Het overzicht (van een onthaal).

Altijd praatte hij over zijn tweede huis, trots, leek me.
En zijn 'well' daar, een bron.
Nu mocht ik mee.

Logisch dat na een paar jaar niet wonen
er vlaaien voor voordeur komen,
ramen bewebd, borden belarfd,
alom schimmelgeur heerst,
overgroeid de put van de leiding....
De well ingestort, een stank,
waar ik water moest halen in een tank
die vol alg was en stonk.

Godzijdank druppelde 't beekje helder.
En door de kale gang naar de andere kant,
hoe 't uitzicht, hoog over de baai niet loog.
De eilandjes,
de fuchsia's wild, klokten rood,
de hemel violet avondrood.
De koeien keken verbaasd, maar groetten,
op de helling de schapen.

De kostbare well herstelde hij snel
en de put van de leiding bleek niet overgroeid,
alleen hij vermoeid, wist niet meer waar,
dus warm en koud water klaar.
Na mijn beurt de keuken zijn thuis weer,
toch gezeurd over teveel warm water gebruik,
't ging niet om het geld.

Irritatie zwommen we weg in de baai,
't spaarde de douche.
We kajakten, hij plukte mossels, ik braam.
In de nacht leken sterren stelsels van webben,
hangend over de aarde
en 's morgens lagen die op 't gras, op 't blad
alsof de hemel liefde bedreven had.

Voor 't vertrek verbrandde ik spoorloos ons afval,
gewillig waren de wind en het vuur.
De schapen zagen ons gaan, blaatten toe!
“Daaag!', riep ik met een zwaai,
keek nog één keer goed over de baai.

En na het landen was hij spoorloos,
zonder een afscheid.
Ik wachtte, zocht en belde vergeefs.

Na een paar dagen mailde hij een rekening.
Hoewel niets schuldig, maakte ik over,
hij bleef stalken met de factuur,
week na week, dag na dag
misschien dat hij nu op den duur
keek naar het overzicht.

afscheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 1 stemmen 341