122 resultaten.
De laatste droom
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 946 Duistere nachten
Beklemmen mijn oude ziel
Angst voor het moment
Wanneer er niemand weer zal wachten
Mijn vleugels spreid ik nog één maal
Zwevend naar die mythische plaats
Zonder angst of ademnood
Waar ik kan wachten op de dood
Wakker worden voor de laatste keer
Mijn dromen herinner ik me niet meer…
La Paay
snelsonnet
3.0 met 28 stemmen 814 In Playboy gaat La Paay weer heerlijk bloot
De derde keer toont zij haar rijke gaven
Waar mannen van genieten: stouten en braven
Geraken bij het zien van haar in ademnood
De vaak vergeten groep gerontofielen
Raakt zij nu in ’t diepste van hun zielen.…
Zingen
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 1.882 Ik zing in mijn hart
een stille noot,
van mijn emoties
geraak ik soms in ademnood.
Geen mens die zonder
een lied kan leven,
het zijn de woorden
die warmte geven.
Stiltes die je bereikt
op de klanken van muziek,
trillende snaren
beroeren je verdriet.…
achter de schermen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 131 verkleur je zicht naar vrije
wolken…
door dit glas lijkt het niet veel
jouw ademnood verrast
je keel
als razzia’s de straat
bestieren
veiligheid voelt zo beperkt
het werkt niet, als een ander
onderduikt – en stikt-
het riempje strikt nog
rond het hoofd maar toch
je hebt er altijd in geloofd
dat ooit de lucht jouw
adem sterkt…
Verbroken Zegel
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 67 depressie kan verworden
tot sluipmoordenaar
zij dringt ongevraagd binnen
in schijnbare veiligheid
waar wijkplaats zou zijn
het benauwende net
wordt aangetrokken rond
resten levensblijheid
duister groeit tot
morbide zwart, verstikkend
is de ademnood
angst gruwt met golven
hoeveel kan een mens verdragen
vóor hij het zegel verbreekt…
Aangedaan
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 88 Zweverig droge denker
met jawoord getakt
witte vredesduif
het is zo donker
mijn lief zo donker
doch spitse komeet
waar aan de maan zich warmt
tot dat het nieuwe licht verlicht
het masker valt
scheerslags langs dodenmasker
ademnood verwoest de kruin
van een oeroude boom
het is donker
zweverig zuur en nat.…
Geen uitleg
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 537 Ik kan niet uitleggen hoeveel ik om je geef
Dat is niet uit te drukken met woorden
Ik kan niet uitleggen waarom ik voor je leef
Die vraag kan ik niet beantwoorden
Ik kan niet uitleggen hoeveel ik voor je voel
Mijn gevoel is te groot
Ik kan niet uitleggen wat ik bedoel
Dan kom ik in ademnood
Ik kan niet uitleggen hoe graag ik ook vertellen…
zo hopeloos, soms
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 964 woorden als zandkorrels en al lang
is alles haar en huid en bitter
zoet doolt het hart in hemel
verdwaalt de maan
één enkele zwaluw
maakt nog niet de lente
- zegt men - ook niet in duikvlucht
over zinderend asfalt
soms hebben liedjes ademnood
waar schaduwen vallen in de schoten
is er noch hand noch mond
en breekt het blauw.…
- Overlevingsstrategieën -
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 95 overlevingsstrategieën
reanimeren
gedachten na de dood
doodgeschoten,
ondoorgrondelijk
weggestopt en begraven
de koele brise verandert
in een zinderende hysterie
vat ongrijpbaar licht
de dag schuift somber
tot aan de rand van de dood
jaren vinden bevrijding
uit innerlijke ademnood
betrachtelijk
als kinderlevens protesteren…
Graandromen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 89 Jij was niet in mijn landschap
toen ik aarzelde en zon scheen
je kwam ook niet bij rivieren
toen twijfel toenam
liep ik over de brug
overdonderd door werkelijkheid
uit jouw droom, klom ik
alles nam toe in intensiteit
jouw schaduw zag ik wolken tellen
er viel stilte over landerijen
ik ademde, jij was in ademnood
in mijn droom die uit…
Verpleeg ster
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 86 Ze weet niet meer
wanneer dagen verdwenen
slechts uren verschenen
verpakt als de nacht
vermoeid en verlamd
maar toch snelt ze voort
langs ogen die vrezen
en leven in ademnood snakt
veel te vaak is verlies
als een dovende kaars
als een zucht
die eenzaam vergaat
nog één keer het laken verleggen
voordat ze de kamer verlaat…
dromen
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 537 Ademnood
Voor ogen de dood.
