ongevraagd
misschien kan ik je
aanraken
de nacht wegduwen
nu het nog stil is
in hetzelfde zacht
de dagen horen, 't geluid
dat wij ergens wonen
misschien zou je
van alles wat maken
uit steen
een vlinder die niet wachten wil
mijn gezicht als dwaas geluk
in jaren ouder, een dekentje
en heb je goed geslapen?
als ik nu eens niet zo onzeker was
niet als nu
dan had ik je in dit gedicht
naar me toe laten komen
... voor gesproken versie, zie link ...
Zie ook: https://www.youtube.com/w...v=-PtghjU0t9c&feature=youtu.be
Schrijver: kerima ellouise, 30 december 2014
Geplaatst in de categorie: psychologie
Geweldig gedicht Kerima!
Mooi gedicht.
Uitdijende gedachten verwoord naar een gevoel
van veilige behaaglijkheid en warmte.