9425 resultaten.
Nacht in Spa
netgedicht
4.6 met 9 stemmen 473 Toen het avond werd in Spa en
in de heuvels klom de mist,
besloot de zon te gaan.
De dag moest nu gewist.
De bank in schemerlampelicht
bleef leeg vandaag, de deken
gevouwen, het tv-kastje dicht.
De dagen die hierna verstreken,
bleven lang als deze avond.
Tot de piano een ander vond.…
tussen avond en ochtend
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 132 Tussen avond en ochtend ontwaken,
slaapdronken in de badkamer verzeilen
en jezelf verlaten
wanneer je klaterend pist.
Door het raam knuffelen nevelen
van opkomende slierten mist.
Het zijn krullende knevels onaanraakbare
verwaseming
van een droom die nooit meer op je wacht.
Tussen avond en ochtend
veradem je nacht.…
Rondo-Nocturne
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 191 Voordat de avond valt
en de nacht genaakt
spreidt zich het hemelsblauwe uur
tot rust en wederkeer.
En wederkeren doet het licht
voorafgaand blauw als morgenlicht
waarin de vogels zingen;
prijst deze nieuwe dag
voor ieder is het licht ontstoken
tot dat de avond valt.…
tijdloze wachter
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 624 onder vluchtige
wolken en meeuwen
dwalen zijn trouwe
juttersogen
over golvende duinen
zee en strand
ademt zijn roestige
huid het zilte water
als een vurig baken
voor wie hem zoeken
zo tijdloos verbeeld
en verzonken
in pure klei
en ruisend avondland…
Muziek
poëzie
3.7 met 13 stemmen 3.674 Als 't avond is, avond aan 't strand en de zee,
En de nacht weekt mij af van de schamele aarde,
En bevleugelt mijn ziel als een donkere vogel,
Dan wil ik grijpe' al de sterre' en de stede' en de golven,
En dan luidt mijn lijf als een klok op de duinen,
En dan wil ik leven en kussen en zingen en zingen -
En dan gilt door mijn hart
Een wilde…
Canyon blues
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 419 Als in de canyon d’ avond valt
licht daar langzaam dooft
nog ‘t gehuil der wolven schalt
is ’t Satch die zachtjes looft
hij zingt droef, hij zingt de blues.…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.8 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
To the point !
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 212 dat wil je niet weten
wereldstad, Amsterdam een dorp
vergeleken bij Mexico
rode lap voor een stier
maakt hem gek, dol
hier of daar
to be or not to be?
keuzes en nog eens keuzes
in een ultra-moderne tijd
ook zijn er nog het berbers dorp
met berggeit
hondenpoep, kattepis
dat is geen...
geheit!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Puzzelen
snelsonnet
4.2 met 5 stemmen 256 Een legpuzzel met meer dan duizend stukjes
Goedkoper dan een avond naar de kroeg
Hij puzzelt heel de nacht tot ’s ochtends vroeg
Ja, dit zijn nu zijn daag’lijkse gelukjes
Toch kan het hem niet echt voldoening geven
Want wat hij mist: gewoon een stukje leven…
De vreemdeling
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 103 Aan stof en puinhopen ontsnapt
Gevlogen voor het grof geweld
De greep van water nauwelijks ontkomen
Verstrikt in grauwe grens versperring
Een nachtmerrie, de slaap ontsproten
Snakkend naar het ochtendlicht
Waar is mijn lief in het Avondland
De hoop snelt voor mij vooruit
Gesmoord in onbegrip.…
November
netgedicht
4.5 met 20 stemmen 589 Als donkere wijn
spreidt de avond
zich uit over het land.
Nu kruipt mist tussen
de kalende bomen
aan de bosrand en
van verre klinkt
het roepen
van een bronstig hert.…
Mantel aan Jas
netgedicht
2.8 met 4 stemmen 72 Voor M. L. R
Wat hebben wij ontzettend veel gemeen
De zware, onderdrukkende gebeden
Wat wij met onze knuffelberen deden
De kleine dorpen, God die niet verscheen
Een dierbare die op een dag verdween
De plannen om te vluchten die wij smeedden
Wat hebben wij ontzettend veel gemeen
Een keel tot aan de rand gevuld meteen
Toen bleek dat Sint…
Herboren schepping
netgedicht
2.6 met 9 stemmen 556 Vanuit zijn holte echoën
zijn bestaanswoorden
door feeërieke flarden mist.
Droomvogels delen
hun fluisteringen
in zijn kale kruin
en zingen de eenzaamheid
voorbij.
In hem vormt zich een zuivere melodie
wanneer zijn schaduw verdrinkt
in plasjes vloeibaar goud.…
JIDDISH
gedicht
3.5 met 17 stemmen 5.062 Het heeft je niet meer nodig
maar het mist je wel.
