Alle inzendingen over af-beelden

Ik wil ze verwijderen, die oude mails. Het zijn nagels aan mijn kist, die loze beloftes van jou, de ik-hou-van-jou-tjes. Hoe lief ik was en zo. Maanden lang heb ik gezorgd dat er elke morgen een gedichtje voor je was. Zo kwamen we dan bij elkaar. Het was fijn het was gezellig Gut, en ik met mijn stomme kop maar denken dat het echt…

Beeld Steen is ouderwetse plastic harder en ook zwaarder nu lopen lichtvoetig haastig de mensen geen indruk is bestendig Recreatie Fijne dag slampampen eten op het strand in de bossen kuieren ’s avonds futloos humeur en afval blijven liggen Pensioen Vier decennia succes of catastrofe verplichting of plezier hoe dan ook…

Met opzet verdwaal Ik vandaag in het Labyrint van mijn Leven - talloze Cirkels volg ik Met mijn vinger Op wat een landkaart Van mijn leven lijkt Te zijn - En terwijl ik je volg, Lijn die best eens Mijn levenslijn zou Kunnen zijn, komt Er zo maar een gedachte Bij me op, krijg ik een beeld Van vrijheid voor altijd En een…

ik blaas glas tot scherven die venijnig openhalen wat eens was in het gerinkel van herinnering meet volume van het gas dat glas doet bollen in de ruimte die jij gaf glazen beelden tollen draaien sokkels in vernieling knappen als een ruit ik pas niet in de transparante tolerantie en breek uit geef mij de hel de geilheid van de stoeipoes…

de hemel bleek weer paradijs met eva en de zonde verleidelijkheid had zo zijn prijs toen eerlijkheid de waarheid rondde ik heb je tuinen laten zien beelden in reliëf gegeven ik gaf je meer dan ik verdien weer toekomst in je streven het balanceren op een touw is toch te zwaar gebleken het hechtpunt bleek ontrouw aan wat we samen weten…

benauwdheid verbogen door stralende ogen ambitie en twijfels de toekomst nog ver, liefde die weifelt maar jij wordt een ster je gedachten zijn zwervend verkennend en vrij toch ben je verbonden, met spinsels aan mij met wie kan je praten, wie luistert naar jou wie heeft in de gaten wat er mis is met jou je denkt en verzamelt beelden…

stenen beelden wiegen niet in een bed van donkere tonen het orgel speelt het wiegelied laat kinderen tot mij komen een ijle stem klimt zacht omhoog langs bogen en pilaren om in de melodie iets van de hemel te ervaren het koor zwelt aan en juicht haar schoonheid toe trompetten schetteren feest, het paradijs is nooit zo mooi geweest…

'k Zou willen dat ik deze dagen een knopje in mijn hoofd om kon zetten de reportages die ik zie op tv met uitgemergelde mensen als levende skeletten Ik voel de rillingen langs m'n rug lopen elk jaar weer als ik die beelden zie ook de film: het meisje met het rode haar beelden die je niet vergeet, zo één twee drie Overwinteren in concentratiekampen…

te kunnen vragen Maar jouw lach blijft mij altijd bij dat beeld zal ik altijd bij me dragen…

totdat zijn beeld verdween En niets meer overbleef.....…

ik niet ben geweest mijn beeld is een geest die de spiegel is ontvlucht met toverkracht bevrucht 1999.…

Als het leven op zich zich vertakt in levens op afroep gespeeld automatisch, bedreven ruist onderhuids onbestemd een gevoel overstemmend de stilte van zwijgend verleden buigend naar beelden, uitgelicht achtervolgd door het mysterieuze komt de overkant langzaam in zicht, begint in het beeld van een tuin vol licht het…

Mijn dode moeder opgebaard Mijn ogen flitsen lijk een camera Dat beeld moet in mijn geheugen Klik, in plaats daarvan Plots, een beeld van vroeger Herinneringen haperen in baren Als brakke tranen spontaan. Snik Slik, vrees om wat komen gaat Angst voor wat nabestaat Hoe het ons zal vergaan.…

Ik vraag me af: heeft het zin om haar verjaardag te vieren, want: Ze weet niks meer. Ik vraag me af, wat geef je iemand die niks meer weet, behalve af en toe haar naam? Want ze weet niks meer Ik vraag me af, wat er in dat hoofd omgaat, als ze een gebakje te eten krijgt, ze is immers jarig? Maar ze weet niks meer.…

En mijn droom zal worden Tot een beeld vol kleur En zelden zag men de woorden sierlijker dansen Dan op het ritme van mijn rijm.…

Een droom laat je dingen zien Soms fijn en soms weer niet Heeft je droom een betekenis Of betekent die helemaal niets Een droom is een beeld van het verleden Of een beeld dat de toekomst kan geven Of is gewoon fantasie Soms kunnen dromen uitkomen En soms kunnen die dat niet Soms moet je een droom naleven En een andere juist niet Soms zal…

Op de bank naar de TV kijken, beelden van oorlog en lijken. Vurige hemel, zwarte lucht, bange mensen op de vlucht. Gewonden, tekort aan medicijnen, zullen deze beelden ooit verdwijnen. Steden en dorpen weggevaagd, niemand heeft hier om gevraagd. Alles dankzij een zieke geest, zich voelend als het sterke beest.…

'k Ben gestopt met vlees eten smaken deed dat toch al niet en wanneer de beelden komen sla 'k mijn handen voor de ogen: Omdat ik die ellende niet graag zie.…

Ik zie de beelden vallen, knallen voor haar ogen, zwart Een vlag in vlammen, geen as zichtbaar De rook over en weer een herhaling van gevechten uit boeken vergeeld De laffe zot schreeuwt vanuit zijn stoel De daad zo bruut en zinloos Waar geen liefde kan wonen Hoe ze vallen, de beelden, zo sterk levend geworden De kracht van…

vergeten zijn de woorden de zinnen het verhaal vergeten zijn de tekens het beeld de taal vergeten zijn de mensen de massa het moraal…

hopelijk zie je haar opnieuw waardoor het beeld nimmer aan je voorbijgaat prepareer het de ogen reiken verder dan de incarnatie…

Een naaktmodel uit Nazareth Plaatst beelden op het internet Hoewel d'r man zei: Het hoeft niet voor mij Heeft zij er haar zinnen opgezet…

Draaiend stilstaand onvermogen Tikken beelden in mijn brein Blikken stringent gewogen Draaiend stilstaand onvermogen…

Draaiend stilstaand onvermogen Tikken beelden in mijn brein Gek vergenoegend overwogen Draaiend stilstaand onvermogen…

zwijgende kraaien in broze stilte winters land in roerloze beelden dag en leven schijnbaar bevroren…

ik zie mijn moeder in de spiegel en zeker met mijn lippen rood ben ik haar laatste beeld voor de dood daarom doe ik het nooit…

de ochtend roept mij ik doezel nog dromerig op zondagmorgen laatste beelden drijven weg van het nachtelijk zweven Tanka…

zo creëer ik eenzaamheid zei de kunstenaar en hij probeerde het beeld op te roepen in zijn worsteling weer boven te komen kwam hij tot niets…

zijn ogen tasten kneden vormen nemen waar fotografisch wordt haar beeld opeens haarscherp zichtbaar in een flits…

het wiegelied van Brahms brengt me van de wijs de echo schetst een beeld in vage vegen grijzer dan grijs sterft het in mij…