk vergist
Je leerde jezelf talenten
Maar je werkelijke talent
liet je onbelicht
Door de druk van aanpassen…
Adem van de zee
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 149 adem van de zee
streelde het lichaam en de ziel
je gaf je over met ontroering
de euforie van geluksvervoering
heelde door haar macht de kracht
want zij haalt alles uit de bron
daar verdween de grens die ik verzon
in eindeloosheid
wenkte stralend licht het vergezicht
naar kwaliteit van leven
daar aan de zee
vloeide liefde tomeloos in een…
voor Joop van Tellingen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.180 weer plaatjes te schieten maar
diep in zijn hart schiet Joop toch het liefst plaatjes
van soappies met dubbel D tieten
door Joop van Tellingen wil je geflitst worden
hij hoort namelijk bij de flits/gestoorden
en is daardoor de enige paparazzi met klasse
en ik heb zelfs gehoord dat er BN-ners zijn
die voor Joop hun heg hebben laten aanpassen…
Oogopslag
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 551 Geluk resoneert nou eenmaal grillig
haar aanschijn straalt verlangen uit..
meer ingetogen dan met vooruitziende blik
schemert zij licht bij de nacht,
verscheidenheid ligt besloten,
in de geborgenheid van gedachten
een teder begin daagt haar karakter uit
warm en wild, weerbarstig als altijd
haar mond zacht toegeknepen,
ontembaar haar sprekende…
Levensmaatje...de dood!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 238 Ik heb de dood 'n plekje gegeven
een plekje aan mijn zij
zo volgt die altijd mij
en went steeds meer aan 't leven!…
Over stromen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 89 Over stromen
Zelfs wanklank is op muziek gericht
leert de juiste tonen horen, zoals het
zou moeten zijn, volmaakt met barstjes
Jij hebt de bamboefluit aan jouw mond
gehecht, lippen gestulpt, ogen gesloten
de wind uit het zuiden laat zich beluisteren
Hoor het zingen van rivieren, die uitstromen
in zee, zoet en zout met zich laten mengen…
Toen ons kindje glimlachte
poëzie
3.0 met 18 stemmen 6.821 Toen hij geglimlacht heeft, 't eerst van zijn leven,
kwam hij uit verre, stille landen zweven.
Daar had hij geen gehoor en geen gezicht,
en leefde alleenlijk bij inwendig licht.
Daar is het eenzaam en geen enkel ding
wordt er verwacht of laat herinnering.
Alles is daar zeer ernstig, en de nacht
heeft er geen weemoed, en ook niets dat lacht…
'k Zit met mijn lamme benen
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.264 'k Zit met mijn lamme benen
in de asse van een stervend vuur.
Ik bid; mijn vrienden wenen;
en 't hangt mijn keel uit op den duur.
Zal ik mij dan vervelen
met langer Job te spelen?
De schoonste lol, de liefste lol
maakt op den einde dol.
De schapen moet men scheren
en de ezels moet men slaan, ja slaan.
Zo wil 'k, in alle…
O BLIK VOL DOOD EN STERREN
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.649 o Blik vol dood en sterren,
o hart vol licht en leed.
De dag is spijtig verre;
de nacht is hel en wreed.
Mijn mond vol wondre smaken
die géne vrucht verzaadt.
Niemand, o hunkrend waken,
die langs mijn venster gaat...
Wij zullen nimmer wezen
dan Godes angst'ge wezen.
- God, laat ons waan en schijn
dat we Uwe wezen zijn.…
Rozenbottels
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 910 Vuurboetsduin ontzie mij niet
wanneer ik hier uw ziel geniet
met ogen van een kind
dat droomt van overzeese buren
van lantaarntjes op zee
in wat het Vlie hier achter liet
in kokkels van verdronken land
die dreven op een zeemanslied
waar ik als kind U nader riep
met moeder, zusje, vader liep
over dit land van Stortemelk
waar ik stil stond…
Duinenkust
snelsonnet
2.0 met 12 stemmen 437 Een kekke kuil was ’s avonds al gegraven
zodat ik vrolijk mij erheen begaf
maar weldra stond ik stil, verbaasd, zelfs páf:
Er lag een jonge vrouw vol overgave
Ze rook naar zout, zand, zee, had ik wel lust?