Je wroet door het
onherbergzame.
Moe en uitgeput,
verwarrend kom je overeind
Gelukkig
mijn droom is ten eind.…
Blauwbloedstolling
netgedicht
2.0 met 49 stemmen 41 moment dat
evenwel geen
diepte toestaat omdat
contact is geblokkeerd
vage dweperigheid
heeft ook de geest
gegeven omdat
die uitstraling geen
bron van leven heeft
meteen weer
vingers aan de knoppen
ogen kijken het rood
uit hun doppen om
de rigoureuze stuipen
te ervaren
van aards laatste
apocalyptische
blauwbloedstolling
en fatale ademnood…
Tsunami van emoties
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 122 het lijkt op vluchten
alsof de wereld achter hen vergaat
men wringt door alle bochten
een val kan de allerlaatste zijn
er is geschreeuw
de tijd stormt jagend aan
nog weinig kracht in ademnood
oranje kleurt de overhand
na de nekslag
volgen mooie kanten
barstensvol van ongeloof
golvend in emoties
Een Sotsji- shock
laat nog jaren sporen…
Geen leven
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.166 Het is toch geen leven zoals ze daar ligt
Maar officieel is ze niet dood
Een oud ziek lijf, gevuld met slangen
Een zakje vocht vervangt het brood
Het is geen leven om zo te lijden
Als de chemo het vertikt
Is het ethisch iemand te bevrijden
Als je ziet dat ze haast stikt
Het is geen leven zoals zij ligt weg te teren
Paniekerig kijkt door ademnood…
Naakte lust der begeerte...
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 2.324 Ongetemd vleien tongen
verkrampen de zintuigen
in verstrengelde ademnood
die de lucht doen ijlen...
De tederheid sponst
twee lijven in extase
naar het glanspunt
van ultieme bevrediging...…
Zwart gelaarsd
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 112 In hun ademnood
haasten gejaagde mensen,
zich naar andere tijden.
Langs graven als straf, wees
nieuwsgierig, stof teksten
met je dromen af.
Over water vliegen zwart
gelaarsde zwanen, wanen
zich in witte sprookjes.
Scheen de zon paraat,
om tranen te verlichten
in banen, één voor één..…
Van de Nachtegaal en de Parkiet
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 352 Zittend op een zwijgende rots
Floot de Nachtegaal zijn mooiste lied
En keek vervolgens apetrots
Naar zijn vriendje, de Parkiet
Zachtjes begon ook deze te zingen
Tot grote spijt van de Nachtegaal
De Parkiet wou blijkbaar meedingen
Naar de prijs voor zang in vogeltaal
En, tot ieders verbazing zong hij geniaal,
Maar hij kwam plots in ademnood…
Bezwijken
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 726 Misschien word ik wel ooit bevrijd
in mijn verborgen dood
of misschien verbergt mijn leven
een onrustige ademnood.
Misschien keten ik mijn ziel
in een bevrijdende taal
of misschien
laat ik ze juist zweven
in een opgesloten verhaal.
