Alle inzendingen over atmosfeer

Kan ik nog de sterren raken, het hart te groot, zodat ik mijzelf er buiten sloot, verloren in een wijde atmosfeer, aan de overzijde lonkt de altijd groene weide, beweeg ik het aangeboren lot heen en weer, zwijgzaam roepend en bevreesd dat iemand mij stem zou horen, als ik in iemand anders zou zijn geboren.…

Kan ik nog de sterren raken, het hart te groot, totdat ik mijzelf er buiten sloot,verloren in de ruimte van de atmosfeer, aan de gene zijde lonkt de bloeiende heide in kansen op het ritme van de genen heen en weer, zwijgzaam roepend, bevreesd dat iemand mijn stemgeluid zou horen, als ik in iemand anders was geboren.…

Milaan zat er al tijden mee omhoog Zagen door de bomen het bos niet meer Wisten zich geen raad met de atmosfeer Ze raadpleegden al menig bioloog Mocht je nu nog naar frisse lucht snakken Dan hoef je alleen de lift te pakken In Milaan is de bouw gestart van het eerste 'Bosco Verticale', letterlijk 'het verticale bos'.…

Na jaren van eeuwigheid daalt regen neer als verzameld stof uit de verveelde atmosfeer. Als de bergen stof hoger dan wolken blijken, zullen bomen boven toppen van hemelen reiken. Wat kan toch de reden zijn dat het stof zich blijft herhalen als hoogten zijn geëvenaard om uit af te dalen.…

Sereniteit in de atmosfeer En de herfst intrigeert In helderblauwe luchten En dan weer in wat zuchten De tijd van overdenken Paddenstoelen die je wenken Herfstbladeren dansend in de wind Een mistwandeling bezint Herfstluchten in de heide Langs een boswal met een weide Een dampende sprengbeek De gedachte die de situatie telkens vergeleek…

Omringd door jouw betoverende parfum ervaar ik mijn nachtrust in rustig vaarwater die mijn hartslag verbindt tot een harmonie voor een geleidelijke atmosfeer in mijn droom. Omringd door jouw onschuldige glimlach vang ik je detail met mijn gesloten ogen die ik met mijn vingertoppen illustreer wat typeert jouw voldane symptoom.…

(het lotusmeisje droomt dat de liefde in haar hart het wereldleed kan doven) 's nachts zingt ze bij de vijver om vuurvliegen te lokken licht en liefde zorgen voor de juiste atmosfeer de vleermuizen en uilen zelfs de hertenbokken luist'ren stil naar haar gezang alles is in yin en yang dan vraagt ze aan de lelies zachtjes, met een…

De atmosfeer vertoont grote gaten door de uitstoot van CO2. De mens als rentmeester van de aarde kent pas het belang van zijn waarde als hij zijn tekortkoming erkent. Hij achter de feiten aan rent. Te laat voor de door verzuring stervende bomen. Buiten adem vergeefs pogend om tot een verantwoordelijke keuze te komen.…

Misschien is het de leeftijd of iets met het weer de stand van de sterren of iets in de atmosfeer?…

Hoe bedrieglijk kalm de atmosfeer vóór de storm lieflijk doorzichtig tot de rotsbodem van de stroom schurend banen woorden zich ingehouden een pad nog halverwege strandend op hun weg naar uiting Woede nog op een kier als een gericht projectiel tot de laatste druppel wachtend op ontlading Dan spatten zinnen staccato repeterend rond borend…

Wolken rollen onstuimig voort door een donkerblauwe lucht in het boerenland gevoord buigen halmen met een zucht Dan een donderslag, zo luid de hemel lijkt te breken ver voor 'n woeste wind uit golft een groene korendeken Bliksemflitsen schieten uiteen geladen gonst de atmosfeer over 't verlichte landschap heen dalen regenvlagen neer…

verlossing ze kunnen immers nog zoveel bewijzen het kost alleen maar jaren een scherpe pen slijt nu eenmaal niet zo snel als een stukje krijt uitgestreken door de tijd en massa's malse regen ik hou de teugels in verspil geen inkt meer dan nodig, ik adem mij weg naar later waar ik uitblazen zal als een Arden tussen Alpen kosmos in een atmosfeer…

' Ze hebben knap de smoor in, in Den Haag En Wilders wilde gisteren al nokken Want Rutte zat hem zó vet op te fokken Dus al met al een heel gedonderjaag Ook heibel Gerrit, in de atmosfeer?' ' Nou Sas, 't blijft voorlopig klotenweer.' ------------------------------------------- Het NOS journaal gaat op de schop.…

meer ontkennen kan er ook niet aan wennen het stormt in mijn hoofd van hot naar her van schots naar scheef het doet niet meer wat ik wil we leven in twee werelden mijn hoofd en ik als ik naar binnen kijk valt er nog een wereld te winnen op die planeet van jou die in een baan om me heen steeds wijder lijkt te draaien naar een verre atmosfeer…

