Netgedichten

netgedicht (nr. 53.974):

Een malle gedachte over sneeuw

stel nou toch, denk ik even, dat de sneeuw
het broze, tot ijskoud stof vergane gebeente
is van gestorven en allang vergeten goden

eens trots en sterk, eens aanbeden door velen
in heksenkringen, in bloedige offerrituelen
om nu in stukjes te verwaaien over steden

en ik raak verder verdwaald in de vlokkerige
omarming van zoveel dood tegelijkertijd
vallend op spelende kinderen met sleetjes

die, volkomen logisch, geen enkel besef
hebben dat de atmosfeer bijna barst van
deze wonderlijke terugkeer