86 resultaten.
Kokosnoot
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 959 En in de azuurblauwe baai
kwam hij tot een soort
van mondeling akkoord
met een vriendelijke hamerhaai.…
Begin zomer
gedicht
3.0 met 4 stemmen 8.220 Voor Simone
Begin zomer en de zee
een opengebroken kweepeer
de lucht als een kind
z'n ballon
hoog boven het water
Onder de parasols
als gestreept snoepgoed
mieren van mensen
en de gulle lach van de baai
heeft gouden tanden
Kind met het gele emmertje
en de vergeten vlecht
je mond is zowaar een klokje
de kleine huig de kleine klepel…
De trage tijd
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 23 In bed, in het donker
onder de dijk hoor ik
de brom van de rivier-
schepen zwaarbeladen
buigen door de bocht
van de trage tijd
waar wij ons nooit wagen, wetend
wat er gebeurd is met die jongen
die niemand meer kent
waar wij 's zomers zwemmen
een paar slagen heen
en weer in de baai
uitkijkposten bouwen
en ons vervelen
bij het kruipen…
nooit
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 594 men kwam te vroeg
de baai
de boeg
jij riep
verhalen
voor
en achter de boeg
te vroeg
de lente
te laat
de winter
koning koud
vroeg jong
te laat oud
groot gebruik
ruik eens
aan je gevoel
nee
jij weet niet
wat men bedoelt
jij bent verneukt
een kreukel in je papier
daar zijn zij
en ik
ben maar hier
de laatste
de eerste
de laatste…
Het overzicht (van een onthaal).
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 341 ', riep ik met een zwaai,
keek nog één keer goed over de baai.
En na het landen was hij spoorloos,
zonder een afscheid.
Ik wachtte, zocht en belde vergeefs.
Na een paar dagen mailde hij een rekening.…
Hij/Zij
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 930 Zij hield van ijzig blauw
Hij meer van geniepig rood
Zij hield van mooie kleren aan
Hij meer van uit en bloot
Zij hield van katten
Hij van de hond
En als hij schreeuwde
Hield zij haar mond
Hij deed aan sport en hield van racen
Hij wilde naar Hawaï
Zij naar de Hudson Baai
Had er veel over gelezen
Hij wilde kinderen
Zij liever niet…
Arke des behouds
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 120 transparante of
Metalen
Zie uzelf als water rondom mij
U kabbelt, stormt, bonkt, stijgt
Daalt, duwt, dobbert en schuimt
Ik heb mij waterdicht gemaakt
Na vele sessies bij scheepswerf
En droogdok, na dolen en zwerven
U kunt mij niet meer overspoelen
Daarbij komt - elk zijn vracht
Zeilen, bol staand van De Adem, soms
Opgerold in baai…
Varen ja
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 112 Een ziel moet zien te zeilen naar de wal
Over een grote, zilte oceaan
Dapper door Scylla en Charybdis gaan
Een haven of een baai vinden vooral
Soms vaart zij in een fuik, loopt in de val
Dan heeft ze averij, scheurt haar bazaan
Een ziel moet zien te zeilen naar de wal
Over een grote, zilte oceaan
Loopt averij op en gaat door een dal
Ze dobbert…
Nachtpauw
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 21 Mijn kleren zijn zwaar, lastdieren
met zakken vol zorgen, ik laat ze
wassen wanneer ik slaap, drogen
in het licht van de maan, ademen
Er kabbelt water in het donker
van de kloof tussen de bergen
hier en daar vuurvliegjes
die willen seksen, ze dansen
voor me uit naar de baai
het water is nog warm
zoals toen ik kind was
met mama in bad…
de weg naar jou
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 717 de weg naar jou was niet zo lang
in uren dan, dat ik op
klinkers liep, het rulle
zand mij naar de leegte riep
de weg was wel wat smal
de witte streep wat vaag
getrokken in het midden
alsof ik weer naar
vroeger keek en leunde
daar waar de plek zo voelbaar
was in mijn herinnering
de wereld als een kinderwagen
naar mij keek in baai omlopen…
Eilanden
gedicht
2.0 met 20 stemmen 7.182 Liever zanderige eilanden, geel oplichtend in de zon,
waarboven meeuwen uitwaaieren als een weerspiegeling van de school vissen in de baai
en waarop diezelfde vrouwen, glimmend van de
zonnebrandolie, uitnodigend liggen uit te rusten;
hun doe-het-zelfkasten hebben ze diep begraven in het zand
zoals honden hun kluif.