De opwinding van het ontstoken vuurtje de passie van jouw oneindig galmen voelt als een ijzige atmosfeer zonder verstijving. Apathisch gedesoriënteerd in een cocon bemin ik jouw sierlijke melancholiek mijn sterfelijke gedachten ontspoort in gedicht.…

weer laat niet met zich spotten hemel kleurt thans grauw en grof eenzame zonnestraal schiet omlaag tussen zwalkende wolken kleurt voor even het land beneden als een aards paradijs na zorgvuldig schuiven en draaien is de wolkenmassa hecht gevormd neemt het zwerk de vorm aan van een blauwgrijze kwal siddert de atmosfeer na een flitsende…

jij bent gaan vliegen weg van kou en regen wilt kleur bekennen ook al heb je dan wind tegen gedachteloos zweven op de losgeslagen energieën van het stressvol aardse leven dat kolkt en wolkt in een verpeste atmosfeer maar jou niet deert omdat je alles losgelaten hebt zonder geknakt of een zielig wrak te zijn ben jij de lente gaan…

Een voorspel herleefd in een herinnering geraakt in dichters hart, dat elk ontving zijn we er bij gaan zitten op het mos en deden alle twee de schoenen los er klonken woorden over het lenteweer, die opstegen in de ijle atmosfeer het kreupelhout knipoogde als teken van eros zagen we de bomen niet meer in het bos de lente sprong naar ons,licht…

Waar paarse zeeën gedijen Vlinders met ogen vrijen Geuren de neus larderen In zomerse atmosferen Waar leeuweriken kwetteren In het vroege voorjaar, Kraanvogels, trompetteren Het korhoen vroeger baltste De heide is er zo vertrouwd Heideschoon De beleving voelt als in een droom Als de schaapsherder zijn hond dirigeert En de schaapskudde…

Licht sonnet Overdag zo kil en totaal verstild De poot strak als een stramme hond Een hoed van linnen op zijn kop Gebonden om zijn schedel rond In schemering ontspringt het verlangen Een zachte glans te doen verschijnen De atmosfeer zucht naar de koestering Het duisterlied te ondermijnen Ontstoken als een vlammend zwaard Goudglanzend…

allang vergeten goden eens trots en sterk, eens aanbeden door velen in heksenkringen, in bloedige offerrituelen om nu in stukjes te verwaaien over steden en ik raak verder verdwaald in de vlokkerige omarming van zoveel dood tegelijkertijd vallend op spelende kinderen met sleetjes die, volkomen logisch, geen enkel besef hebben dat de atmosfeer…

Ik kijk je vol in je ogen die als wolken bij me weg lijken te drijven alsof ze niet op hun plaats kunnen blijven en voor het contact alweer zijn gevlogen Ik vraag je zachtjes wat er is verveelde zuchten langs me heen verkilde blikken snel van steen ik heb het fout, ik heb het mis Bedrukt vallen er gaten in de atmosfeer storm dreigt in koude…

Haar ogen zijn gesloten Onze harten doen zo zeer want Onze Duif is er niet meer 72 liefdevolle jaren Was zij hier op aard alweer maar nu is Onze Duif er niet meer Met een hart van goud en die mooie glimlach keer op keer maar nu is Onze Duif er niet meer Heeft zij haar vleugels uitgeslagen en vliegt zij vrij door de atmosfeer…

wij zijn de schemering tegemoet gelopen hebben onze laatste dromen meegenomen in passend avondrood stilte heeft al lang geleden de herrie overwonnen en vindt geen laatste woorden in atmosferen zonder wind drukverschillen zijn structuren van enkele uren nog draaien dag en nacht hun maanden vol maar in seizoenen is leven leeg en hol…

Wanneer wij zullen naakt zijn als de zee, Het blad, de boom, de ster, de maan, het licht, En als de nacht zo diep en ruim en echt En als de atmosfeer oneindig; Wanneer wij hebben weggestuurd, wat ons Weerhoudt te zijn zo open als de ruimte, Wanneer wij, woorden-vollen, zullen zijn Zoals het woordeloze naakt en echt, Dan zullen wij de…

Ergens waar het lot zweeft tussen geluk en noodlot stort het toeval neer blijft soms langer hangen in de atmosfeer van ongeluk De regendruppels glinsteren in hun weerkaatsing van de zon van de maan en elk beetje licht Dat een kleine regendruppel de wolken kan manipuleren zon en maan beïnvloeden klinkt schier onmogelijk Wel kan zij…

dorre oceanen van zand de lyricus penseelt bedwongen bergen waarlangs gerafelde wolken de dalen binnenzakken in veertien versregels dicht de sonnettenschrijver een onverschrokken reis naar de Noordpool Icarus raakt met vleugels van was de mythische zon wij vliegen hoog maar raken de zon niet aan we komen nog niet voorbij de atmosfeer…

golven van zwaartekracht Aarde passerend, ijl en pulserend in de atmosfeer zonder vorm zonder inhoud, luchtrimpelingen komend en gaand in de ruimtetijd...…

Je krijgt vleugels in deze atmosfeer, die van mij zijn echter gebroken. In de knop veelbelovend, maar niet ontloken. Als een zombie door een zee van geluid: Sexbom verkracht met de handjes omhoog. Geknapt de al te sterk gespannen boog.…

ruimte in; een verleden rijk in vierhoekig steen waar spel tussen toets en snaar soms tegendraads doch vaker gemeen op Schumann’s geschreven noten vaart zo nu en dan licht kabbelend op een oceaan van kwetsbare stilte waaraan klanken gewend lijken en harten zich langzaam ontdoen van kilte de melancholie in het dragend verhaal zuivert een atmosfeer…