Ik ging, maar ja… alsof je duinen kust…
Dichter dan...
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 283 hij veert op die nacht
het zijn weer de dromen
hij kent ze als zijn broekzak
och, waren ze te schrijven…
de ochtend, de uren
een merel kraakt een tak
bladgoud ritselt
o, laat nog even die stilte blijven
vruchten smaken zoet
op brosse beschuiten
thee dampt geurig warm
ademwolkjes tekenen het glas
hij veert op, schuchter nog
zijn hand…
Grafschriften...
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 87 zagemeel al vissenvoer
verzonken in vale vijvers
doorboorde eksternesten,
onttroonde kruinen,
verlaten lijsterplaatsen
alleen kraaien krassen
de ziel met grafschriften
anderen dan ik vergeet je niet
landman gaat stil voorbij
hier rust een leven
totaal vergeten
laat me zonder vergeven
vergroenen door regen
en ontij
mijn naam…
Zelfstandig
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 153 Katwijkers aan zee zwoegend in de zee
Algelovig, hardwerkend en duurzaam tevree
Tegenover de City That Never Sleeps met daarin
Wolkenkrabbers, Wall Street, Queens en Brooklyn
IJverig leven de twee werelden naast elkaar
Komen nooit samen; er is geen fusiegevaar…
Morgenland
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 168 Als de donkerte zich
op rukt tot aan de
ramen en deuren
van mijn huis,
dan haal ik
mijn kracht
uit de luwte
van het Morgenlicht.…
Mijn Koude Namiddag
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 245 Zittend bij het raam
Kijk ik in de late winterzon
Bomen kaal, planten dood
Dat is wat de winter vormt
Zittend bij het raam
Schotels op de daken
Ontvangen levenloze energie
Waarmee mensen zich vermaken
Ik kijk naar je raam en wacht
Denk aan het moment dat jij daar stond
Denk aan het gelukkigste moment dat ik ken
Ik kijk naar je en je lacht…
In waarde laten
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 131 Laat een ieder in zijn of - haar waarde,
soms kost me dat moeite echt waar
want voor de tweede keer in slechts een week,
staat daar weer een Jehova- paar.
Niet slechts eentje, twee of drie,
met zes man sterk
staan ze voor mijn intercom,
bekeerd ben ik al en echt niet dom!
Maar als zes man voor mijn
Cameraatje komen staan,
dan…
God ik wou ff praten
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 389 Zeg God, ik wilde eens vragen,
waarom gebeuren er alle dagen
van die nare dingen?
Ook wilde ik U vragen,
waarom er alle dagen,
mensen vergeten te lachen
en te zingen!
Dan nog de vraag,
waarom God kwam er weer
een vliegtuig
donderend omlaag?
Kunt U me uitleggen,
of op zijn minst laten weten
of zien, wat de zin is
van zoveel…
jouw foto
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 326 Die foto van toen
Herinnert mij aan onze eerste zoen
Ik heb je lippen toen geproefd
Je zachte huid gevoeld
En diep in je ogen kunnen kijken
Je geur was als een bloementuin
En je haar streelde mijn wangen
Het was allemaal zo fijn
Wat kan ik er naar terug verlangen
Joop Bonnemaijers…
Ketting van gedachten
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 317 Woord gekozen
woord.
Gegoogled
gewikipedied
gespeld
gehoord.
Mijn land
is in slaap.
Het gaat nooit weg,
het is te veel
in mijn hoofd.
Verdwaald in de tekst.
Te veel woorden
geschrapt en geschaafd.
Heerlijk spel.
Nooit klaar.
Restjes
woorden;
Ze slapen nu.
Nooit helemaal
weg.…
Geen spijt
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 360 Kunde of ware onderlegdheid, ieder beschikt over zwakheden
Wel ook over zeer sterke punten, hen dus aangewend.
Door de jaren heen leerde ik zeer aandachtig te luisteren
In onze digitale wereld echt niet meer aan de orde, zo evident.
Vaak machteloos aanhoord al kon ik helaas weinige troost schenken
Ik brand vandaag nog een kaars voor jou; bekjes…