--------------------------…
Het was donker
poëzie
2.0 met 4 stemmen 2.848 hij had het raam op de haak gezet,
opdat het getij van de nacht
door de baai van zijn kamer kon gaan
en zijn dromen stijgen en dalen
op de golven der maan,
en hij dacht:
'hoe vaster ik slaap,
des te zwaarder slaapt het heelal,
hoe dieper ik ademhaal
hoe hoger de nacht
en het lied van de nachtegaal.…
Santa Margherita
gedicht
3.0 met 28 stemmen 8.652 Het terras van onze villa
is opgenomen in het lila
van de baai. Rapallo en Sestri
liggen aan de voet der bergen
te trillen in de zon.…
kennisgeving
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 2.518 op de muur van de Spaansche Vloot
voorheen de Bo(r)sboom
hangt een kennisgeving
voor alle afstammelingen
van Aechte Bosboom
onwetend nog tot op heden
Bosboom en Borsboom geheten
de vernietigende overwinning
van de admiraals Maarten Tromp
en Joost Banckert bij Duins
in de Baai van Dover
op de Armada van admiraal D'Oquendo
in de fik door…
wonen voor een autist
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 2.370 Ik woon in de duinen,
ik woon in een baai.
Ik zwem daar tussen de vissen
samen met een haai.
Ik woon onder de grond,
ik woon in een kanaal.
Ik maak daar wel 500 vrienden,
zelfs een kleine garnaal.
Ik woon in de woestijn,
ik woon in een meer.
Ik loop daar op de bodem,
wel een paar duizend keer.…
Verkoeling
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 221 handen
spiegelend meer
zij zwemt in de adem
van het koele water
verdwijnt in het groene
gebladerte als gras
zij is daar even gebleven
in haar natuurlijke hart
hij was als aarde zo
bleek ontstegen aan de plas
in warme hitte dromen
die in rietkragen komen
zong hij de branding in het gras
laaf lief
laaf de lust langs
lommerende baaien…
Wintersouvenir in sepia
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 421 Takkenbossen krommen hun rug
en baaien rokken bollen stout.
De dwarrelwind is vliegensvlug.
Nu ik Van Ruisdaels winter zie,
herleeft het prentje in m'n handen.
Een paartje zwierend op het Die
in sepia met kartelranden.…
Ze voelt het
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 145 kleine Kaja
tot vrijdag of zaterdag
de week weer voorbij is
en hij boos wordt
Hij maakt haar bang
ik wieg haar en pak de tas
die klaarstaat
ik heb een sleutel
Mijn ouders kennen het schuren
van tradities en verwachtingen
ze lieten ons op vakantie gaan
maar we liepen over
strak gespannen zenuwen
te genieten van het uitzicht
over de baai…
De vermoeide tot zijn bibliotheek
poëzie
3.0 met 17 stemmen 4.952 Havens van schoonheid, woonplaatsen der wijzen,
Eenzame baaien, steden dichtbevolkt,
Zonnewoestijnen, poolland zwaar onbewolkt,
Hoogvlakte en diepzee, doel van jeugd en grijzen,
Heelal door mensenhand moeizaam gemaakt,
Chaos, geordend en tezaam gebonden,
Naar wetten, overtreden en geschonden,
Geheel en deel der schepping nooit gestaakt,…
in-het water-gevallen-reis?