Misschien sterf ik
wel morgen
in mijn ziel
en is er niemand
die het wil zien.…
Wake
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 1.214 er drijft een vogel in de sloot
een witte zwaan, haar vleugels beven
zij werd in opgeschrikte dreven
getroffen door verboden lood
haar veren kleuren langzaam rood
dan roept ze met haar hals geheven
en landt de vogel in de sloot
die innig met haar is verweven
hij blijft haar in haar ademnood
voortdurend porren om te leven
en is de hele…
coupe de brazil
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 1.046 dromen in met hars
van haar geschoonde
feminina de Copacabana
geroosde lipjes
nog in slipjes
heren toch van Stand
zich verplaatsend
in hupse letters
dichterlijk ontbrand
dringen hevig binnen
in ruischende bosschages
aangelopen bordeaux rood
gevrijd in hunne ademnood
stuitend in hun linnen
ondergoed bij massages…
Onvoltooide dingen?
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 83 Met het schudden aan de boom
treuren tranen in het vangnet
van de voorjaarswind, het zijn
de wilgen die het lot bepalen
tot de waterspiegel hen vindt
De witste seringen uit het verhaal tonen
de geurigste kleuren van het avondrood
in het groenste kroos gaan ze ten onder
in de ademnood van de onvoltooide dingen
De hemel richt zijn bühne…
Door vreemden aangeraakt
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 400 Je gezicht stond op rood,
je had gehuild,
kwam al bijna in ademnood,
je lichaam was bevuild.
Ik wil je helpen,
en nog zoveel meer,
ik wil je wonden stelpen,
maar dat kan niet meer!
Je hebt levenslang gekregen,
voorgoed ben je banggemaakt,
daarover wordt gezwegen,
je bent door vreemden aangeraakt.…
Kalender girl
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 1.616 Lonkend naar het geheel
Zoekende naar waar
Sla ik jou open
Tastend is mijn oog
Adem beroert jouw haar
Geen catwalk zal je dragen
Mijn intens Rubens vrouw
Vol en wulps zijn jouw lijnen
Warm klam als pan en duin
Waar eb en vloed deinen
Geniet ik tot aan horizon
Gezicht in struikgewas
Smeltend in ademnood
Bemin ik jouw zinlijke massa…
stervensrood
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 90 zoals het langzaam – onderhuids -
naar binnen kruipt, het koelere
het warmere, dat lucht en kleuren
nalaat
boven in een boom heerst nog wat zomer,
stervend in haar ademnood
groot gebarend naar de hemel, helderblauw nog
zonder dood
dan de blaadjes, klein en teer
ze geuren nu allang niet meer, maar
geven alles prijs
het is de zwaluw,…
Blauw
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 79 Het blauw te lopen kent
zijn voelen dat aan ademnood
lijdt. Onmogelijk zijn de doelen
tussen daad en drang in hun preferentie-
strijd.…
Lege straten
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 94 Lege straten
vertellen
een verhaal
van ziek en
bang om ziek te zijn,
van overuren aan het bed,
van kuchen, hoesten,
ademnood en pijn,
van complotdenkers op tweet en chat.
Ooit ademden zij vrijheid.
Ik weet nog hoe mijn klikklak in
de lege winkelstraat me het gevoel
gaf dat de wereld aan mijn voeten lag.…
GOLGOTHA
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 471 Duister is dieper dan de dood,
hier komen alle eeuwen samen,
de schepping is in ademnood,
hier strijden machten in het groot,
verlatenheid in diepste nood,
mijn God, waar is het morgenrood?…
ommuring
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 99 vragen in ‘t zog van verwarring, halsoverkop
in ademnood gevangen, belichaamd
door ruwe rauwheid van ontelbare woorden
die elke winter weer overleven
dan volgt diepgevroren spijt, gevolg van
wederkerigheid ergens halverwege
een onbeslapen ochtend, een avond
zonder bomen, het einde dat geen kant op kan…
armenslaap
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 820 je knuffelde mij zeer bewust
een verstikkende ademnood
in het slapende ochtendrood.
in je begrijpende armen
herleefde, herrees ik even.
je duffelde mij onbewust
weer warmpjes in medeleven,
het slapende niet verdreven.
in je omarmende armen
zweefde ik weg als herboren.…