--------------------------
uit: Beemdgras 1968…
geen
hartenkreet
2.7 met 12 stemmen 737 Het is de vierde avond
dat ik een gedicht beklim
het eerste in maanden
ik ga omhoog met angst
dat ik in de oude sneeuw
niet langer die woorden
zal vinden dat ik
de witregels niet meer
kan laten zingen
dat het ongezegde niet
meer terug zal keren…
dit ene moment
netgedicht
4.1 met 14 stemmen 358 dat op het slingerend pad door
het avondland nog laat ontwaakt
waar een buizerd op eenzame
hoogte door mijn blikveld wiekt
en een knoestige eik met zacht
geruis me koelte biedt
waar ik met buizerd en eik in het
geslonken land en licht verzink
nog lang in de schemering alom
aanwezig blijf
.…
Houvast en zekerheid
netgedicht
4.6 met 5 stemmen 573 je gaf een hand
voelde warmte
aan de overkant
zag gelijke beelden
wist je met zo velen in
het schilderachtig avondland
vond de bron in paradijselijke
sferen putte kracht uit
steeds opnieuw proberen
voelde je bestemming aan
kreeg houvast en zekerheid om
in dit leven sterk te staan…
hogerhand
netgedicht
3.1 met 21 stemmen 245 hogerhand
mist, zeg nu niets
veel is opzij gelegd
in spaarzaam veel
nauwelijks beweegt
het woord zo goed als
in de wind
die nergens is
zeg nu niets
borstel niets uit
in het teruggetrokken vlak
van de avond waartegen
nauwelijks en nergens
het bestaan van
hogerhand uitbreekt.…
Cecile, Vrouwe van Brugge
netgedicht
3.7 met 24 stemmen 79 ik dans met u,
vrouwe van de avond
zing de melodie
die ons laat bewegen
zomaar op het ritme
van een ontspruitend lied
dat onze beide lijven,
getekend door de tijd,
even
in een blijde
voortgang doet
verweven…
televisie uit vanavond
hartenkreet
4.4 met 8 stemmen 110 het knopje" uit" gedrukt
vanavond geen tv voor mij
te veel oorlog en razernij
mijn laarzen aan en ingerukt…
de avond valt zo mooi gestaag
wandelen langs de waterkant
het maanlicht schittert zo charmant
zo'n stille avond die voel ik graag
vogels zingen hun laatste lied
zoeken slaapplaats in de bomen
ik luister en… begin te dromen
over…
Nachtelijk dwalen
netgedicht
4.8 met 4 stemmen 160 Het is niet dat de mist
het duister aanlokkelijker maakt
of omdat het nachtelijk denken
het dromen verdwazen zal
en mensen in gedachten samenkomen
om zich aan de mist te ontrekken
ontsponnen in gedachten
zonder duwen, of hekken
het doet er niet toe
dat het eiland zonder roeiboot
ook met de fiets is te bereiken
of dat de poort van het…
De Sultan
snelsonnet
4.2 met 6 stemmen 170 De Koerden moeten naar Verweggistan
Europa moet een toontje lager zingen
Ik heb hier nog een vrachtje vluchtelingen
Aldus sprak Recep Tayyip Erdogan
En elke avond in zijn stoutste dromen
Ziet hij het Ottomaanse Rijk weer komen…
Knopen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 401 De avond was koud
van het oude jaar
we waren bij elkaar
De sekt was bubbelig
onze relatie opgedroogd
leeg en uitgedoogd
De kus miste vuur
de waarheid gevoeld
woorden niet bedoeld
De knopen waren licht
werden doorgehakt
een liefde abstract…
De laatste dagen
netgedicht
3.2 met 13 stemmen 1.619 witte rijst
over mijn pad gestrooid
wat bitter klinkt en
breekt je zachte stem
een beetje meer per dag
want de laatste jaren
hebben je traag vermaakt
en het mooie klatergoud
werd helemaal uitgeloogd
maar wat er overblijft
dat hoeft geen wrevel
want die groene velden
van het eerste ogenblik
dragen tere bloesems
naar het avondland…
Carpe Diem
netgedicht
4.5 met 25 stemmen 1.760 Slierten mist kruipen
als bleke naaktslakken
door de wijngaard,
een druipende zon
rijst op en likt
de paarse vruchten van de nacht.
Zinnelijk zingen rode monden
onder
grote strooien hoeden,
gretige vingers plukken het licht
en uit verrukte vuisten
spat de ochtend op.…
Onderste regionen
netgedicht
1.5 met 2 stemmen 80 en dan spoelt het heden aan
in het niets van de kust
de sleur van getijden
ochtendfiles en avondland
tijd voor de vluchtzee
tussen verleden en hoop
was het nooit genoeg
maar altijd te ver van huis
zijn binnendromen gesloopt
definitief uitgerangeerd
in mijn eeuwig vergeten,
verbleken, mijn randschijnsel
dat niets achterlaat
buiten…
IN MEMORIAM
gedicht
4.2 met 57 stemmen 29.431 Hoe had hij dit bemind, die duistre straten,
Die atmosfeer van mist en zaligheid,
Wanneer het avond wordt en het verlaten
Plaveisel vochtig is en vreemd en wijd.
Hij was geboren voor de stille dingen,
Waarmee wij leven - maar niet even lang -
Waarvan wij 't wezen slaken in ons zingen,
Totdat wij zinken, en met ons de zang.…
Het eeuwige verlangen
netgedicht
2.2 met 15 stemmen 2.358 Stoom, mist en wind.
Zingen op de kade.
Verlangen van een kind.
Bewegen van een vlag.
Een boot komt dichterbij.
De tijd staat even stil.
Wij hopen zij aan zij.
Briesen van een paard.
Een hand zwaait in de lucht.
Pepernoten vallen.
Ik groet, ik ben, ik zucht.…
en de merels zingen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 28 hoe zoet zijn ze
de harmonieën van de ochtend
waar al de merels zingen
nog voor de zon op komt
de adem van vers hooi
stromend door het lenteblad
kust bruisend hun vleugels
terwijl zij hun hymne kwelen
zelf als in de late avond
de nachtegaal verleidelijk zingt
spelen nog de merels
hun buxushouten fluiten
verscholen in het struikgewas…