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 1.201 voor een weekje luieren wil zij wel in zee
en dobberen in zonoverstroomde baaien
kliploos opvarend in de mediterranee
doch bruinbakkende beelden blijken té fraaie
ploffend, aan de wind, de ingewanden draaien
plat op ‘t achterdek gedwongen golft zij mee
in stilte bidt zij de Mistral naar de haaien
op: ”nog zo’n zeilreis?”…
Buitentijds
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 261 scheve schaats
kan ik niet rijden, klokvast loopt hij mee
de grens van gisteren en morgen, mee
de muur van toen en straks die tegendraads
gedrag onmoog'lijk maakt, ik huppel aards-
gebonden tijdgebonden langs die schee
maar als ik weldoordacht de knop omdraai
ontdek ik ergens boven dag en nacht
het hier en nu voorbij, een blauwe baai…
En dan stopt het
gedicht
2.0 met 46 stemmen 22.801 De afgelopen dagen denk ik meer en meer
aan het eiland van mijn moeder
en het huis van haar vader,
het had blauwe buitenmuren en geen deuren,
zoals de meeste huizen aan de baai.…
Galypso
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 147 Nog zijn de ranke baaien half
gesloten, ongeschonden,de juiste
sleutel ligt waar je ankert, de
lust te lessen in een gedicht,
ver voorbij een denkbeeldige
voorstelling, geknipt uit een
beduimelde jongens strip en
gevonden op een boekenmarkt.…
Strontvisser
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 273 drijf daar fier maar heel alleen
De havens die ik aan ging doen
als plek waar rust te vinden was
voorzagen slechts in dagrantsoen
verstrekten mij geen toegangspas
Elk schip waarop ik binkje bleek
had goed verborgen averij
De magen raakten niet van streek
maar niemand keek ook eens opzij
Bij stipjes in de oceaan
met een aanlokkelijke baai…
Man
gedicht
2.0 met 75 stemmen 25.884 Het is een gentleman in Rome op een scooter
die een badhuis gaat bezoeken
om de mooie mozaïeken
het is de lucht van dode vis, slierten zeewier
na de regen, de baai met een terras
en een standbeeld dat ik altijd in gedachten had
het is een man die groot is en zijn haar losmaakt
die alles zuiver ritme geeft
die een vrouw streelt met zijn handen…
Waakvlam
gedicht
2.0 met 17 stemmen 8.284 Een baai
van goud en diepblauw is de hemel. Jij
zit in de tuin en kijkt op als een kraai
hikt van de hitte en krast, of op een lei-
en dak gegriffeld wordt. Je zit te schrij-
ven in het eerste leerjaar. Hou je taai,
't is hanepoot en baksteen. Ben je blij-
ven zitten? En nog vind je niet de draai?…
Waterlanders
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 176 uitdagende normen der dorpse minnen,
in uitgebleven beminden, jaagt in
angst de afslag binnen, vallen diepe
stilten, niet in tonnen aangekant,
stromen tranen over het gewelfde waterland,
wekken klokken het gemoed er droeve zinnen,
het verlorene tot zich te laten stromen
in nimmer aangespoelde vragen drommen
blonde vrouwen samen in geplooide baaien…
Zeemeermin
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 926 Ze verrees uit de blauwe baai
zoutschilfers aan de staartvin
belaagd door de tijgerhaai
die haar wonden ruikt.
Het zilver van schubben
een kiezelstrand
Haar handen krullen krols.
Zie ze lonken naar de stad die gevels koestert
waar de koningszoon schuilt in een nis
klaar voor een beet in een haak.…
En kust de dood
hartenkreet
4.0 met 34 stemmen 2.051 Gedachten zingen trieste tonen
de zon sluimert zachte stralen
Het ruisen van de zee zo mooi
Maar ik ben aan het verdwalen
Ik zoek een herkenningspunt
Langs roze huisjes en baaien
Maar alles lijkt zo op elkaar
laat mijn geheugen verwaaien
In mijn jurkje van wit linnen
Blote voeten vol met blaren
Tranen die een weg zoeken
In ogen die zo…
poker
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 500 water
blus de schilfers op mijn lip
zalf de kloven in mijn strot
stip mijn fouten met vetrood aan
de dennenhouten mast van ons zeilschip splijt
door de schicht, het twistziek tumult
een ontlading die wortelt in wervels van lood
de jichtknobbel in onze donderwolk
een vloot van pantserkruisers voer
door onze met olievlekken bezaaide baai…