Dichter dan...

hij veert op die nacht
het zijn weer de dromen
hij kent ze als zijn broekzak
och, waren ze te schrijven…

de ochtend, de uren
een merel kraakt een tak
bladgoud ritselt
o, laat nog even die stilte blijven

vruchten smaken zoet
op brosse beschuiten
thee dampt geurig warm
ademwolkjes tekenen het glas

hij veert op, schuchter nog
zijn hand glijdt naar de pen
hij wil gedachtes draperen
dat wat ook eens was…

-

de middag, de tijd
een merel kraakt een tak
de dichter blijft schrijven
o, laat nog even die stilte blijven

... Aan een dichter ...

Biografie van deze schrijver

eenzaamheid emoties

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 4 stemmen 283